RIAA pozywa jakby kosiła zboże...

Żyjemy w czasach, w których każdy może być pozwany o kradzież wirtualnej własności (to dobry zamiennik do terminu "własność intelektualna", nie?). The Recording Industry Association of America to odpowiednik młota bożego na czarownice w społeczeństwie informacyjnym. Tysiące pozwanych...

Jak donosi IDG za komunikatami RIAA: "Liczba osób pozwanych przez RIAA pod zarzutem nieautoryzowanego udostępniania w Internecie materiałów chronionych prawem autorskim wzrosła do 14,8 tys".

Jak to działa? Pozew, wyliczenie szkód. Kilkadziesiąt, albo kilkaset tysięcy dolarów. "Ale ja nic złego nie zrobiłem!". Nie obchodzi nas to. Koszty sądowe Cię zabiją. "Jako Twój adwokat radzę ci dogadać się z nimi". Pokój negocjacyjny. Rozbiegany wzrok. "A więc chcecie się dogadać?". Tak, ale nie mają tyle pieniędzy. "A, ile macie? Bierzemy ile macie". Next!

No i jeszcze wyrok w sprawie Grokstera. Jak pisze Dziennik Internatutów: "wyrok w sprawie Grokstera poważnie wystraszył właścicieli firm rozwijających sieci P2P". Być może i wystraszył, ale pojawiają się też kolejne osoby, które postanowiły sprzeciwić się korporacjom muzycznym. Tym razem taka osobą jest Tanya Anderson, która złożyła kontrpozew przeciwko RIAA. Domaga się procesu.

W kontrpozwie cała litania złamanych zdaniem Anderson przepisów (w tym naruszenie prawa zwalczającego zorganizowaną przestępczość: ustawa RICO - Racketeer Influenced and Corrupt Organisation). Oszustwa, naruszenie prywatności, nadużywanie drogi sądowej, niedbałości w podczas ustanawiania pełnomocników, nieuczciwe praktyki biznesowe... Cały kontrpozew dostępny jest w formacie PDF... Zapowiada się ciekawie. Czyżby kolejny kamień w łanie koszonego zboża?

Tanya Andersen to czterdziestodwuletnia samotna matka wychowująca ośmiolletnią córeczkę. Andersen jest również niezdolna do pracy (jako inwalidka). Jak twierdzi: nigdy nie pobierała ani nie dystrybuowała przez internet żadnej muzyki.

Opcje przeglądania komentarzy

Wybierz sposób przeglądania komentarzy oraz kliknij "Zachowaj ustawienia", by aktywować zmiany.

10.2005 ---> 03.2008

Tanya Andersen (w internecie funkcjonują nazwiska Andersen, Anderson, Aderson - wg mnie to pierwsze jest poprawne) oskarżyła RIAA o wymienione powyżej przestępstwa (jej zdaniem RIAA naruszyła przepisy antymafijnej ustawy RICO (Racketeering Influenced and Corrupt Organizations).

Pozew ten został niedawno (03.2008) odrzucony - sąd uznał bowiem, że kobieta nie przedstawiła dowodów wspierających jej twierdzenia. Sędzia dał jej jednak szansę uzupełnienie materiału dowodowego - Tanya Andersen może więc ponownie złożyć pozew i jeśli będzie on poprawnie udokumentowany, to sąd go przyjmie.

O spodziewanych skutkach: RIAA ujawni techniki śledcze?

Tanya A.

Tomasz Rychlicki's picture

Andersen v. Atl. Recording Corp., 2008 U.S. Dist. LEXIS 13207 (D. Or. 2008).

BROWN, Judge.

On September 12, 2007, Defendants Atlantic Recording Corporation; BMG Music; Capitol Records, Inc.; Priority Records, LLC; Recording Industry Association of America; Settlement Support Center, LLC; and UMG Recordings, Inc., filed a Motion to Dismiss (# 13) Plaintiff Tanya Andersen's First Amended Complaint. On October 22, 2007, Defendant Safenet, also filed a Motion to Dismiss (# 32) Andersen's First Amended Complaint. On February 13, 2008, the Court heard oral argument on Defendants' Motions.

Defendants move the Court to dismiss all of Andersen's claims in this action on the ground that they are compulsory counterclaims that should have been asserted in Atlantic Recording v. Andersen, No. 05-CV-933-AS [*2] (Andersen I). The Court disagrees. After reviewing the cases that Defendants cite to support their compulsory-counterclaim argument, the Court concludes those cases are distinguishable from the unique circumstances here. In particular, other judges of the Court expressly allowed Andersen to voluntarily dismiss her Counterclaims in Andersen I and specifically gave Andersen permission to bring those claims in this action, which already was pending at the time of the Court's decision in Andersen I. The Court, in the exercise of its discretion, viewed this action as a management tool that significantly favored judicial economy. At this stage, after Andersen has acted in reliance on Court orders in Andersen I, this Court concludes it would be patently unfair to revisit those orders in this case. On this record, therefore, the Court declines to grant Defendants' Motions to Dismiss Andersen's claims on the ground that they should have been raised in Andersen I.

Defendants also move the Court to dismiss Andersen's claim for intentional infliction of emotional distress (IIED) because, according to Defendants, Andersen has not met the requirement to plead and to prove a special relationship between [*3] her and Defendants as an element of her IIED claim. Defendants rely on Delaney v. Clifton, 180 Or. App. 119, 41 P.3d 1099 (2002), to support their contention. In Delaney, the court noted "the lack of such a [special] relationship generally defeats a conclusion that the conduct is actionable through an IIED claim." The court, however, did not require a plaintiff to plead or to prove a special relationship, but merely designated the existence of a special relationship as a factor that "bear[s] upon the offensiveness of the conduct." Id. at 130. Thus, Delaney does not hold the pleading of a special relationship is mandatory, and, therefore, the Court declines to dismiss Andersen's IIED claim for failure to do so.

As to Defendants' Motions against Andersen's other claims and the inadequacies of her First Amended Complaint generally, the Court provided the parties with a specific and detailed analysis of each claim and its deficiencies at oral argument as reflected on the record.

In summary, based on the record as developed at the hearing, the Court GRANTS Defendants' Motions to Dismiss (# 13, # 32) on the ground that Andersen has not adequately stated claims for relief. The Court, however, grants Andersen [*4] leave to amend her First Amended Complaint no later than March 14, 2008.

The Court also advises Andersen that her Second Amended Complaint must satisfy Federal Rule of Civil Procedure 8 with respect to each claim. In addition, the caption of each of Andersen's claims must specify the authority for the claim; for example, "Negligence (under Oregon law)." Andersen must also allege each of her claims separately with its own statement of the elements of the claim and specify the Defendant(s) against whom she asserts the claim.

Andersen also must satisfy the heightened pleading requirements of Federal Rule of Civil Procedure 9(b) if she reasserts claims for fraud and for violation of the Racketeering Influenced and Corrupt Organizations Act (RICO), 18 U.S.C. §§ 1961, et seq. To the extent Andersen reasserts a RICO claim, the Court advises Andersen that she must replead the elements of this claim consistent with Sosa v. DIRECTV, Inc., 437 F.3d 923 (9th Cir. 2006). With respect to the predicate acts required to state a claim under RICO, the Ninth Circuit held in Sosa that it "does not believe the Hobbs Act imposes liability for threats of litigation where the asserted claims do not rise to [*5] the level of a sham." Id. at 939. The Ninth Circuit reached a similar conclusion with respect to predicate acts of mail and wire fraud. Id. at 940.

Finally, the Court advises the parties that it will not permit any more motions to dismiss to be filed in this matter for the reasons set forth on the record. Further dispositive motions shall proceed under Rule 56 pursuant to a case-management plan to be developed in consultation with the parties.

CONCLUSION

For these reasons, the Court GRANTS Defendants' Motions to Dismiss (# 13, # 32) on the ground that Andersen has not adequately stated claims for relief. The Court, however, grants Andersen leave to amend her First Amended Complaint no later than March 14, 2008, to cure the deficiencies as set forth at the hearing.

IT IS SO ORDERED.

DATED this 19th day of February, 2008.

/s/ Anna J. Brown

ANNA J. BROWN

United States District Judge

Piotr VaGla Waglowski

VaGla
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>