konsumenci

Jak wiemy: polski wkład w rozwój "Web 2.0" polega głównie na kopiowaniu (klonowaniu) pomysłów, które w jakiś sposób spotkały się z zainteresowaniem (popularnością) w innych częściach świata (zwłaszcza tam, gdzie język polski nie jest tak popularny, a raczej masy użytkowników posługują się językiem globalnym, bo np. angielskim). Dlatego też wszelkie polskie start-upy oraz inne przedsięwzięcia opierające się na sukcesach swoich pierwowzorów, wiedząc, że rozwija nam się w Polsce społeczeństwo obywatelskie, a użytkownicy coraz częściej zyskują świadomość przysługujących im praw, powinny przyglądać się również sporom prawnym, które dotykają serwisów-matryc. Zwłaszcza zaś w czasie, gdy znów "środowisko" zabiega o środki z venture capital, albo stara się wejść na giełdę (również na New Connect), lub już na tej giełdzie się znalazło. Weźmy taki serwis Twitter, którego polskim "odpowiednikiem" jest Blip...

Pod wpływem ostatnich notatek uruchomiłem w serwisie dział CCTV (gdzie zebrałem nieco materiałów związanych z Closed Circuit TeleVision, telewizją dozorową, telewizją przemysłową, albo - jeśli ktoś woli - telewizją w układzie zamkniętym, lub systemami monitoringu wizyjnego). W serwisie był wcześniej dział RFID, gdzie staram się gromadzić informacje na temat tagów wzbudzanych radiowo (radio frequency identification). Pomyślałem, że dla czytelników może okazać się ciekawe powiązanie ze sobą tych dwóch tematów i mam chyba dobry pomysł jak to zrobić.

W papierowej prasie pojawiło się ogłoszenie, za pomocą którego p. Lech Czaban poszukuje świadków opublikowania w internecie jego "rozmowy reklamacyjnej". W internecie od długiego już czasu krąży nagranie pochodzące ze "skrzynki kontaktowej" obsługi klienta jednego z operatorów, na którym słychać zdenerwowanego wówczas (by nie używać mocniejszych słów) i - wszystko na to wskazuje - zdeterminowanego do działania mężczyznę, który od siedmiu tygodni nie mógł się doprosić o zablokowanie numeru. W sumie to interesujące: jak to nagranie przedostało się do Sieci? Być może się dowiemy.

Ruszyła kampania promująca "dotacje innowacje", spot reklamowy promuje m.in. możliwość wyciągnięcia kasy na informatyzacje ("dotacje na badania, innowacje, informatyzację i nowe technologie"). Zastanawiam się na co te pieniądze zostaną spożytkowane i czy faktycznie należy dofinansowywać "informatyzację"? Gdybym był przedsiębiorcą, który ma produkty, którymi chce zainteresować administracje publiczną, to oczywiście cieszyłbym się z tego, bo to zwiększa "tort". Ale co to znaczy dla zwykłego obywatela? Czy te dotacje na informatyzacje będą racjonalnie wydatkowane? Patrząc na ePUAP (~30 milionów) - mam wątpliwości. To chyba też "wątek poboczny" związany z nieszczęsnym rozporządzeniem...

Właśnie pokazano w telewizji samochód napędzany elektrycznie, który będzie mógł przejechać 150-200 kilometrów, a akumulator będzie można doładować na "rozrzuconych po kraju" stacjach. Wszystko to w Izraelu i - jak przypuszczam - materiał został wyemitowany w związku z porozumieniem podpisanym w Jerozolimie, a które związane jest z ograniczeniem emisji dwutlenku węgla. Pokazany w telewizji pan powiedział, że już dziś potrafią wyprodukować samochód, którego koszt zasilania jest porównywalny z kosztem "tradycyjnie wykorzystywanego" paliwa, a emisja spalin produkowanych przez taki samochód redukowana jest do zera (stąd opcja zero-zero). Pokazano też taki samochód, który w miejscu wlewu paliwa ma... gniazdo zasilania. A to mi podsunęło pewną niepokojącą - być może - myśl.

Ciekawe rozstrzygnięcie dotyczące dyskryminacji i odpowiedzialności dostawców usług internetowych (usługodawców): Serwis internetowy Roommates.com nie może zasłaniać się przepisami wyłączającymi odpowiedzialność dostawcy usług (w USA: Section 230 of the 1996 Communications Decency Act), zaś osoby prowadzące serwis mogą (potencjalnie) ponosić odpowiedzialność w związku z dyskryminacją, a to w związku z tym, że serwis pozwalający na wyszukiwanie mieszkań do wynajęcia zbiera - za pomocą internetowych formularzy - takie dane jak wiek, stan cywilny czy orientacja seksualna oraz pozwala użytkownikom zawężać wyniki ewentualnego wyszukiwania ze względu na te właśnie kryteria. W Polsce zaś trwają prace legislacyjne związane z przyjęciem ustawy o równym traktowaniu, a to dlatego, że ochrona przed dyskryminacją w Polsce jest niewystarczająca, na co nam już formalnie Unia Europajska zwróciła uwagę.

W najnowszym numerze Newsweeka opublikowano artykuł pt. "Nie dzwoń do mnie". W leadzie tego artykułu czytamy: "Skoro prawo chroni moją skrzynkę e-mailową przed niechcianą korespondencją, to dlaczego nie może mojego telefonu?". W ten sposób autorka artykułu, p. Luiza Łuniewska, porusza dość istotny - jak mi się wydaje - temat: nękanie abonentów telekomunikacyjnych wszelkiego rodzaju telemarketingiem. Znamy to chyba wszyscy - zaproszenia na pokazy pościeli, złote garnki, rewelacyjna oferta kart kredytowych dla szczególnych klientów ("z kim rozmawiam?"), a ostatnimi czasy również "zagłosuj na mnie, a w Polsce będzie lepiej".

W dniu 14 marca 2008 roku z inicjatywy senackiej Komisji Gospodarki Narodowej i przy współudziale Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji zorganizowano konferencję pt. "Komunikacja Elektroniczna XXI wieku". Gościem honorowym konferencji była Pani Viviane Reding, Komisarz Unii Europejskiej ds. społeczeństwa informacyjnego i mediów. Tego dnia odbyła się również debata organizowana przez UOKiK (por. Debata o prawach konsumenta: Zanim klikniesz, poznaj swoje prawa). Nie mogłem być na obu konferencjach, ale nagrałem wystąpienia wygłoszone w Senacie.

Właśnie odbywa się debata "Konsument w sieci – zanim klikniesz – poznaj swoje prawa". Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zorganizował ją i zaprosił do udziału przedstawicieli organizacji walczących "o prawa słabszych uczestników rynku". 15 marca obchodzimy Europejski Dzień Konsumenta – w tym roku pod hasłem „Zanim klikniesz, poznaj swoje prawa”.

Ministerstwo Gospodarki poddało właśnie publicznym konsultacjom "Program działań na rzecz wspierania elektronicznego handlu i usług na lata 2008-2010". Wśród proponowanych do osiągnięcia celów (poprzedzonych analizą SWOT) zaproponowano "Zwiększenie wykorzystania handlu elektronicznego w działalności gospodarczej" (cel główny). Inne cele "dotyczą stworzenia odpowiedniego otoczenia dla biznesu elektronicznego, w tym w szczególności dla handlu i usług elektronicznych, zapewnienia wzrostu zastosowań rozwiązań gospodarki elektronicznej w działalności gospodarczej oraz stymulowania szerszego wykorzystania treści elektronicznych o walorach gospodarczych"... Na razie jednak nie ma skąd wziąć tego programu.