Zbliża się ratyfikacja Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych

Na stronach Rzecznika Praw Obywatelskich czytam, że "W piśmie do Biura RPO Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej poinformowało, że rozpoczęto opracowywanie wniosku dotyczącego ratyfikacji przez Polskę ONZ–towskiej Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych z 2006 r. W trybie „możliwie pilnym” zostanie on przedłożony do akceptacji Radzie Ministrów, a następnie skierowany do Sejmu RP. Wszczęcia procedury ratyfikacji domagało się przez wiele lat szereg organizacji i instytucji pozarządowych m.in. był to główny postulat konferencji prasowej zorganizowanej 30 marca br. przez Rzecznika Praw Obywatelskich – 26 kwietnia 2011 r."

O podpisaniu przez Polskę Konwencji pisałem kilka razy: Przeoczyłem, a Polska już podpisała traktat ONZ, Niepełnosprawni i dostępność do informacji: czy Polska stanie się stroną konwencji ONZ?, Traktat ONZ o ochronie praw osób niepełnosprawnych otwarty do podpisu oraz Równe traktowanie (zakaz dyskryminacji) i krytyka rządowego projektu. Ostatnio nieco więcej miejsca poświęciłem temu, że to Unia Europejska ratyfikowała już tą konwencję: Rada Unii Europejskiej zatwierdziła Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, Parlament Europejski w drodze do zatwierdzenia Konwencji ONZ w sprawie osób niepełnosprawnych.

Dzieją się rzeczy ważne. Z jednej strony wypowiedzi Premiera, które powodują, że dziś w dyskusji publicznej będzie można się odnieść do konkretnego stanowiska (politycznego). Niezależnie od tego, w jaki sposób wypowiedzi te będą następnie realizowane w praktyce i niezależnie od tego, jakie problemy prawne się z nimi wiążą. Z drugiej strony właśnie problematyka accessibility.

Dla projektowania (też zamawiania i finansowania) systemów teleinformatycznych państwa myślenie w kategoriach przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność ludzi korzystających z e-government (oraz korzystających ze współczesnych miejsc pracy w administracji publicznej, gdzie komputer jest też wykorzystywany - czasem jako podstawowe narzędzie pracy) to coś, z czym - mam takie wrażenie - administracja publiczna sobie łatwo nie poradzi. To wymaga kompletnej zmiany świadomości.

Przywołajmy raz jeszcze wielokrotnie już w tym serwisie cytowany art. 9 Konwencji:

Artykuł 9
Dostępność

1. Aby umożliwić osobom niepełnosprawnym samodzielne życie i pełne uczestnictwo we wszystkich sferach życia, Państwa-Strony podejmą stosowne kroki celem zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu, na równych zasadach z innymi obywatelami, do środowiska fizycznego, transportu, informacji i komunikacji międzyludzkiej, w tym technologii i systemów komunikacyjnych i informacyjnych, oraz do innych udogodnień i usług oferowanych całemu społeczeństwu, zarówno w środowiskach miejskich, jak i wiejskich. Te działania, włącznie z rozpoznawaniem i usuwaniem przeszkód i barier na drodze do dostępności, będą dotyczyć między innymi:

(a) Budynków, dróg, środków transportu oraz innych obiektów, w tym szkół, mieszkalnictwa, ośrodków medycznych i miejsc pracy;

(b) Usług informacyjnych, komunikacyjnych i innych, w tym usług elektronicznych, jak również usług w zakresie pomocy w nagłych wypadkach.

2. Państwa-Strony podejmą również stosowne kroki w celu:

(a) Rozwoju, propagowania i monitorowania procesu wdrażania minimum standardów i wytycznych dotyczących udogodnień i usług oferowanych całemu społeczeństwu;

(b) Dopilnowania, aby przedsiębiorstwa sektora prywatnego oferujące usługi całemu społeczeństwu, wzięły pod uwagę wszelkie aspekty dostępności tych usług dla osób niepełnosprawnych;

(c) Zapewnienia szkoleń dla interesariuszy w kwestiach związanych z dostępnością dla osób niepełnosprawnych;

(d) Zapewnienia oznakowania w piśmie Braille’a oraz w łatwej do odczytania i zrozumiałej formie w budynkach i innych obiektach publicznych;

(e) Zapewnienia formy pomocy ze strony innych osób i pośredników, w tym przewodników, lektorów oraz profesjonalnych tłumaczy języka migowego, aby ułatwić osobom niepełnosprawnym dostęp do budynków i innych obiektów publicznych;

(f) Promowania innych stosownych form pomocy i wsparcia dla osób niepełnosprawnych, aby zapewnić im dostęp do informacji;

(g) Promowania dostępu osób niepełnosprawnych do najnowszych technologii i systemów informacyjnych i komunikacyjnych, w tym do Internetu;

(h) Promowania projektowania, rozwoju i dystrybucji dostępnych technologii i systemów informacyjnych i komunikacyjnych, począwszy od etapu początkowego tak, aby stały się one osiągalne po minimalnych kosztach.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP:

Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Wraz z ratyfikacją Konwencji do polskiego porządku prawnego wejdą normy z niej wynikające.