Kilka luźnych zdań po publicznym wysłuchaniu

Dziś w Sejmie odbyło się publiczne wysłuchanie w sprawie nowelizacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (por. Kto weźmie udział w wysłuchaniu publicznym?). Chociaż wniosków o dopuszczenie do publicznego wysłuchania na stronach Sejmu opublikowano kilkanaście, to już osób, które zadeklarowało chęć zabrania głosu (organizacje czy przedsiębiorstwa zgłaszały po kilka osób), było 78. Z tej racji przewodnicząca postanowiła, że każdy z mówców będzie miał 5 minut na przedstawienie stanowiska. Wobec niezwykłego splotu wydarzeń również ja zabrałem głos.

Tak naprawdę, to przebieg tego publicznego wysłuchania umieszczę później w komentarzu do niniejszej notatki, albo może w oddzielnym tekście (tylko później, bo nie wziąłem ze sobą kabla łączącego dyktafon z komputerem, a jeszcze mam sprawy "na mieście" do załatwienia), teraz zaś kilka zdań utrzymanych w luźnym tonie...

Jak informowałem wcześniej - również Internet Society Poland postanowiło zgłosić swój udział w publicznym wysłuchaniu. Sytuacja stowarzyszenia jest taka, że mamy prezesa "na uchodźstwie" - Marcin przebywa właśnie w Niemczech. Ale przecież ustawodawca postanowił kiedyś znowelizować kodeks cywilny, również KPA, a także przyjąć ustawę o podpisie elektronicznym, dlaczego zatem z tego nie skorzystać? Internet przekracza granice i aż się prosiło, by stosowny wniosek złożyć elektronicznie. Strona Sejmu ma nawet specjalny formularz, za pomocą którego można się z Sejmem kontaktować. Tak więc się stało...

5 kwietnia (a więc dwa dni przed upływem terminu wyznaczonego przez Komisje), za pomocą formularza dostępnego na stronach Sejmu (zwracam uwagę na pole w tym formularzu, które umożliwia dodanie tam załącznika), Prezes ISOC Polska wysłał do Sejmu wniosek. Ale... Podpisał go bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu (wystawionego - o ile mam dobre informacje) przez PWPW. Jako ciekawostkę warto powiedzieć jeszcze, że w liście towarzyszącym załącznikowi Saper wskazał niepodpisaną wersję zgłoszenia, którą umieszczono na serwerze ISOC Polska.

O ile niepodpisaną wersję wniosku kilkakrotnie pobierano z lokalizacji Sejmowych (jak wynika z logów serwera), to jednak wniosku ISOC Polska nie uwzględniono. OK. Trzeba powiedzieć, że po terminie stowarzyszenie dosłało aktualny wyciąg z KRS (również drogą elektroniczną), ale też trzeba powiedzieć, że niektórzy zgłaszali się do Marszałka Sejmu faxem (nie przesyłając KRSów), a nawet zgłaszano się telefonicznie... Zresztą przewodnicząca sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu powiedziała to dziś na wstępie posiedzenia, że z racji faktu, iż takie przesłuchanie publiczne w ww. Komisji ma miejsce po raz pierwszy, to dopuszczono do udziału w publicznym wysłuchaniu również takie zgłoszenia, które wpłynęły nieco po terminie, lub w pewien sposób nie spełniały wymogów formalnych (a nawet interweniowano dziś by ktoś nieuwzględniony mógł jednak do Sejmu wejść i zabrać głos). Zdaniem stowarzyszenia Internet Society Poland jego zgłoszenie przesłane drogą elektroniczną, podpisane bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym i tak dalej - skoro ustawodawca zdecydował się zrównać sytuację takiej przesyłki z formą papierową - zostało zgłoszone poprawnie. I to dwa dni przed upływem terminu.

Prawda jest też taka, że aby odczytać podpisany dokument trzeba mieć pewną infrastrukturę (oprogramowanie umożliwiające weryfikację podpisu, czy zapoznanie się z podpisaną treścią). Najpewniej w Sejmie nie mają takiego oprogramowania, zatem uznano, że wniosek nie został zgłoszony. Na pytania przesłane pocztą elektroniczną wreszcie przedstawiciel komisji napisał, że wniosek został zgłoszony po terminie. Jest jeszcze coś. Otóż we wniosku ISOC Polska zgłosiło do udziału w publicznym wysłuchaniu praktycznie cały skład zarządu, a na wszelki wypadek również mnie (ja mam kartę prasową Sejmu, więc wiadomo było, że mnie wpuszczą...). I powstał problem, który najlepiej chyba oddaje poniższy cytat z elektronicznego listu, który otrzymał Prezes ISOC Polska:

Niestety, ze względu na zbyt późny termin zgłoszenia wymienione oprócz Pana osoby nie bedą mogły wziąć udziału w jutrzejszym wysłuchaniu. Lista osób została zamknięta w ubiegłym tygodniu. Z czystej życzliwości doradziłabym na przyszłość również tradycyjne drogi korespondencji - to znaczy telefon i fax, co zapobiegnie tak przykrym nieporozumieniom.

Cóż. Sytuacja była taka, że Zarząd ISOC Polska przyjął stanowisko w sprawie nowelizacji ustawy, ale okoliczności sugerowały, że nikt nie będzie mógł go przedstawić. Na wszelki wypadek jeden z członków zarządu był dziś rano w Sejmie (a ściślej - pod Sejmem) i próbował wziąć udział w wysłuchaniu - jednak nie został wpuszczony. Okoliczności tej sprawy będą miały pewnie ciąg dalszy, gdyż stowarzyszenie zwróci się z pytaniem do przewodniczącej komisji jak to się wszystko mogło zdarzyć (dalczego uwzględniono faksymile faxowe, a nie uwzględniono podpise elektronicznego i to tego bezpiecznego super ultra, hiper, etc...)...

Ja zaś byłem już na sali w roli prasy. Tak by pewnie pozostało, gdyby wpuszczono kolegę Władka. Z racji tego, żę sprawy potoczyły się inaczej i wobec tego, że to było - co by nie mówić - jednak publiczne wysłuchanie (gdzie każdy obywatel miał prawo zabrać głos, chociażby zwykle w Sejmie ogrywał rolę reportera przygotowującego porywające relacje z procesu legislacyjnego) - postanowiłem zapisać się do takiego głosu, a przewodnicząca uwzględniła moje zgłoszenie. Miałem zatem okazję zabrać głos jako ostatni w debacie.

Jak pewnie czytelnicy są w stanie sobie wyobrazić wcześniejsze głosy to jeden wielki ciąg przepychanek między organizacjami zbiorowego zarządzania a pretendującymi do wpływania na stawki organizacjami pośredników (takich jak na przykład Polska Izba Komunikacji Elektronicznej). Strategiczne zgłoszenia kilku osób do głosu pozwalały jednej organizacji zabrać głos w różnych momentach debaty, wiec wzajemnie odnoszono się do poszczególnych tez. Ja zaś - występując na końcu - miałem (można chyba tak rzec) bardziej komfortową sytuacje - mogłem dyskusje w pewien sposób podsumować.

Skoro organizacje jedne i drugie mają problem z tym kto będzie decydował o stawkach i sygnalizują, że ewentualny superarbiter (przewodniczący) będzie wybierany jednej lub drugiej puli (albo z puli organizacji przedsiębiorców-użytkowników, albo z puli OZZ), to przecież idealnym - wydawać by się mogło - rozwiązaniem było to, które zaproponowało w swoim stanowisku ISOC Polska, a ja ten akapit w swojej wypowiedzi po prostu zacytowałem:

Tabele wynagrodzeń wpływają bezpośrednio na koszt dostępu do dóbr kultury, dlatego Internet Society Poland postuluje wprowadzenie rozwiązań legislacyjnych, które - poza równoważeniem takich grup interesów jak autorzy i pośrednicy - zagwarantują również interesy konsumentów. Proponowanym przez nas rozwiązaniem jest włączenie organizacji reprezentujących konsumentów oraz użytkowników utworów do składu Komisji Prawa Autorskiego, a także wprowadzenie przedstawicieli tych organizacji do zespołu orzekającego, który wyznaczany jest przez ministra właściwego ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Narodowego - na analogicznych zasadach, jak w przypadku dwóch pozostałych grup interesów.

Zanim jednak do tego doszedłem to oczywiście zacząłem od problemów z podpisem elektronicznym, potem powiedziałem o tym, że internet prawodawcy sprawia nieco kłopotu, że w dzisiejszych czasach nie potrzebuję pośredników by dotrzeć do odbiorców (więc czemu pośrednicy mają mieć uprzywilejowaną pozycję), powiedziałem też o tym, że jestem zarówno twórcą jak i artystycznym wykonawcą, że jestem wydawcą i producentem fonogramów, a żadna z organizacji zbiorowego zarządzania nie reprezentuje de facto moich interesów (chociaż publicznie występuje w imieniu całej rzeszy twórców, a nawet w ich imieniu zbiera pieniądze; por. Pytania o możliwości uzyskania wynagrodzenia autorskiego czyli list do stowarzyszenia KOPIPOL - na marginesie powiem, że kopia tego listu skierowana do ministra kultury i dziedzictwa narodowego dała efekt w postaci przekazania sprawy co właściwego dyrektora departamentu, KOPIPOL jeszcze nie odpisał).

Dobra. Efekt jest taki, że stanowisko ISOC Polska wpłynęło do komisji (w postaci listu do komisji), ja przedstawiłem stanowisko swoje. Nagranie opublikuje później, a teraz idę zmierzyć się z kolejnymi punktami porządku mojego dnia.