przechowywanie danych

Ajvar napisał w komentarzu do tekstu Utwory osierocone (Orphaned Work) w USA: "sądząc po poniższym linku wygląda na to ze 30 tys zeskanowanych książek (i to starych i bardzo starych) tajemniczo zniknęło... No właśnie ciekawe gdzie się znalazły, bo wygląda na to ze zasób powędrował na cyfrowy śmietnik". Chodzi o Polską Bibliotekę Internetową, który to zasób zniknął z internetu w sierpniu 2007 roku w niejasnych okolicznościach (i, chciałoby się napisać, "po długiej chorobie"). Wedle web.archive.org w 2007 roku liczba publikacji dostępnych w Polskiej Bibliotece Internetowej wynosiła 29243.

Jak pisałem - 27 maja w sejmowej Komisji Infrastruktury oraz w sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu toczyła się interesująca dyskusja na temat społeczeństwa informacyjnego. Komisje: rozpatrzyły wspólnie informacje na temat strategii i programu działania Rządu w zakresie wprowadzania naziemnej telewizji cyfrowej. Tego samego dnia Komisja Infrastruktury rozpatrywała szereg raportów i strategii dotyczących regulacji rynku telekomunikacyjnego oraz "Informację na temat „Strategii szerokopasmowego dostępu do usług społeczeństwa informacyjnego w Polsce w latach 2007-2013" (o czym w sąsiedniej notatce).

Obrońca oskarżonego Leszka Szymczaka złożył z datą 19 maja wniosek o kasację. Adresatem wniosku jest Rzecznik Praw Obywatelskich. Jest to dalszy ciąg sprawy, o której pisałem ostatnio w tekście Wyrok z uzasadnieniem (sygn. akt. VI Ka 409/07). Obrońca oskarżonego wnosi do RPO o wniesienie, na podstawie art. 521 kpk, kasacji od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku Wydział VI Karny Odwoławczy z dnia 7 lutego 2008 r., a konkretnie: odnośnie punktu A tego wyroku - utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku II Wydział Karny z dnia 7 marca 2007 r.

MSWiA jeszcze nie odpowiedziało na moje pytania, które przekazałem do rzecznika prasowego (trzeba zadzwonić w poniedziałek; por. Dz. U. nr 75: Kolejne pytania do MSWiA po opublikowaniu oświadczenia). Natomiast w serwisie MSWiA opublikowano notatkę, że nastąpiło przekazanie do uzgodnień międzyresortowych rozporządzenia w sprawie wymagań dla publikacji aktów prawnych w wersji elektronicznej... De facto chodzi o rozporządzenie zmieniające rozporządzenie, które jeszcze nie weszło w życie. I chociaż już to przerabialiśmy, a wydawało się, że odpowiedzialne osoby w MSWiA zrozumiały na czym polega problem, to jednak projekt rozporządzenia znów opublikowano jako zeskanowaną bitmapę. Widać, że to rozporządzenie ma jakiegoś pecha. A może nie rozporządzenie ma pecha, tylko my.

Z datą 30 maja trafiło do GIODO "odwołanie" od Decyzji DOLiS/DEC-314/08/13239 (por. Dane osobowe w Naszej-klasie: GIODO odmówił uwzględnienia wniosku skarżącego). Słowo "odwołanie" napisałem w cudzysłowie, gdyż tryb postępowania zakłada możliwość złożenia "wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy". Jednocześnie doktryna zaczęła się wnikliwiej przyglądać postawionym w Decyzji GIODO tezom. Ogólnie mówiąc pojawia się krytyka stanowiska GIODO. Zaczyna się od pierwszego artykułu dziennikarskiego, ale zaraz pojawi się kilka innych opracowań.

W 2005 roku opublikowałem tekst O legalności programu i stratach firmy, w nim zaś relacjonowałem problemy przedsiębiorstwa projektowo-produkcyjnego Alucon. Władze przedsiębiorstwa były oskarżone o niezgodne z prawem używanie programu komputerowego. Wygrali przed sądem, ale okazało się, że zabezpieczony wcześniej sprzęt z magazynu policyjnego zniknął. Właściciel przedsiębiorstwa dochodzi odszkodowania od skarby państwa. Chodzi o blisko półtora miliona złotych.

W USA po raz kolejny do Kongresu trafiły projekty ustaw, które dotyczą tzw. utworów osieroconych. Chodzi o to, żeby zwiększyć dostępność takich utworów, co do których nie wiadomo kto jest ich autorem. Jednym z pomysłów jest rejestracja utworów w specjalnym rejestrze, w celu uzyskania ochrony. Na przeszkodzie we wprowadzaniu takich ustaw stoją postanowienia Konwencji Berneńskiej, która wprowadza generalną zasadę, iż utwory są chronione niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalnych kroków.

A więc dobrze. Podobno nie da się wejść w hmm.. bagno, żeby sobie nogi nie ubrudzić. Trudno, raz się żyje. Jeśli ktoś z czytelników będzie straszony przez p. Krzysztofa J. Szklarskiego, że "powiadomi on organy ścigania o nakłanianiu go do popełnienia przestępstwa" w sytuacji, kiedy tłumacz - gdy dojdzie do wniosku, iż kiedyś opublikowane przez niego materiały mogą stanowić naruszenie prawa - dobrowolnie starał się zapobiec skutkom stanowiącym dziś w jego oczach znamię czynu zabronionego, to myślę, że powinien przeczytać poniższe...

W dziale migawki pierwszy tamwaj, a to tramwaj nie byle jaki, gdyż oklejony reklamą Polskiego Komitetu Normalizacyjnego: "Polskie Normy są wszędzie". Zdjęcie publikuję dzięki Jarosławowi Lipszycowi, który je podesłał do wykorzystania na zasadzie licencji CC-BY 3.0.

Przy Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji odbywają się spotkania zespołu ds. edukacji medialnej (były już ponoć dwa takie spotkania). Zostałem zaproszony na najbliższe spotkanie tego zespołu. Chętnie podzielę się później wrażeniami i zdam relację, ale ciekawy jestem głosów czytelników serwisu - jakie tematy warto uwzględnić przy okazji rozważań nad edukacją medialną w Polsce?