Dyrektywa audiowizualna po pierwszym czytaniu

13 grudnia Parlament Europejski głosował nad przyjęciem projektu dyrektywy Audiovisual Media Services Directive (AVMS). Dyrektywa ta to kontynuacja dyrektywy o telewizji bez granic. Jeśli zostanie przyjęta - zmieni właśnie tę dyrektywę. W projekcie mowa jest o nielinearnych usługach medialnych (przez co należy rozumieć np. video na żądanie). W pewien sposób dyrektywa będzie dotyczyła również internetu. Warto jeszcze powiedzieć, że nad dyrektywą Unia pracuje zgodnie z procedurą współdecyzji.

Dostępny jest tekst projektu, który został przyjęty przez parlament Europejski: Texts adopted by Parliament (również w wersji polskiej: Teksty przyjęte przez Parlament). Tak dokładnie, to przyjęto Rezolucję legislacyjną Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (COM(2005)0646 – C6-0443/2005 – 2005/0260(COD)). W ten sposób Parlament ustosunkował się do wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2005)0646)

Przykładowo: po poprawkach Parlamentu pkt pierwszy preambuły ma następujące brzmienie:

(1) Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych, rozpowszechnianie technologii informacyjnych i komunikacyjnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki i pewność prawną służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów, jak również poszanowanie różnorodności kulturowej i językowej . Środki ustawowe, wykonawcze i administracyjne powinny być nieuciążliwe i możliwie najprostsze, tak aby nowe i istniejące medialne usługi audiowizualne mogły rozwijać się i odnosić sukcesy, przyczyniając się tym samym do tworzenia miejsc pracy, wzrostu gospodarczego, innowacyjności i różnorodności kulturowej.

W punkcie trzynastym preambuły zaś mowa o blogach internetowych:

(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, których treść jest odpowiednia do transmisji telewizyjnej niezależnie od platformy i od faktu, czy podejście i odpowiedzialność redakcyjna dostawcy są odzwierciedlone w układzie programu lub w katalogu wyboru. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne. Dla uzasadnienia stosowania niniejszej dyrektywy element ekonomiczny musi być znaczący. Działalność gospodarcza świadczona jest zwykle za wynagrodzeniem, w określonym terminie i do pewnego stopnia w sposób ciągły, ocena elementu ekonomicznego podlega kryteriom i zasadom obowiązującym w kraju pochodzenia. W związku z tym definicja medialnych usług audiowizualnych nie obejmuje działalności niegospodarczej, której zwykle nie świadczy się odpłatnie, takiej jak blogi internetowe oraz inne treści tworzone przez użytkowników lub wszelkiego rodzaju formy korespondencji prywatnej, takie jak wiadomości poczty elektronicznej lub prywatne strony internetowe.

Zwykle nie świadczy się odpłatnie. A jeśli świadczy się odpłatnie? Ja uważam, że nie ma takiej kategorii jak blog. Niczym się nie różni od serwisu internetowego, portalu, vortalu. Jest to po prostu publikacja. Myślę, że będzie z tą dyrektywą sporo kłopotu, bo dziedzinę związaną w pewien sposób z prawem prasowym próbuje się ogarnąć przez prawo konkurencji. Niebezpiecznie mowa też jest o wszelkich ruchomych obrazkach, a ściślej "animowanych elementach graficznych". Trudno jest znaleźć jakiś czynnik wyróżniający nowe zjawiska związane z publikacją obrazu i starą, klasyczną telewizję. Stąd pkt. czternasty obecnie (po poprawkach Parlamentu) przyjął brzmienie:

(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu ponoszące odpowiedzialność redakcyjną w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania ogółu ludności, i obejmuje handlowe przekazy audiowizualne , lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, których zasadniczym celem nie jest rozpowszechnianie treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną. Wyłączone są również gry losowe, w których stawką są kwoty pieniężne – w tym loterie i zakłady – o ile ich głównym zadaniem nie jest rozpowszechnianie treści audiowizualnych. Kolejnymi przykładami są gry online, o ile nie został osiągnięty zasadniczy cel medialnych usług audiowizualnych.

Dodano kolejny pkt preambuły, w którym mowa o usługach linearnych i nielinearnych:

(14a) Usługi transmisji telewizyjnej, tzn. usługi linearne, obejmują obecnie w szczególności telewizję analogową i cyfrową, osobnokanałowy przekaz na żywo (live-streaming), nadawanie w Internecie (webcasting) oraz wideo prawie na żądanie (near video on demand - NVOD), podczas gdy np. wideo na żądanie (video on demand - VOD) zalicza się do usług na żądanie (nielinearnych). W przypadku linearnych medialnych usług audiowizualnych lub programów telewizyjnych oferowanych przez tego samego dostawcę usług medialnych również na żywo lub w późniejszym czasie jako usługi nielinearne, wymagania niniejszej dyrektywy uznaje się za spełnione przez transmisję linearną. Jednakże w przypadku równoczesnego oferowania różnych rodzajów usług, nawet jeżeli jedna ich część nie jest wyraźnie podporządkowana drugiej, niniejsza dyrektywa powinna nadal mieć zastosowanie do tych odróżnialnych części usługi, które spełniają wszystkie kryteria medialnej usługi audiowizualnej.

Po przyjęciu w pierwszym czytaniu poprawek teraz czas na Radę. Będzie ona pracowała nad tekstem od stycznia 2007 pod prezydencją Niemiec.

Czytaj również New Audiovisual Directive: First Reading in EU Parliament completed