społeczeństwo

Właśnie odbywa się debata "Konsument w sieci – zanim klikniesz – poznaj swoje prawa". Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zorganizował ją i zaprosił do udziału przedstawicieli organizacji walczących "o prawa słabszych uczestników rynku". 15 marca obchodzimy Europejski Dzień Konsumenta – w tym roku pod hasłem „Zanim klikniesz, poznaj swoje prawa”.

Ministerstwo Gospodarki poddało właśnie publicznym konsultacjom "Program działań na rzecz wspierania elektronicznego handlu i usług na lata 2008-2010". Wśród proponowanych do osiągnięcia celów (poprzedzonych analizą SWOT) zaproponowano "Zwiększenie wykorzystania handlu elektronicznego w działalności gospodarczej" (cel główny). Inne cele "dotyczą stworzenia odpowiedniego otoczenia dla biznesu elektronicznego, w tym w szczególności dla handlu i usług elektronicznych, zapewnienia wzrostu zastosowań rozwiązań gospodarki elektronicznej w działalności gospodarczej oraz stymulowania szerszego wykorzystania treści elektronicznych o walorach gospodarczych"... Na razie jednak nie ma skąd wziąć tego programu.

Kolejne doniesienie z frontu o dosępność informacji (por. dział accessibility niniejszego serwisu) i walki z wykluczeniem (nie tyle cyfrowym, chociaż po "switch off'ie" z telewizji analogowej do cyfrowej - też będzie można mówić o "wykluczeniu cyfrowym" - digital divide). Odnotuję informację, że Oświadczenie Pisemne 99/2007 w sprawie wprowadzenia napisów (subtitles) do wszystkich programów telewizji publicznych w całej Unii Europejskiej uzyskało w dniu 12.03.2008 r. poparcie 418 posłów w Parlamencie Europejskim.

Trawją prace nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji. Prace te oczywiście są burzliwe (co sygnalizowałem pośrednio w tekście Per devia rura viarum: dyskusja o kształcie regulacji mediów, czyli nas). Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw obrósł już pewnymi ekspertyzami, które warto wskazać osobom interesującym się tą problematyką. Wczoraj i dziś kolejne posiedzenia komisji sejmowych, niewiele jednak mogę o tym napisać, gdyż - z racji innych obowiązków - nie mogłem przyglądać się pracom w Sejmie. Dlatego w niniejszej notatce jedynie wskaże źródła.

Jerzy S. Nowak podesłał mi pewien dokument, który - jak powiedział - powinien służyć ludziom. Powiedział mi również, że mogę go opublikować w serwisie. Na 92 stronach autor opracowania zgromadził sporą ilość literatury, ale wiem sam (i autor również zdaje sobie z tego sprawę), że to zestawienie nie wyczerpuje całego dorobku piśmienniczego, który ukazał się w proponowanym temacie. Dlatego można się z autorem skontaktować i zasugerować mu uwzględnienie w opracowaniu innych jeszcze pozycji.

Istotnie może to być ciekawa informacja, że na stronie Prezydenta RP, w części serwisu poświęconej prawom autorskim, umieszczono klauzulę, zgodnie z którą zdjęcia znajdujące się w serwisie udostępniono na licencji GNU Wolnej Dokumentacji. Jest też link do tekstu tłumaczenia licencji GNU Free Documentation License. Bardzo to interesujące i - jak przypuszczam - godne odnotowania, co niniejszym czynię.

W odpowiedzi na zarzut (myślę, że jest to zarzut), że uruchomione właśnie Narodowe Archiwum Cyfrowe udostępnia zdigitalizowane zdjęcia archiwalne z dodanym "znakiem wodnym" (a sprawdziłem, że tak jest) dowiedzieliśmy się, że przecież archiwa niemieckie również opatrują znakiem wodnym swoje zbiory. No dobrze. Opatrują. Ale dlaczego? Po co mi zdjęcie miniaturowej Konstytucji z 1935 roku (które zrobiono rok później), jeśli nie mogę z niego skorzystać, np. nie mogę w normalnych warunkach i bez znaku wodnego zilustrować nim notatki, albo innych materiałów? Z mojej perspektywy jest to inicjatywa działająca wadliwie. Rozumiem, że na bazie tego watermarku można zacząć budować jakieś usługi. Można np. zacząć sprzedawać zdjęcia bez znaku wodnego. Dlatego uważam, że witryna powołanego właśnie przez ministra cyfrowego archiwum to taka trochę witryna państwowego sklepu.

No i mamy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 października 2007 r., który uznał, że przesłanie do kontrahenta faktury za pomocą poczty elektronicznej, a następnie wydrukowanie jej przez tegoż kontrahenta na lokalnej drukarce, tak, jakby przyszła tradycyjną pocztą (a "papierowa" nie musi mieć podpisu wystawcy faktury) nie spełnia wymogów ustawy o VAT. W efekcie - jak uznał WSA - wysyłanie takiej faktury (bez zachowania warunków dotyczących faktur elektronicznych) pozbawia prawa do odliczenia VAT (wyrok WSA sygn. akt III SA/Wa 1341/07).

Do 17 marca 2008 r. można zgłaszać Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji swoje uwagi do projektu rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dokumentów elektronicznych zawierających akty normatywne i inne akty prawne, elektronicznej formy dzienników urzędowych oraz środków komunikacji elektronicznej i informatycznych nośników danych. Uzasadnienie do tego projektu (a zresztą również sam projekt) sprytnie udostępniono jako zeskanowane bitmapy, osadzone w pliku PDF, aby tylko nikt nie mógł z takiego "dokumentu elektronicznego" niczego wyjąć, a jeszcze zacytować. Hmm.. No bo mógłby zacząć komentować. Prawda?

Poproszono mnie o nagłośnienie sprawy jednego z czytelników, co niniejszym czynię. W liście do mnie czytelnik ów napisał: "W swoim lokalu puszczałem muzykę Creative Commons, bez ograniczenia do niekomercyjnego wykorzystania. Stoart grozi mi teraz sądem, twierdząc, że w świetle polskiego prawa autorskiego CC nie istnieje, a prawa autorskie są niezbywalne". Być może zaszła jakaś pomyłka - autorskie prawa majątkowe można przenosić (zbywać) - dlatego mamy umowy o przeniesienie praw autorskich lub możliwość udzielania licencji, a problem dostrzegłem w przypadku, gdyby ktoś chciał się ich zrzec. Nie można się zrzec autorskich praw osobistych...