O przepisach niezawierających żadnej treści normatywnej

"Skoro wszystkie jednostki redakcyjne ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, do których odnosi się nowelizacja z 2009 r., zostały uchylone obszerniejszą nowelizacją z 2008 r., to zakwestionowany art. 1 ustawy nowelizującej z 2009 r. należało uznać za przepis niezawierający żadnej treści normatywnej (pusty przepis) Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że zaistnienie w systemie prawnym przepisów, które nie tylko nie zawierają żadnej treści normatywnej, lecz mogą budzić u adresatów wątpliwości co do znaczenia innych przepisów, jest niezgodne z postulatem jasności systemu prawa, a tym samym z zasadą poprawnej legislacji, wywodzonymi z art. 2 konstytucji."

Chociaż to nie jest wypowiedź osoby, a raczej fragment komunikatu prasowego Trybunału Konstytucyjnego, wydanego po rozprawie dotyczącej zmiany ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, to jednak umieszczę go w dziale cytaty niniejszego serwisu.

Tylko tytułem wyjaśnienia: wczoraj Trybunał Konstytucyjny orzekł (Wyrok TK z dnia 14 lipca 2010 r., Sygn. akt Kp 9/09), że art. 1 ustawy z 18 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi jest niezgodny z art. 2 konstytucji. Jednocześnie stwierdził, że przepis ten jest nierozerwalnie związany z całą ustawą, co oznacza niekonstytucyjność całej ustawy.

Jest zbyt gorąco na komentarz, zresztą przywołane we wstępie zdanie mówi chyba wszystko. Może jedynie - tytułem komentarza - dodam tę notatkę również do działu Monitor Polski "be"... No i jeszcze do działu e-government, bo chyba gdyby państwo dysponowało aktualnym systemem informacji o prawie, to odpowiedzialni za przygotowanie (i stosowanie) prawa potrafiliby chyba znaleźć w tym systemie informacje, że nowelizowane przepisy już wcześniej zostały uchylone? Ale ostrożnie z tymi systemami (por. Dlaczego tak trudno w Polsce zrobić dobry publiczny i bezpłatny system informacji prawnej?).

PS
Pogryzłem sobie cały język. Komentarz personalno-polityczny do tego wyroku napisał Olgierd Rudak w tekście Puste prawo przeczy zasadzie przyzwoitej legislacji.