Wyszukiwanie osób w brytyjskim serwisie

Brytyjski odpowiednik naszego generalnego inspektora ochrony danych osobowych - ICO (chociaż mający szersze kompetencje) stwierdził, że brytyjski wydawca witryny internetowej, która została stworzona by ułatwić poszukiwanie informacji na temat osób fizycznych, narusza zasady ochrony danych osobowych. Podobno to pierwszy taki przypadek, gdy ten urząd wydał decyzję w stosunku do wydawcy witryny internetowej. Przed Polską stoi wyzwanie dotyczące wtórnego wykorzystania informacji pochodzących z sektora publicznego...

Chodzi o witrynę b4usearch.com i jej wydawcę z Birmingham. Information Commissioner's Office (ICO) uznało, że jej wydawca narusza zasady ustawy the Data Protection Act (DPA). B4U jednak twierdzi, że nie otrzymało żadnej informacji na temat wydanej przez ICO decyzji.

Jak donosi serwis Out-law: naruszenie prawa ma polegać na tym, że B4U wykorzystuje dane wyborcze sprzed 2002 roku, a od tego czasu osoby fizyczne miały możliwość usunięcia informacji o sobie z publicznych rejestrów tego typu. Przedsiębiorca ponoć ignoruje również wszelkie żądania pochodzące od osób fizycznych, które domagają się usunięcia danych ich dotyczących. Wedle wypowiedzi przedstawiciela ICO - urząd otrzymał 1,600 skarg na wydawcę witryny i część z nich dotyczyła właśnie braku reakcji na żądania usunięcia danych dotyczących wnioskodawców. Raj Banga, właściciel serwisu, twierdzi, że nie otrzymał żadnej decyzji z ICO, jak również nigdy nie zignorował żadnego otrzymanego żądania usunięcia danych od osób fizycznych, których dane pozwala wyszukiwać w swoim serwisie.

Sytuacja prawna rejestrów wyborczych wyjaśniona jest w jednej z notatek, które można znaleźć w serwisie ICO: Use of Personal Information available on the Electoral Roll (PDF). Chodzi o to, że na mocy ustawy the Representation of the People (Amendment) Regulations 1990 Biuro wyborcze (Electoral Registration Officers) było zobowiązane do sprzedawania danych wyborczych każdemu, kto wyraził ochotę ich nabycia. Urząd uznał, że tego typu prawo stoi w jawnej sprzeczności z prawami człowieka (uregulowanymi przez the Human Rights Act 1998), a następnie potwierdził taki punkt widzenia niezawisły sąd. W efekcie - rozpoczęto proces minimalizowania skutków wcześniejszych regulacji. Przyjęto m.in. ustawę the Representation of the People (Amendment) Regulations 2002, na mocy której powstały dwie wersje oficjalnego rejestru - pełny (dostępny dla uprawnionych organów państwa) oraz okrojony (tylko ten ostatni jest udostępniany komercyjnym podmiotom). Przyznano również osobom fizycznym prawo żądania usunięcia niektórych ich danych z rejestru. Tacy przedsiębiorcy jak B4U dysponują wciąż zbiorem w pełnej wersji.

Dla tych, którzy chcieliby usunąć swoje dane B4U udostępnia specjalny numer faxu, skorzystanie z którego kosztuje £1.50 za minutę połączenia (premium rate service, usługa o podwyższonej opłacie). Normalne wnioski o usunięcie danych są rozpatrywane ponoć w ciągu pięciu dni. Jak donosi Out-law - w serwisie znalazły się m.in. dane rodziny policjanta, wraz z adresem i mapą na której przedstawiono położenie ich domu, są też dane osób, które padły już wcześniej ofiarą tzw. kradzieży tożsamości...

W dniu 1 lipca 2005 roku minął przewidziany przez Komisję Europejską termin na wprowadzenie do krajowego prawa przepisów europejskiej Dyrektywy 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Polska nie spełnia jeszcze wszystkich postanowień tej dyrektywy, co oznacza, że Komisja Europejska może rozpocząć procedurę zmierzającą do ukarania naszego kraju w związku z nieimplementowaniem prawa unijnego do systemu prawa krajowego

ICO odpowiedzialne jest za promocję dostępu do danych publicznych (wtórnego wykorzystania danych z rejestrów publicznych) i ochronę danych osobowych (promoting public access to official information and protecting your personal information). System prawny w którym operuje ICO to zarówno odpowiednik naszej ustawy o dostępie do informacji publicznej jak i akty prawne chroniące informacje (the Data Protection Act, the Freedom of Information Act, the Privacy and Electronic Communications Regulations oraz the Environmental Information Regulations). Być może również w Polsce przydałby się jakiś urząd obok Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, który odpowiedzialny byłby również za promocję informacji publicznej. To znaczy wiem, że dostęp do informacji publicznej leży w gestii ministra spraw wewnętrznych i administracji, ale myślałem o jakimś systemowym powiązaniu ochrony informacji i dostępu do niej jako dwóch stron tego samego medalu...

Być może Raj Banga z B4U nie otrzymał decyzji ICO, ale ja dla Państwa do niej dotarłem, a raczej do ENFORCEMENT NOTICE (PDF) z 13 lipca 2006 roku. Inne informacje dotyczące tego zagadnienia dostępne są również na stronie ICO