Zarząd Transportu Miejskiego podpisał umowę z czterema uczelniami na połączenie legitymacji studenckiej z biletem ZTM. Chodzi o Warszawę. Być może lepiej byłoby napisać, że to cztery uczelnie: Uniwersytet Warszawski, Politechnika Warszawska, Akademia Medyczna i Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, podpisały z ZTM umowę? Elektroniczna legitymacja studencka stanie się zatem nośnikiem biletów i opłat parkingowych. To kolejna odsłona procesu standaryzacji kart, aplikacji i systemów. Potencjalnie "akademicki plastik" mógłby też stać się nośnikiem podpisu elektronicznego (por. O legitymacjach studenckich i poznańskim przetargu z jednej strony), jednak jest to nadal problem „nie do przeskoczenia”.

Coraz bardziej dziwaczne tytuły muszę wymyślać. Tym razem o spamie (przesyłaniu niezamówionej informacji drogą elektroniczną), którego zadaniem jest wpływanie na ceny walorów giełdowych, ale w pierwszej kolejności zaoferowanie usług polegających na takim wpływaniu. O manipulacjach informacjami giełdowymi pisałem kiedyś w jednym felietonie (por. Byk i niedźwiedź w internecie). Nie pada tam co prawda słowo "spam", no ale...

Trwa dyskusja dotycząca retencji danych telekomunikacyjnych, tymczasem równolegle padło pytanie o to, czy użytkownicy różnych serwisów mają prawo domagać się usunięcia istniejących tam "kont". W tym konkretnym przypadku chodzi o serwisy aukcyjne, jednak sprawa może dotyczyć również innych serwisów (nie tylko takich, "w których" ktoś akurat uzyskał niepochlebne recenzje dokonywanych transakcji).

Zaczyna się jakaś dyskusja dotycząca sposobów "uwiarygadniania internetowych zdarzeń" (por. Uwiarygodnić internetowe ślady, w tym tekście wyraziłem szereg wątpliwości dotyczących poświadczania przez notariuszy czy prawników treści przedstawionych im do obejrzenia stron internetowych). Na łamach Rzepy pojawił się kolejny głos w tej sprawie.

Mamy rozstrzygnięcie Sądu Polubownego ds. Domen Internetowych, dotyczące sporu związanego z domeną www.sitagroup.pl: "Rejestracja domeny internetowej nawet w celu jej odsprzedaży nie musi automatycznie oznaczać łamania prawa". No właśnie. Wielokrotnie starałem się wskazywać, że ochrona znaków towarowych, ochrona firmy, etc. konkuruje z innymi "wartościami" godnymi ochrony przez system prawny. Nie wszystko co związane z szeroko pojętą informacją w społeczeństwie informacyjnym musi być wycenione lub oceniane przez pryzmat "prowadzonej działalności gospodarczej".

Właśnie odbyło się głosowanie w sprawie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne. To był ten projekt, który miał wydłużyć okres zbierania danych telekomunikacyjnych (retencji danych) z dwóch lat do pięciu. Sejm odrzucił ten pomysł. Ale to jeszcze nie jest koniec. Rząd wszak przygotowuje kolejny projekt, w którym retencja będzie istotnym elementem.

Skoro Gemius był tak uprzejmy, że udostępnił powszechnie swoje dane, a Marek Futrega napisał skrypt, który pozwolił wyciągnąć je do formy zrozumiałej dla ludzi, to na podstawie zgromadzonych w ten sposób informacji zrobiłem wybór dla stron administracji publicznych (badanie Megapanel PBI/Gemius z czerwca 2006).

Skoro w Polsce zaczyna się wreszcie coś dziać w sprawie dozwolonego użytku osobistego oraz dozwolonego użytku publicznego warto też odnotować kolejną płaszczyznę sporu - możliwości konwersji z postaci analogowej do cyfrowej, a także coraz bardziej aktualnego sporu o "techniczne zabezpieczenia" przed kopiowaniem (DRM). Pytanie o skuteczność analogowych sposobów „zabezpieczania” jest dość interesujące, bo jeśli ktoś oferuje „łatwy sposób obejścia” zabezpieczenia, to czy ono jest „skuteczne”? Czy istnieją skuteczne sposoby zabezpieczenia? Czy istnieje prawo do kopiowania (por. Czy prawo do kopiowania jest prawem konstytucyjnym?)? Ponoć „informacja chce być wolna”?

Interpelacja nr 3878 do ministra spraw wewnętrznych i administracji w sprawie obowiązku wprowadzenia przez gminy elektronicznego obiegu dokumentów wraz z odpowiedzią podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji - z upoważnienia ministra.

Chociaż to news już tygodniowy, to jednak odnotuję tę awarię w Hiszpanii. Podobno błąd oprogramowania państwowego operatora ESNIC pod koniec sierpnia "sparaliżował ponad 400 tysięcy stron internetowych". Zastanawiam się na jakich zasadach właściwie przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi odpowiedzialność za tego typu zdarzenia, które wszak mogą narazić na szkody całkiem potężny krąg osób. Uprzedzam jednak, że jestem zmęczony.