Miliardy na serwisy internetowe administracji publicznej - to wszystko idzie z naszych kieszeni

Jeśli w ramach "społecznej inwentaryzacji serwisów internetowych administracji publicznej" potrafimy wskazać dziś 3893 serwisy (przy czym są to serwisy inne niż BIP; BIP-y mają umocowanie prawne w ustawie, a takie marketingowo-wizerunkowe serwisy nie mają), a z informacji od Prezesa Trybunału Konstytucyjnego wynika, że oszacowano tam roczny koszt działania serwisu internetowego na 129000 złotych, to proste przemnożenie (przy założeniu, że wszystkie te serwisy działają mniej więcej w takich samych warunkach, co nie jest prawdą, bo np. przy niektórych pracuje więcej osób niż jedna) daje nam koszt działania takich serwisów w wysokości 891497000 złotych rocznie. Czyli blisko miliard złotych rocznie. W ramach "społecznej inwentaryzacji" nie mamy jeszcze wszystkich serwisów finansowanych z budżetu - tu ostrożne szacunki z sufitu podpowiadają jakieś 12-15 tysięcy serwisów (innych niż BIP). W tej prostej kalkulacji nie uwzględniono kosztu stworzenia serwisu (a te są różne - jedne kosztują 20 tysięcy, inne 70 tysięcy złotych, a jeszcze inne może i 700 tysięcy)...

Wniosek jest taki, że pączkujące bez opamiętania i kontroli serwisy internetowe administracji publicznej, które są serwisami innymi niż Biuletyn Informacji Publicznej (a ten, warto to przypomnieć, ma być stopniowo zastępowany BIP-em centralnym, więc odpada tu dla wielu podmiotów koszt technicznego wsparcia i hostingu takiego BIP-u), stanowią spore marnotrawstwo środków publicznych. Do tego trzeba by uwzględnić jeszcze koszty takie, jak zamawianie za np. 20 tysięcy złotych dedykowanych oznaczeń ministerstw, urzędów, innych podmiotów - mam na myśli te nieszczęsne loga, które pozwalają administracji publicznej na trwanie w silosowości niczym walczące między sobą chorągwie średniowiecznych wojów (por. również: Jeden uczciwy serwis rządu zamiast chmury witryn marketingu politycznego ministrów).

Jeśli podliczyć spekulacje dotyczące kosztów (wszak w rządzie nikt nie wie, ile wydaje się na takie serwisy internetowe i ich obsługę, więc ciężko o rzetelne dane, których się nie zbiera i nie uwzględnia wprost w budżecie), to może wyjść jakieś od dwóch do pięciu miliardów złotych rocznie, a może i znacznie więcej. Zaś gdyby się tego pozbyć, to można by jeszcze uwzględnić w szacunkach oszczędności związane z bezpieczeństwem serwisów internetowych, ograniczenia wydatków na odrębne identyfikacje wizualne dla różnych podmiotów publicznych, na racjonalizacji zatrudnienia związanego z dostępem do informacji publicznych, itp. Nie trzeba by tego wszystkiego "pozycjonować" (i tak nie trzeba, ale jak powstrzymać urzędników? por. Przetargi na pozycjonowanie stron administracji publicznej to przepalanie moich pieniędzy).

Dla porównania przywołam tu tekst z października 2010 roku, który został opublikowany na stronach Centrum Prasowego Rządu: Rząd przyjął dwie kluczowe ustawy z pakietu konsolidacji finansów publicznych, a w nim czytam:

Przyjęcie wydatkowej reguły dyscyplinującej ma ograniczać dynamikę i ryzyko nadmiernego wzrostu wydatków budżetu państwa. Reguła ma wspierać proces obniżania deficytu sektora finansów publicznych oraz sprzyjać wprowadzeniu reguły docelowej – stabilizującej. Szacuje się, że jej zastosowanie przy wydatkach elastycznych przyniosłoby oszczędności budżetowe: w 2011 r. – 2,8 mld zł, w 2012 r. – 8,5 mld zł, w 2013 r. – 17,4 mld zł, a w 2014 r. – 29,5 mld zł.

Trudno wyczuć, ile można by zaoszczędzić z pieniędzy podatników, gdyby okiełznać ten radosny szał przepalania pieniędzy publicznych idących na tworzenie, utrzymywanie kolejnych serwisów internetowych. Ale trzeba zacząć to realnie liczyć.

Przeczytaj również:

• Budowa Scentralizowanego Systemu Dostępu do Informacji Publicznej
• Czekamy na nowy, scentralizowany, dostępny warunkowo BIP...
• Treść umowy o scentralizowany Biuletyn Informacji Publicznej
• 75 tys. euro. na darmowe Pomorze
• Brytyjski rząd policzył koszty i zdecydował, że zamknie 3/4 rządowych serwisów internetowych
• Bardzo wstępny projekt re-use, ale jeszcze nie ten, który przyjmie rząd
• Pan Premier nie wie, ile kosztują rządowe serwisy internetowe
• MEN przy Al. Gestapo nie jest winą rzecznika ministerstwa - tutaj o tym, że Ministerstwo Edukacji Narodowej poprawiło na swojej stronie komunikat o swojej siedzibie tłumaczony - z braku funduszy - za pomocą translatora Google.

PS
Poniższe postscriptum jest pozornie niezwiązane z powyższym tematem: Od kilkunastu dni śledzę stronę sejmową, która zawiera zbiorcze informacje na temat Interpelacji nr 2773 w sprawie zwolnienia z płacenia podatków organizatorów Euro 2012, na której to właśnie kilkanaście dni temu pojawił się link do piku PDF. W tym pliku - jak sygnalizuje link - ma się niby znajdować "tekst odpowiedzi przed publikacją w aneksie do sprawozdania stenograficznego". Generalnie chodzi o to, że taki link do plików PDF się nie pojawia, gdy nie ma do czego zalinkować. Tym razem się pojawił i pojawił się kilkanaście dni temu (wczesniej go nie było). Problem w tym, że ów link kieruje pt. zainteresowanych do strony, na której czytam: "Tekst w postaci elektronicznej w opracowaniu". Może się w końcu pojawi ta odpowiedź, która do Sejmu, jak czytam, wpłynęła 10 kwietnia 2012 r., a więc już niemal miesiąc temu...