państwo

Ministerstwo Sprwa Wewnętrznych i Administracji zaprosiło "wszystkie organizacje społeczne zainteresowane tematyką interoperacyjności do zgłaszania elektronicznie uwag do dokumentu i sugestii, które mogą być wykorzystane przez delegację polską podczas spotkania 12 listopada". 12 listopada mają się spotkać szefowie urzędów ds. informatyzacji z Państw Członkowskich i mają rozmawiać na temat przekazanego Państwom Członkowskim przez Komisję "nowej - znacząco zmienionej - wersji dokumentu European Interoperability Framework for European Public Services Version 2.0 (EIF 2.0)". Przypominam, ze definicja otwartych standardów z pierwszej wersji tego dokumentu, odgrywała istotną rolę w dyskusji na temat polskiej informatyzacji.

Pewien mężczyzna, który mieszkał wraz z trójką innych osób, został oskarżony o to, że potajemnie nagrywał współmieszkańców bez ich zgody. Został nawet skazany za przygotowania do takich nagrań, ale wcześniej pojawił się problem: chociaż w całym mieszkaniu odkryto sieć kamer, a także zabezpieczono komputer sprawcy, to jednak pliki, które się tam znajdowały, były zaszyfrowane. W efekcie sprawca uniknął kary pozbawienia wolności, a skazany został jedynie na dwa lata kuratorskiego dozoru (two years of probation).

Osoby interesujące się problematyką podpisu elektronicznego nie będą zaskoczone, reszta pewnie chętnie dowie się, co słychać w kwestii "nowego otwarcia" podpisów elektronicznych w Polsce. Nowego otwarcia, gdyż Ministerstwo Gospodarki przygotowało (już jakiś czas temu) projekt ustawy o podpisach elektronicznych, która to ustawa ma zastąpić dziś obowiązującą ustawę o podpisie elektronicznym (ustawa ma stracić moc). Następnie zgłoszono uwagi. Było ich sporo. W związku z tym projekt skierowano ponownie do uzgodnień międzyresortowych. Z ostatnich doniesień wypada odnotować te, z których dowiadujemy się, że 30 października br. o godz. 10.00 odbędzie się konferencja uzgodnieniowa dot. projektu ustawy o podpisach elektronicznych.

Jeśli serwis ten odwiedzają osoby, które czują się zagrożone w swoim własnym mieście, to prawdopodobnie z radością przyjmą one informację na temat europejskiego projektu pod nazwą kodową INDECT, co rozszyfrowuje się do "Intelligent information system supporting observation, searching and detection for security of citizens in urban environment". Osoby takie prawdopodobnie będą dumne, że Polska w tym projekcie wiedzie prym. O co chodzi? Jest europejski grant, jest stosowna strona internetowa, jest też specjalna multimedialna prezentacja.

Krzysztof Siewicz opublikował w Rzeczpospolitej artykuł, w którym pochyla się nd problematyką "łatwego i taniego dostępu do w miarę aktualnej cudzej twórczości". W ten sposób autor wspiera opisywane już w tym serwisie pomysły tworzenia bazy domeny publicznej (por. Baza domeny publicznej). Przy okazji warto chyba rozważyć rolę i zasady funkcjonowania polskiego Funduszu Promocji Twórczości, do którego dziś wpływają pieniądze za komercyjne - co warto zauważyć - wykorzystywanie dzieł już niekorzystających z ochrony na gruncie prawa autorskiego. Również Komisja Europejska zauważa problem niepewności prawnej, głównie w kontekście książek. Włącza "wyzwania związane z przetwarzaniem na format cyfrowy książek dla autorów, bibliotek i konsumentów" do agendy UE. Po książkach może przyjdzie czas na inne utwory (chociaż utwór, to utwór, więc dlaczego Komisja dostrzega tylko książki? Ponieważ boi się ugody, zaproponowanej w USA przez Google)? W Polsce tymczasem powstają serwisy, których celem jest ułatwianie oznaczania własnej twórczości cyfrowym "znakiem wodnym"...

Wczoraj odbyło się kolejne spotkanie przedstawicieli organizacji pozarządowych, którzy dyskutowali na temat możliwości procesu stanowienia prawa dokonującego transpozycji Dyrektywy 2003/98/WE (por. dział Re-use niniejszego serwisu). Po tym spotkaniu postanowiłem rozpocząć "pozytywistyczny projekt społecznościowy", postanowiłem mianowicie umożliwić również innym (chociaż trzeba mieć konto) gromadzenie i systematyzowanie informacji na temat Re-use w ramach wiki na edu.vagla.pl. Ponoć tekst Propozycja planu publicznej dyskusji na temat Re-use był inspiracją do zaplanowania kilku konferencji/spotkań na Uniwersytecie Warszawskim. Powstałą też grupa dyskusyjna pod dumną nazwą "reuse-koalicja"...

W lutym pisałem Infor ma święte prawo pozywać kogo chce, a dziś odnotuję, że taka strategia przyniosła Inforowi pierwsze sukcesy. Kilka dni temu (12. października) Sąd Okręgowy w Białymstoku (wydział gospodarczy) wydał ponoć korzystny dla INFOR Biznes wyrok, w którym zasądził 103,9 tys. zł odszkodowania od firmy Al Pari Business Centre, wydawcy serwisu Mojeprawo.pl. Chodziło o "przedruki" tekstów publikowanych pierwotnie w Dzienniku Gazeta Prawna. Wyrok jest ważny, co zresztą zauważa również powód, ale dobrze byłoby przeczytać jego treść. W szczególności warto byłoby się dowiedzieć, czy te prawie 104 tysiące złotych, to jest odszkodowanie, czy może - bo tego nie wiemy - trzykrotność "stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu", o którym mowa w art. 79 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Spieramy się o zakres dozwolonego użytku osobistego. Ta instytucja nie tylko w Polsce ma duże znaczenie, bo kształtuje (ogranicza) monopol przysługujący autorom. Polska konstytucja wprost przewiduje "wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji", a także "wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury". O "własności intelektualnej" konstytucja nie wspomina, chociaż stwierdza, że "Rzeczpospolita Polska chroni własność i prawo dziedziczenia". Prawo własności rzeczy nie jest tym samym, co prawa "własności" intelektualnej, chociaż wielu stara się sprawiać wrażenie, że jest przeciwnie. Skoro ustawa zasadnicza nie daje nam jasnych wskazówek interpretacyjnych, to wiele zależy od treści "zwykłej" ustawy...

Co tu komentować? Takich sytuacji, w których albo urzędnicy będą zarzucać sobie wzajemnie "plagiaty", albo cierpieć będzie re-use i dostęp do informacji publicznej, a to ze względu na wyłączenia związane z ochroną praw autorskich do pożądanej społecznie informacji, będzie coraz więcej. Organizacja państwowa i samorządy muszą wdrożyć przejrzysty mechanizmy zamawiania i wykorzystywania materiałów z zewnętrznych źródeł. Ktoś to również powinien kontrolować, w szczególności kontrolować, czy takie zamówienie istotnie było potrzebne. Tymczasem opinia publiczna zaczyna się emocjonować sporem między warszawskim Ratuszem i łódzkim Zarządem Transportu i Dróg o "Wytyczne dla ruchu rowerowego"...

Pozostając w sferze podatków oraz interpretacji prawa podatkowego odnotuję serię takich interpretacji, które dotyczą handlu domenami. Temat jest aktualny i fakt, że podatnicy zwracają się z pytaniami do organów skarbowych musi oznaczać, że fiskus również musi być "na czasie". Jaka jest podatkowa kwalifikacja zakupu domen internetowych? Jeśli prowadzimy podatkową księgę przychodów i rozchodów, to gdzie wpisywać zakup domen?