Rząd przyjmie dziś projekt założeń ustawy dokonującej transpozycji dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych

Dziś wtorek, a więc spotyka się rząd. W porządku obrad dzisiejszego posiedzenia Rady Ministrów zaplanowano m.in. punkt w brzmieniu: "Projekt założeń projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji (w związku z implementacją Dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych)". O pracach nad dyrektywą pisałem kilka razy, np. w 2005 roku, gdy aktualna jeszcze była "telewizja bez granic" (por. Chcą regulować "media audiowizualne") i później: Dyrektywa audiowizualna po pierwszym czytaniu. 11 grudnia 2007 roku przyjęto dyrektywę 2007/65/WE, co oczywiście tworzy konieczność dokonania jej transpozycji do polskiego porządku prawnego. O pracach nad założeniami stosownej ustawy pisałem we wrześniu zeszłego roku. Teraz jesteśmy na etapie, na którym rząd przyjmie założenia, potem powstanie projekt ustawy i na końcu rozpoczną się prace nad samą ustawą (Sejm, Senat, Prezydent, publikacja). Webcasting zostanie wówczas uregulowany.

Plan pracy Rządu na dziś nie przynosi zbyt wielu informacji o projekcie, dlatego zachęcam do odwiedzenia stron Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, gdzie można znaleźć dokumenty związane z Projektem założeń do ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji w związku z implementacją dyrektywy 2007/65/WE z dnia 11 grudnia 2007 r. o audiowizualnych usługach medialnych, w tym: uzgodnienia środowiskowe i ocena skutków regulacji (PDF), potem projekt założeń na uzgodnienia międzyresortowe (PDF) wraz z uwagami resortów, wreszcie projekt założeń (przyjęty 5 marca 2010 r. oraz przez Komitet Stały Rady Ministrów (29 marca 2010 r.). Ten ostatni dokument ma 55 stron, a internautów może zainteresować m.in. następujący fragment:

W wyniku transpozycji przepisów Dyrektywy, zakres usług poddany kontroli Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji ulegnie znacznemu poszerzeniu o nowe usługi linearne, w tym webcasting oraz usługi na żądanie. KRRiT będzie musiała zapewnić, aby usługi te były świadczone na warunkach określonych w Dyrektywie (system kontroli i monitoringu), a także sporządzać analizy i raporty, prowadzić większą ilość postępowań koncesyjnych i rejestrowych, egzekwować stosowanie przepisów prawnych w odniesieniu do znacznie szerszej niż dotąd grupy podmiotów.

Generalnie założono, że:

W nawiązaniu do motywów (16)-(21) Dyrektywy 2007/65/WE należy wspomnieć, iż zakres obowiązywania Ustawy nie będzie obejmować działalności zasadniczo niekomercyjnej i niestanowiącej konkurencji dla rozpowszechniania telewizyjnego, takiej jak strony internetowe prywatnych użytkowników, blogi, prywatna korespondencja oraz usług, w których treści audialne i audiowizualne wytworzone przez prywatnych użytkowników są dystrybuowane w celu udostępnienia lub wymiany w ramach wspólnoty zainteresowań. Projektowana Ustawa nie będzie również obejmować ruchomych obrazów towarzyszących prasie elektronicznej, czy animacji graficznych na stronach internetowych, jeśli stanowią tylko dodatek, a nie główną treść tych stron.

Co to są "blogi" i "strony prywatne" - tego nie wiem. Dyskusja na ten temat pojawiła się już przy "rejestracji prasy" (por. Kolejny projekt noweli Prawa prasowego zabiera prawa dziennikarzom). Paremia na dziś: "de minimis non curat lex" (prawo nie troszczy się o drobiazgi)...

Warto przywołać jednocześnie kolejny fragment dokumentu założeń:

...rozszerzenie Ustawy zostanie dokonane – zgodnie z wymaganiami Dyrektywy – na wszelkie linearne telewizyjne (audiowizualne) usługi medialne, z wyłączeniem usług radiowych, co dotyczy głównie programów rozpowszechnianych w systemach teleinformatycznych i wymaga:

1) wzmianki o takich programach i ich rejestracji jako podstawie uprawnienia do ich rozpowszechniania - w art. 2 ust. 1 Ustawy,

2) neutralnej technologicznie i szerokiej definicji rozpowszechniania (proponowany art. 4 pkt 9 Ustawy – „rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców”),

3) zdefiniowania systemu teleinformatycznego – poprzez odesłanie do ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną19,

4) uelastycznienia kwot programowych z myślą o programach rozpowszechnianych wyłącznie w systemach teleinformatycznych - przez rozszerzenie delegacji ustawowej dla KRRiT z art. 15 ust. 4 Ustawy, na uprawnienie do obniżenia kwot językowych i europejskich dla takich programów,

5) uregulowania rejestracji programów telewizyjnych rozpowszechnianych wyłącznie w systemach teleinformatycznych (Rozdział 6) i konsekwentnie wyłączenia takich programów z systemu koncesyjnego (art. 33 ust. 1) oraz odpowiedniej adaptacji przepisów karnych (art. 52a oraz art. 52b).

Przeczytaj również:

Opcje przeglądania komentarzy

Wybierz sposób przeglądania komentarzy oraz kliknij "Zachowaj ustawienia", by aktywować zmiany.

Opłata za prawo do publikacji filmów na swojej stronie

minak's picture

Chciałbym zwrócić uwagę na następujący fragment projektowanego prawa. Otóż udostępnienie filmu z wakacji w Internecie będzie wymagało opłat. Dodatkowo dane osoby publikującej film będą jawne!

Art.41 ust.1 Ustawy dla przykładu mógłby mieć brzmienie, iż zgłoszenia do rejestru wymaga:
1) rozpowszechnianie programu telewizyjnego wyłącznie w systemie teleinformatycznym,
2) udostępnianie publiczne audiowizualnej usługi medialnej na żądanie,
3) rozprowadzanie programu.

Podstawowe elementy konstrukcyjne rozszerzonej na nowe usługi rejestracji oparte byłyby na obecnych rozwiązaniach zawartych w Rozdziale 6 Ustawy:
1) prowadzenie rejestru przez Przewodniczącego KRRiT,
2) jawność rejestru,
3) stosowanie do postępowania w sprawach wpisu do rejestru przepisów k.p.a.,
4) opłata za wpis do rejestru,
5) zasada zgłoszenia i możliwość rozpoczęcia działalności w braku odmowy rejestracji w określonym terminie,
6) obowiązek zgłaszania zmian stanu objętego wpisem do rejestru.

Marek Jerzy Minakowski (http://minakowski.pl)

Katalog negatywny

VaGla's picture

Analogia do prac nad nowelizacją prawa Prasowego jest taka, że również tam rząd proponował "negatywną definicję" (por. "Dobrowolna" rejestracja nie jest rozwiązaniem, negatywna definicja "prasy" jest zagrożeniem). O katalogu negatywnym w przypadku usług medialnych czytamy w założeniach "Proponowane rozwiązanie, polegające na wprowadzeniu przykładowego katalogu negatywnego, rozwiewającego wątpliwości co do niestosowania ustawy wobec niektórych, niespełniających przesłanek usługi medialnej, rodzajów komunikacji elektronicznej przyjęto we wspomnianych motywach 16-21 Dyrektywy."

Te katalogi "negatywne", to jest jakiś generalny i nieco niepokojący trend, zwłaszcza wobec nieprecyzyjnych określeń znajdujących się w tych negatywnych katalogach.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Jeszcze nie "dziś"

VaGla's picture

A więc jeszcze nie trafiło na posiedzenie: Decyzje Rady Ministrów z 06 lipca 2010 r.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Porządkowo - audiowizualne usługi medialne (założenia)

VaGla's picture

13 lipca 2010 r. CIR opublikował notatkę Rada Ministrów przyjęła założenia do projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji, w związku z implementacją Dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych, przedłożone przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego, a tam czytamy:

Zgodnie z założeniami, w projekcie nowelizacji ustawy uwzględnione będą nielinearne audiowizualne usługi medialne (tzw. usługi na żądanie) oraz wszystkie linearne (programowe) usługi medialne. Z zakresu przepisów wyłączone zostaną np.: programy radiowe rozpowszechniane wyłącznie w systemach teleinformatycznych, strony internetowe prywatnych użytkowników, blogi, korespondencja elektroniczna, elektroniczne wersje gazet i czasopism, gry losowe i zakłady wzajemne, ale tylko wówczas, gdy nie stanowią części audycji medialnej.

Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzone będą nowe definicje terminów: usługa medialna, audycja, audycja dla dzieci, odpowiedzialność redakcyjna, dostawca usługi medialnej, program, audiowizualna usługa medialna na żądanie, udostępnianie publiczne, przekaz handlowy oraz dostarczanie usługi medialnej.

Rozszerzeniu ulegną kompetencje Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (KRRiT) o objęcie nadzorem wszelkich usług medialnych, przewidzianych w projekcie ustawy, oraz ich dostawców. Ponadto przewodniczący KRRiT otrzyma możliwość nakładania kar pieniężnych, o których mówi art. 53 ust. 1 ustawy. Do zadań Rady należeć będzie wspieranie edukacji medialnej we wszystkich grupach społecznych.

Zgodnie z założeniami, rejestracja usług medialnych ma dotyczyć programów telewizyjnych rozpowszechnianych wyłącznie w systemach teleinformatycznych (a więc z wyłączeniem programów radiowych) oraz rozprowadzania programów. Rejestr ma mieć charakter jawny, a za wpis do niego będzie pobierana opłata. Przewiduje się, że organ rejestracyjny może odmówić wpisu, jeżeli np. będzie to konieczne ze względu na ochronę porządku, zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego, bądź ze względu na ochronę konsumentów. Chodzi o sytuacje, gdy dostarczane usługi medialne będą poważnym zagrożeniem dla ww. wartości. Przewiduje się, że dostawca usługi medialnej, przekazujący ją bez wpisu do rejestru, może podlegać karze pieniężnej.

Zgodnie z propozycją, usługa medialna ma być programem lub audiowizualną usługą na żądanie, za którą odpowiedzialność ponosi dostawca. Jej podstawowym zadaniem będzie dostarczenie odbiorcom (przez sieci telekomunikacyjne) audycji rozrywkowych, informacyjnych lub edukacyjnych. Taką usługą będą również przekazy handlowe. Audiowizualną usługą medialną na żądanie – zgodnie z definicją – ma być usługa umożliwiająca odbiór audycji audiowizualnych w wybranym przez odbiorcę momencie, na jego zamówienie, na podstawie katalogu opracowanego przez dostawcę tej usługi. Zgodnie z założeniami, audiowizualnym usługom na żądanie zostanie poświęcony nowy rozdział projektowanej nowelizacji ustawy, w którym sprawy te zostaną szczegółowo omówione.
Projekt ustanawia ogólne reguły dla wszystkich usług medialnych. Zakazuje nawoływania do nienawiści oraz proponuje rozwiązania ułatwiające osobom niepełnosprawnym (wzrokowo lub słuchowo) dostęp do programów. Zgodnie z propozycją – co najmniej 10 proc. programu – powinno być przekazywane w sposób umożliwiający odbiór przez te osoby.

Ponadto w projekcie nowelizacji ustawy uregulowane ma być nadawanie utworów słowno-muzycznych w języku polskim poprzez wskazanie, że 75 proc. czasu nadawania w języku polskim powinno być emitowane w godzinach od 6.00 do 23.00 wieczorem.

Do projektu nowelizacji ustawy ma być ponadto wprowadzony zapis zakazujący nadawania ukrytych przekazów handlowych, podobnie jak to ma miejsce w przypadku obowiązującego obecnie przepisu dotyczącego zakazu ukrytej reklamy. Choć Dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych liberalizuje zasady umieszczania reklam, to jednak Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego stoi na stanowisku, że na gruncie polskim dopuszczenie przerywania audycji dowolną ilość razy i w każdym czasie nie będzie dozwolone. W związku z tym w założeniach wskazano, że przerwa pomiędzy kolejnymi blokami reklamowymi w audycji może wynosić 20 minut. Filmy fabularne i telewizyjne będą mogły być przerywane co 30 minut. Zakaz przerywania reklamami będzie dotyczyć: serwisów info i magazynów na temat aktualnych wydarzeń, audycji o treści religijnej, audycji publicystycznych i dokumentalnych krótszych niż 30 minut oraz audycji przeznaczonych dla dzieci.

Planowane przepisy będą w szczególny sposób chronić małoletnich. Dostawcy audiowizualnych usług medialnych mają być zobowiązani do stosowania zabezpieczeń technicznych oraz specjalnego ich oznaczania.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Piotr VaGla Waglowski

VaGla
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>