222 tysięcy dolarów za udostępnienie muzyki online

Wszyscy już o tym napisali, zatem i ja odnotuję: trzydziestoletnia kobieta ze stanu Minesota (USA) ma zapłacić 222 tys dolarów odszkodowania (damages), a to ze względu na udostępnianie plików muzycznych w Sieci. Kobieta podnosiła w procesie, że nigdy nie udostępniała plików online, nawet nie miała zainstalowanego klienta Kazaa na swoim komputerze. Rozstrzygnięcie oparło się na porównaniu używanego przez kobietę loginu (username) z tym, które wykorzystywane było przez kogoś korzystającego z oprogramowania do wymiany plików. To kolejne doniesienie dotyczące globalnej akcji przeciwko internautom (por. Międzynarodowa kampania przeciwko internautom udostępniającym pliki, albo RIAA pozywa jakby kosiła zboże...) Sprawa jest ciekawa, a kobiecie przysługuje jeszcze apelacja. Electronic Frontier Foundation deklaruje pomoc kobiecie w dalszej walce procesowej.

Podczas "fali pozwów" The Recording Industry Association of America (RIAA) rozpoczęła kroki prawne przeciwko ponad 26 tysiącom osób. Większość z nich zakończyło się ugodami (por. Jak reagują pozwani przez RIAA?). Jednak nie wszystkie. Trzydziestoletnia Jammie Thomas nie chciała zawierać ugody, gdyż - jak twierdziła w trakcie procesu - nie zrobiła nic, co było sprzeczne z prawem. W trakcie procesu druga strona starała się wykazać, że po otrzymaniu pozwu kobieta zastąpiła twardy dysk swojego komputera nowym.

W tej sprawie uwzględniono dodatkowe informacje. Oto Thomas publicznie posługiwała się w Sieci nickiem "tereastarr" (łączenie z adresem poczty elektronicznej tereastarr@hotmail.com) i taki właśnie "nickname" wykorzystany jako "username" oprogramowania Kazaa. Sędziowie przysięgli odrzucili tezy obrońcy pani Thomas o potencjalnym podszywaniu się przez kogoś trzeciego wykorzystującego numer IP jej komputera (IP address spoofing). W tej sprawie sędziowie przysięgli mieli również pewne instrukcje, które wynikały z ustaleń sędziego U.S. District Judge Michael Davis - oto akt pobierania plików z internetu za pomocą oprogramowania do współdzielenia plików (p2p), bez stosownej licencji udzielonej przez uprawnionego, stanowi naruszenie prawa autorskiego w zakresie reprodukowania utworów (owners' exclusive reproduction right), a udostępnianie plików w takiej sieci jest naruszeniem praw autorskich uprawnionych w zakresie dystrybucji (owners' exclusive right of distribution).

Ta ostatnia teza była dla tego procesu ważna, ze względu na to, iż mając takie instrukcje (to nr 15 instrukcji dla ławy przysięgłych) musieli uznać, że nawet jeśli nikt nie pobrał pliku z komputera Jammie Thomas - doszło do naruszenia prawa autorskiego. Dlatego w tym procesie powód nie musiał wykazywać dowodowo, że ktokolwiek pliki z komputera pozwanej pobrał. Takie podejście znacznie ułatwia dowodzenie, że doszło do naruszenia. Wystarczy wykazać, że ktoś mógł pobrać, nie zaś, że faktycznie pobrał pliki. Ciekawe jest jednak to, że użytkownik "tereastarr" udostępniał w sieci nawet 1,700 plików z piosenkami, a odszkodowanie w sprawie RIAA v. Jammie Thomas dotyczy tylko dwudziestu czterech...

EFF opublikowało notatkę Capitol v. Thomas: What About Bankruptcy?, w której odwołuje się do swojego opracowania adresowanego do osób zainteresowanych prawnymi aspektami procesów RIAA przeciwko użytkownikom p2p (Defendant’s counsel in RIAA and MPAA individual file-sharing suits PDF). Jak wspomniałem wyżej - Electronic Frontier Foundation zadeklarowało chęć pomocy p. Thomas w jej sprawie.

Wiadomości Onet.pl za IAR piszą w notatce 220 tys. grzywny za ściąganie muzyki z sieci (skąd w tytule grzywna?):

Sąd Federalny z Minnesoty uznał ją za winną nielegalnego rozpowszechniania 24 piosenek za pomocą programu Kazaa. Za każdą z nich kobieta musi zapłacić po 9250 dolarów odszkodowania. Zasądzona kara w wysokości 220 tysięcy dolarów wielokrotnie przekracza jej roczne dochody. Oznacza to, że prawdopodobnie ogłosi ona bankructwo.

Tu mowa o 9250 dolarach za jedną piosenkę. W tekście Dlaczego 750 dolarów za piosenkę? pisałem o sprawie UMG v. Marie Lindor, w której sąd zastanawiał się, w jaki sposób szacuje się szkody, gdy RIAA domaga się za każdym razem od pozwanych określonego odszkodowania. W sprawie RIAA v. Jammie Thomas dostępne są pewne dokumenty, do których można sięgnąć. Tam m.in. o tym, że na podstawie the Copyright Act w USA poszkodowany może domagać się ustawowego odszkodowania, które oblicza się w ten sposób, że sumuje się kwotę nie mniejszą niż 750 dolarów, a nie większą niż 30 tysięcy dolarów za każde naruszenie. W przypadku, gdy działanie sprawcy można uznać za zawinione (willful) - wówczas sumuje się kwoty nawet do 150 tys dolarów za każde naruszenie. W tej sprawie sędziowie przysięgli uznali, że wysokość odszkodowania powinna wynosić 9250 dolarów za każdą piosenkę.

Jako ciekawostkę warto odnotować, że Dziennik uznał 6 października, że informację na temat rozstrzygnięcia sądu z Minesoty należy umieścić na pierwszej stronie, jako artykuł okładkowy. Dzień wcześniej w serwisie internetowym Dziennika ukazała się notatka 600 tys. zł kary za nielegalne ściąganie muzyki z sieci (tam też mowa o "grzywnie"): "...Gdy 32-letnia Jammie Thomas usłyszała werdykt sądu, kompletnie się załamała. Kobieta żyje od wypłaty do wypłaty, a od teraz sąd będzie jej zabierał aż jedną czwartą pensji...". O sprawie w Polsce pisano również w Dzienniku Internautów: Gigantyczna kara za dzielenie się plikami z muzyką, w PC World Computer: Winna piractwa musi zapłacić 220 tys. dolarów.

Ja zachęcam do sięgnięcia do następujących źródeł:

• Sharing Songs Online Costs Woman $222,000
• Why the RIAA should have won (though the fine was too high)
• Four reasons why the RIAA won a jury verdict of $220,000
• RIAA wins key victory; accused file sharer must pay $220,000
• RIAA wins US file sharing test case
• Woman fined $220,000 for illegal music sharing
• US court orders woman to pay L109,000 for music downloads
• What Passes For A Music Business Victory These Days
• Music companies win download case
• Music industry wins song-download case
• Woman to Pay Downloading Award Herself