społeczeństwo

Senat to Izba refleksji i jak powiedział na dzisiejszej konferencji prasowej premier Kaczyński: "w Senacie słabsze są mechanizmy partyjne, chociaż również tam koalicja ma większość". Po tym wstępie przechodzę do meritum: senacka komisja gospodarki zaakceptowała poprawkę do nowelizacji ustawy o podpisie elektronicznym, dającą administracji czas na wprowadzenie do 1 maja 2007 roku obowiązku umożliwienia wnoszenia podań i wniosków w formie elektronicznej. Wcześniej zaś Sejm przyjął nowelę, w której mowa jest o roku 2008.

W BIP Ministerstwa Edukacji Narodowej spoczywa sobie cichutko datowany na 9 marca projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji oświatowej. Z lektury projektu wynika, że zapowiada się mała rewolucja i ministerstwo przeistoczy się może w instytucję produkującą oprogramowanie (?). Projektowane poprawki mają za zadanie zmienić dokładnie te przepisy, które dwa lata temu zostały wprowadzone na fali tworzenia podstawy dla neutralności technologicznej państwa. System informacji oświatowej nie powinien być oderwany od całego, złożonego wszak, systemu informatyzacji państwa. Oddzielne regulowanie tej sfery utwierdza resortowość administracji publicznej.

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta wszczął postępowanie wyjaśniające w sprawie promocji drogą elektroniczną portalu pewnej giełdy samochodowej. Postępowanie ma na celu ustalenie, czy Agencja Akwizycji Commercial Travellers, która drogą elektroniczną rozsyłała do oznaczonych odbiorców niezamówione przez nich informacje handlowe (spam), nie naruszyła tym samym "zbiorowych interesów konsumentów".

Czy wzorem szwedzkiej, francuskiej, belgijskiej, włoskiej i amerykańskiej Partii Piratów powstanie również w Polsce prawdziwe i poważne środowisko polityczne, które stawiałoby sobie za cel "zmianę aktualnego stanu prawnego oraz świadomości obywateli Rzeczpospolitej Polskiej w materii prawa autorskiego i pokrewnych"? Wszystko wskazuje na to, że powstaje nowa międzynarodówka "piracka", która odnosi się nie tylko do prawa autorskiego, ale szerzej - do regulacji obiegu informacji w społeczeństwie nazywanym inforamcyjnym. Pojawiło się również kilka osób w Polsce, które postanowiły do tego grona dołączyć. Cztery osoby to jednak jeszcze nie partia polityczna.

Państwo i biznes zbiera o obywatelach coraz większą ilość danych, agregacja taka jednak pozwala innym na wykorzystanie danych niezgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. Generalną zasadą demokratycznego państwa prawa jest to, że państwo nie zbiera o obywatelach więcej danych niż musi (niż to jest niezbędne, uzasadnione konkretnym, nie zaś abstrakcyjnym celem). Obywatel musi mieć też możliwość sprawdzenia, jakie informacje na jego temat znajdują się w bazach danych. W społeczeństwie informacyjnym prywatność może stać się dobrem rzadkim.

Jak słusznie zauważył Saper w swoim komentarzu do tekstu Prezes Centrum Dobrych Mediów ochroni małoletnich przed szkodliwymi treściami: dziś (31 lipca) mija dwudziesta piąta rocznica przyjęcia ustawy o kontroli publikacji i widowisk z 31 lipca 1981 roku (Dz. U. nr 20 z 12.08.1981, poz. 99.), co niniejszym odnotowuję, publikując pełną treść tego nieobowiązującego już aktu prawnego PRL. W wyniku obrad Okrągłego Stołu, 11 kwietnia 1990 r., przyjęto ustawę o uchyleniu ustawy o kontroli publikacji i widowisk, zniesieniu organów tej kontroli oraz o zmianie ustawy - Prawo prasowe. W ten sposób zlikwidowano Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, który powołany został do życia w 1946...

Na stronie Sejmu pojawił się wreszcie poselski projekt ustawy o ochronie małoletnich przed szkodliwymi treściami prezentowanymi w środkach masowego komunikowania. Projekt ten - wedle dostępnych informacji - wpłynął do Sejmu 11 kwietnia 2006, następnie Biuro Legislacyjne dokonało analizy formalnej projektu, wniesiono autopoprawkę, a 21 lipca projekt został skierowany do I czytania na posiedzeniu Sejmu. Niebawem zacznie działać Prezes Centrum Dobrych Mediów, jego zastępca oraz Rada Dobrych Mediów...

Brytyjski odpowiednik naszego generalnego inspektora ochrony danych osobowych - ICO (chociaż mający szersze kompetencje) stwierdził, że brytyjski wydawca witryny internetowej, która została stworzona by ułatwić poszukiwanie informacji na temat osób fizycznych, narusza zasady ochrony danych osobowych. Podobno to pierwszy taki przypadek, gdy ten urząd wydał decyzję w stosunku do wydawcy witryny internetowej. Przed Polską stoi wyzwanie dotyczące wtórnego wykorzystania informacji pochodzących z sektora publicznego...

O amerykańskiej kontroli nad infrastrukturą internetu pisałem niedawno w jednym z tekstów (zresztą również w innych, dotyczących Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego w Tunisie). Ze Stanów dochodzą słuchy, że może tamtejszy rząd odda nieco kontroli nad tą infrastrukturą w jakieś prywatne ręce. Nie wiem, czy wierzyć w takie doniesienia, ale z końcem września wygasa umowa pomiędzy rządem a ICANN.

Tyle się dzieje, że trudno odnotować wszystko, ale przyszedł czas na sprawę, którą rozpoczęła The Electronic Frontier Foundation (EFF), a która jest istotna ze względu na próbę odpowiedzi na pytania: jak daleko może sięgać inwigilacja obywateli przez państwo, jaką rolę odgrywają w tym procesie przedsiębiorcy telekomunikacyjni oraz kto i w jaki sposób powinien kontrolować kontrolujących... Sprawa dotyczy informacji niejawnych, bezpieczeństwa narodowego i postawiono przy okazji pytania dotyczące sądownictwa powszechnego. Czy należy w takich sprawach oddać wymiar sprawiedliwości w ręce sądów specjalnych? Aktualizacja: Jest też orzeczenie niemieckiego federalnego Trybunału Konstytucyjnego w podobnej sprawie.