konsumenci

Dialery nadal są problemem, przy czym ponoć dziś bardziej niż z 0-700 zainfekowane komputery łączą się z numerami zagranicznymi. Rzecznik TP twierdzi, że przedsiębiorstwo nie może odpowiadać za szkody wynikające z działalności zagranicznych usługodawców, gdyż TP nie łączą z nimi żadne umowy.

Przyznam, że nie grałem w grę Rule of Rose. Nie miałem również możliwości wyrobienia sobie zdania np. przyglądając się tej grze bliżej (trailer to za mało, ale jest poniżej). Ograniczę się zatem jedynie do zrelacjonowania dyskusji, która w Polsce towarzyszy wejściu tej gry na nasz rynek. Chodzi o to, że zdaniem Ministerstwa Edukacji Narodowej "tego rodzaju treści, które wprost adresowane do dzieci i młodzieży stanowią dla nich istotne zagrożenie". Na temat gry "Rządy Róży" wypowiadają się również naukowcy - psycholodzy. Jest też doniesienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Oficjalne komunikaty nie wskazują jednak przepisu karnego, który rozpowszechnienie gry miałby naruszyć.

"Większość polskich sklepów internetowych wciąż nie spełnia standardów rzetelności obowiązujących profesjonalistów i nie zapewnia dostępu do kompletnych, jasnych i zrozumiałych informacji związanych z zawieraniem umowy" - stwierdziła w sierpniu Federacja Konsumentów. Rzepa dziś dodaje kilka słów o działaniach Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Po pierwszym dniu konferencji Nowe technologie a ochrona IP, zorganizowanej przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przyszedł czas na dzień drugi. Moderatorem dyskusji był Wojdziech Dziomdziora, Członek KRRiTV. Obrady w czasie drugiego dnia konferencji były krótsze niż dnia pierwszego, ale mam wrażenie, iż poruszana dziś tematyka ma kolosalne znaczenie. Dzisiejszy panel zatytułowano: "Przyszłość rynku muzycznego. Utwory audiowizualne i ich rozpowszechnianie. Korzystanie, konsumenci, dystrybucja i systemy wynagradzania. Zabezpieczenia techniczne a użytek własny". Sprawa jest poważna.

Czym jest internet? Ustawodawca na to pytanie nie odpowiada (i uważam, że to dobrze). Internet to sieć sieci. Przynajmniej tak się mówi. Jeśli to sieć sieci, a każdą z tych sieci administruje inny podmiot, to pytanie brzmi - jak są regulowane wzajemne relacje między tymi podmiotami. Czy jest tak, że każdy ma obowiązek przepuszczać ruch przez swoją infrastrukturę? W tym względzie toczy się ożywiona dyskusja w Polsce (również w USA - por. Net Neutrality czyli spór o społeczeństwo informacyjne). Czy wystarczy oddać rynkowi w niewidzialne ręce sposób ustalania tych relacji gospodarczych, czy też na naszym rynku konieczna jest jakaś regulacja, wobec ewentualnej pozycji dominującej (?) jednego z graczy rynkowych?

Jak informowałem niedawno (por. Jak implementowano dyrektywę chroniącą konsumentów przy umowach zawieranych na odległość?) trwają konsultacje społeczne związane z przeglądem regulacji obowiązujących w poszczególnych państwach członkowskich pod kątem dyspozycji art. 14 dyrektywy 1997/7/WE, zgodnie z którym państwa członkowskie mogą, dla zapewnienia wyższego poziomu ochrony konsumentów, przyjąć bądź utrzymać w mocy surowsze przepisy, o ile są zgodne z traktatem. Do konsultacji dołączył również Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Pisałem niedawno o oczekiwanym ruchu Zgromadzenia Ogólnego WIPO po tym, jak Stały Komitet ds. Praw Autorskich i Praw Pokrewnych zaakceptował projekt traktatu o ochronie praw organizacji nadawczych. Mamy ten ruch: Zgromadzenie Ogólne nie zgodziło się na to, by bezrefleksyjnie zwołać konferencję, na której ten traktat byłby przyjęty. Przeciwko projektowi protestowały społeczności podcasterów oraz "internetowi wydawcy" (w cudzysłowie, bo w sumie nie wiem, jak nazwać tę kategorię przedsiębiorców). Konferencja będzie, ale wcześniej trzeba dojść do porozumienia co do kontrowersji...

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydał dwa wyroki. Pierwszy dotyczy regulaminów operatorów telekomunikacyjnych. Z tego orzeczenia wynika, że "uprawnień z tytułu niezgodności towaru nie wolno wyłączać ani ograniczać" (chodziło o zdejmowanie simlocków; sygn. XVII Ama 90/05). Z drugiego wynika, że operator nie może żądać od klienta zapłaty kar umownych z powodu rezygnacji z usług sieci przed upływem okresu karencyjnego, jeśli w międzyczasie zmieniono regulamin (sytuacja dotyczyła kar umownych w przypadku promocji, sygn. XVII Amc 110/05).

No, tak. Jest przyjęty przez Kongres projekt ustawy w USA, który - potencjalnie - zadaje dotkliwy cios serwisom hazardowym na świecie. Chodzi o takie regulacje, które zakazują obsługiwania płatności i przesyłania pieniędzy na konta właścicieli portali hazardowych, z wyjątkiem loterii stanowych oraz wyścigów konnych. Przepisy takie umieszczono przy okazji nowelizowania ustawy o bezpieczeństwie portów. Adresatami tych regulacji są banki oraz firmy wydające karty płatnicze. Ustawę jeszcze powinien podpisać Prezydent USA. Przy tej okazji - wbrew komentarzom prasowym - nie można mówić o szoku branży hazardowej, która dość bacznie śledzi działania prawodawców. Hasło na dziś: częścią wywiadu gospodarczego jest też analizowanie prac prawodawcy. Prowadzenie biznesu - można chyba tak powiedzieć - to swoisty hazard.

Nie ma w tym nic dziwnego, że biznes krytykuje projekt nowelizacji prawa telekomunikacyjnego. Zdziwiłbym się, gdyby było inaczej. Społeczeństwo dostało 6 dni na konsultacje, projektowana nowela obejmuje więcej niż połowę dość obszernej ustawy, a projekt zmierza w kierunku, który na biznes nakłada szereg nowych obowiązków. Nie dziwią mnie również argumenty, które podnoszą przedstawiciele biznesu, w tym portali internetowych (tym razem trzymają już "rękę na pulsie" i nie rozpoczynają akcji partyzanckiej w Senacie jak przy poprzedniej noweli, por. Senat o poczcie oraz Portale o telekomunikacyjnym).