W sprawie GBY.pl apelacje przekazane do Sądu Okręgowego

Jak dowiedzieliście się Państwo z tekstu Sporu o Gazetę Bytowską ciąg dalszy - oskarżony i prokuratura złożyli apelacje - spór o rejestrację serwisu internetowego oraz odpowiedzialności za komentarze użytkowników internetu publikowane pod notatkami w takich serwisach - nadal się toczy. Kilka dni temu oskarżony otrzymał informację z sądu, że jego apelacja została przyjęta i przekazana do Sadu Okręgowego w Słupsku. Oskarżony otrzymał również treść apelacji prokuratury. Termin rozprawy nie został jeszcze wyznaczony. Od czasu opublikowania podlinkowanej wyżej notatki dowiedzieliśmy się również, że zdaniem Rzecznik Komendanta Głównego Policji: "ustawa Prawo prasowe, nie przewiduje uznania stron internetowych za dziennik czy czasopismo"

Dziś mogę nieco przybliżyć tezy zawarte w apelacji, którą złożył w dniu 30 kwietnia 2007 roku Prokurator Rejonowy w Bytowie (nawiasem mówiąc - interesująco rozwiązano BIP Prokuratury Okręgowej w Słupsku - powiązano go z "serwisem własnym"). Apelacja została złożona na zasadzie art. 325 § 1 i 2 KPK oraz art. 444 KPK. Prokurator zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 7 marca 2007 roku (sygn. akt II K 342/06) w całości na niekorzyść oskarżonego (por. Umorzenie to nie uniewinnienie - wyrok w sprawie redaktora serwisu gby.pl oraz Słupska rozprawa w sprawie komentarzy internautów i braku rejestracji portalu i Druga rozprawa w sprawie rejestracji portalu i komentarzy użytkowników).

Na podstawie art. 438 pkt 3 KPK prokurator wyrokowi zarzucił:

I. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wyroku, a polegający na niewłaściwym przyjęciu, iż społeczna szkodliwość czynu z art. 45 Ustawy Prawo prasowe zarzuconego oskarżonemu, polegającego na wydawaniu internetowego dziennika Gazeta Bytowska.pl bez wymaganej rejestracji jest znikoma, a przez to umorzeniu postępowania karnego w tym zakresie, podczas gdy właściwa analiza elementów podmiotowych i przedmiotowych czynu, a zwłaszcza naruszonego czynem dobra prawnego oraz postawy oskarżonego prowadzi do wniosków przeciwnych.

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wyroku, a polegający na nieuzasadnionym przyjęciu, iż stopień społecznej szkodliwości czynu z art. 49a Ustawy Prawo prasowe zarzucanego oskarżonemu, który jako redaktor Gazety Bytowskiej.pl w sposób nieumyślny dopuścił do opublikowania materiału prasowego zawierającego znamiona przestępstwa, jest nieznaczny, a przez to warunkowym umorzeniu wobec niego postępowania karnego, podczas gdy właściwa analiza elementów podmiotowych i przedmiotowych czynu, w tym naruszonych nim dóbr prawnych, skutków dla pokrzywdzonego, a zwłaszcza negatywnych następstw czynu w jego sytuacji życiowej i zawodowej, a także wagi i sposobu naruszenia przez oskarżonego ciążących na nim obowiązków, w tym znaczącego okresu ukazywania się na łamach Gazety Bytowskiej.pl przedmiotowych materiałów i postawy oskarżonego po zapoznaniu się z ich treścią, prowadzą do wniosków, iż stopnia stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu nie można określić mianem nieznacznego.

Zarzut ten został podniesiony na zasadzie art. 427 § 1 i 2 KPK oraz art. 437 § 1 i 2 KPK, a prokurator wniósł w związku z jego podniesieniem o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Dalej zaś następuje uzasadnienie apelacji (łącznie 10 stron). Warto tu przywołać niektóre tezy uzasadnienia. Prokurator pisze w apelacji m.in: "...zauważyć należy, iż ustalenia Sądu I instancji odnośnie zakwalifikowania prowadzonej przez oskarżonego (...) działalności jako prasy w rozumieniu Ustawy Prawo prasowe oraz odnośnie obowiązku rejestracji wydawanego przez niego czasopisma o nazwie "Gazeta Bytowska.pl" w rejestrze dzienników i czasopism są w tej mierze prawidłowe". Prokurator z uznaniem odniósł się do tez Sądu I instancji, zgodnie z którą do internetu należy stosować wykładnie dynamiczną wobec faktu, iż ustawa Prawo prasowe została przyjęta "przed powstaniem Internetu". Prokurator przywołał w apelacji orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt. I OSK 745/06), który stwierdził, podzielając pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, iż "strona internetowa, posiadająca atrybuty czasopisma, może być czasopismem w rozumieniu przepisów prawa prasowego". Tezy te opublikowano w dzienniku Rzeczpospolita z 20 kwietnia 2007 roku Nr 93 (7690) pt. "Prawo prasowe - Strona internetowa może być czasopismem". Tu zaś prokurator napisał również, że "Wyrok powyższy skomentował na łamach gazety Ryszard Markiewicz, jeden z głównych komentatorów prawa prasowego, potwierdzając pogląd, iż strona internetowa, która odpowiada ustawowej definicji czasopisma, winna być obowiązkowo rejestrowana w rejestrze dzienników i czasopism prowadzonym przez sądy". W niniejszym zaś serwisie artykuł Rzeczpospolitej komentowałem w notatce Czy musimy być "czasopismem" aby być "prasą"?.

Nie chciałbym odnosić się teraz szczegółowo do apelacji Prokuratora Rejonowego w Bytowie (po pierwsze - sprawa przecież jest w toku, a po wtóre - nie dam też rady - z braku czasu - przeklepać jej treści w całości), ale chciałbym tylko zauważyć, że warunkowemu zdaniu "jeśli strona internetowa spełnia definicję dziennika lub czasopisma, to winna być zarejestrowana w Sądzie Rejestrowym" nie można zbyt wiele zarzucić. Problem w tym, że z tego zdania wcale nie wynika, iż każda strona odpowiada ustawowej definicji dziennika lub czasopisma. Na wielu stronach brakuje wielu elementów, które winny zaistnieć, byśmy mogli mówić o dzienniku lub czasopiśmie.

Komentarze i doniesienia na podobny temat gromadzę w dziale prasa niniejszego serwisu.

PS. Gdyby ktoś znalazł w sobie tyle siły, by zapytać Ministerstwo Sprawiedliwości, na jakiej podstawie działa własny serwis internetowy ministerstwa ("własny", czyli inny niż strona podmiotowa Biuletynu Informacji Publicznej) i czy jest on zarejestrowany w Sądzie Rejestrowym, to chętnie opublikowałbym odpowiedź, a przynajmniej bym ją podlinkował, gdyby pytający opublikował ją w swoim serwisie (por. Czy "własne" serwisy internetowe administracji publicznej działają legalnie?). Gdyby komuś przyszło do głowy zadać takie pytanie publikującym w swych blogach politykom, to uzyskana odpowiedź byłaby również ciekawa. Chociaż pewnie wielu z nich się tematem nie przejmuje - zwłaszcza jeśli są posłami, gdyż posłowie mają immunitet. Z drugiej jednak strony: immunitetu nie ma się przez całe życie...