wymiar sprawiedliwości

Wielu czytelników zapomniało już pewnie, że wciąż toczy się postępowanie przed sądem, którego celem jest uzyskanie informacji publicznej - specyfikacji technicznej formatu KSI MAIL, wykorzystywanego przez program Płatnik - Przekaz Elektroniczny, służący do wymiany dokumentów płatników składek z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. W międzyczasie sprawą zajmował się już dwa razy Naczelny Sąd Administracyjny, pojawiła się też ingerencja ustawodawcy, który odniósł się do neutralności technologicznej ZUS, kreując ustawę o informatyzacji. Dziś mamy kolejną odsłonę w toczącej się przed sądem powszechnym sprawie – opinię sądową specjalisty w dziedzinie kryptografii.

Tyle się dzieje, że trudno odnotować wszystko, ale przyszedł czas na sprawę, którą rozpoczęła The Electronic Frontier Foundation (EFF), a która jest istotna ze względu na próbę odpowiedzi na pytania: jak daleko może sięgać inwigilacja obywateli przez państwo, jaką rolę odgrywają w tym procesie przedsiębiorcy telekomunikacyjni oraz kto i w jaki sposób powinien kontrolować kontrolujących... Sprawa dotyczy informacji niejawnych, bezpieczeństwa narodowego i postawiono przy okazji pytania dotyczące sądownictwa powszechnego. Czy należy w takich sprawach oddać wymiar sprawiedliwości w ręce sądów specjalnych? Aktualizacja: Jest też orzeczenie niemieckiego federalnego Trybunału Konstytucyjnego w podobnej sprawie.

Niedawno informowałem, że obie francuskie izby przyjęły ustawę DADVSI (loi sur le droit d'auteur et les droits voisins dans la société de l'information - prawo autoskie i prawa pokrewne w społeczeństwie informacyjnym). Wczoraj francuski Trybunał Konsytucyjny (Conseil Constitutionnel) ustosunkował się do przyjętej ustawy, w efekcie czego powstało najostrzejsze – jak do tej pory - prawo autorskie na świecie (wcześniej mówiło się tak o legislacji fińskiej).

Kolejna notatka w dziale wyszukiwanie, chociaż również w tym, poświęconym reklamie, a chodzi o ugodę w sprawie fałszywych kliknięć w reklamy prezentowane przez Google w serwisach afiliowanych w ramach programu partnerskiego AdSense. Sąd uznał ugodę, którą Google zaproponował Lane's Gifts and Collectibles LLC, a której wartość wynosi 90 mln dolarów. Jednak jedynie prawnicy dostaną jakąś gotówkę z tej ugody. Google nie ma kontroli nad kliknięciami w programie AdSense, ale ponoć stara się bardzo poprawić tę niezbyt szczęśliwą sytuację.

W maju br. Polsat oraz TVN złożyły w sądzie w Chicago pozwy przeciwko serwisom "Polska Wizja" oraz Telewizja Plus. Stacje telewizyjne zarzucają prowadzącym te serwisy nielegalną dystrybucję swoich programów telewizyjnych. Dostępne są również interesujące orzeczenia w kanadyjskiej sprawie Polsat przeciwko Radiopol Inc. Te konflikty dotyczą już polskich przedsiębiorców, a internet jest transgraniczny. Robi się coraz ciekawiej.

Kończy się powoli spektakl. W zeszłym roku australijski sąd uznał, że spółka Sharman Networks umożliwiała internautom łamanie praw autorskich. Spółka zapowiadała wówczas apelację. Dziś wiemy, że branża (czyli RIAA i IFPI) doszła do porozumienia ze spółką, która ma zapłacić ponad sto milionów dolarów oraz wprowadzić filtry blokujące wymianę utworów publikowanych w tej sieci z naruszeniem prawa. W ten sposób zakończą się wszystkie związane z KaZaa sprawy, toczące się w USA i Australii.

Trzyosobowy panel arbitrów WIPO zdecydował, że prawa do domeny TomCruise.com powinny służyć aktorowi. Przeciwnikiem w tym sporze był Jeff Burgar, znany na świecie cybersquatter.

Toczy się batalia o jedno z największych zamówień publicznych ostatnich lat. Wiadomo, że znowelizowana ustawa Prawo zamówień publicznych ma ułatwić postępowania, ale do postępowań rozpoczętych przed 25 maja stosuje się stare zasady. Nowe przepisy stopniowo zyskują rozstrzygnięcia arbitrów. Z jednego z takich rozstrzygnięć wynika, że nie wystarczy umieścić w internecie informacje o wpłynięciu protestu. Trzeba opublikować online cały protest (sygn. akt. UZP/ZO/01972/06).

Pewna brytyjska sekretarka (znamy jej imię: Catherine), która prowadziła swój blog pod pseudonimem "Petite Anglaise" o życiu, miłości oraz pracy, została zwolniona z Dixon Wilson za "naruszenie reputacji pracodawcy" (disrepute). Nazwa pracodawcy nigdy nie pojawiła się w blogu Kasi, która postanowiła pozwać pracodawcę. Będzie to "precedensowy" proces na gruncie francuskiego prawa pracy. Brytyjka pracowała we Francji przez dziesięć lat.

Trzech członków czterdziestoosobowej grupy szkolących się ponoć na terrorystów przed komputerem stanęło w tym tygodniu przed sądem w Sarajewie. Członkowie grupy zostali aresztowani 19 października 2005 r. Policja znalazła w ich mieszkaniu 30 kg materiałów wybuchowych, broń palną, pas zamachowca-samobójcy i nagrane na wideo przesłanie, które miało ukazać się po planowanym przez nich zamachu.