Niezła jazda (Metrem) w kampanii Prawo Kultury

Istotnie. Biorę udział w kampanii społecznej Fundacji Nowoczesna Polska pod nazwą „Prawo Kultury”. Celem kampanii społecznej jest poszerzenie świadomości praw i wolności jakie daje użytkownikom kultury obowiązująca w Polsce ustawa o prawie autorskim. Chodzi o to, że prawo autorskie nie jest nieograniczone. Jest to prawo wyłączne, ale jednak prawodawca przewidział w systemie prawnym szereg wyjątków od wyłącznego korzystania przez twórcę z przysługujących mu praw. W dyskursie publicznym istniały już różne kampanie społeczne, które np. sugerowały, że kopiowanie książek jest grzechem ("Po siódme - NIE KSERUJ!"), dlaczego zatem nie zwrócić uwagi na to, że nawet kserowanie całych książek jest całkiem zgodnym z prawem działaniem? I właśnie na ten aspekt obiegu kultury zwracać ma uwagę prowadzona właśnie kampania. Wiem, że nie wszystkim będzie się ona podobała, ale w kampanii tej nie posługujemy się postulatami dotyczącymi prawa, a jedynie zdaniami, które już z obowiązujących w RP przepisów wynikają....

Informacje na temat kampanii można znaleźć na stronie Prawo kultury, a konkretnie pod tytułem: Kampania społeczna Prawo Kultury. Przeczytacie tam Państwo, że idea kampanii zawarta jest w trzech prostych zdaniach, opisujących czynności zgodne z prawem, ale często niesłusznie uchodzące za wykroczenie: Mam prawo kopiować książki. Mam prawo ściągać filmy. Mam prawo dzielić się muzyką. W warszawskim Metrze jeżdżą sobie pociągi, na oknach których przylepiono dymki z takimi właśnie zdaniami.

A poniżej jedno ze zdjęć Marka Stępniowskiego (CC BY-SA 3.0), które nie weszło do kampanii ze względu na rozmycie napisu:

Piotr Waglowski w warszawskim Metrze siedzący pod dymkiem "Mam prawo dzielić się muzyką"

Osobiście bardzo mi zależało, by siedzieć pod dymkiem o kopiowaniu książek, a to dlatego, że sporo książek czytam, sporo ich kupuję (bo lubię mieć własne egzemplarze i bardzo niechętnie pożyczam, by nie tracić z nimi kontaktu), na półkach mi się już nie mieści, sam jedną książkę napisałem, a teza o kopiowaniu książek nasuwa mi na myśl benedyktyńską pracę w skryptorium, w trakcie której skryptor przepisywał do 40 książek w ciągu swojego życia. To mogłoby fajnie wyglądać: łysy gość z brodą, a w tle napis o kopiowaniu książek... Ale w trakcie sesji złapaliśmy inny pociąg.

Poniżej wykonana przeze mnie fotografia przedstawiająca making-of kampani:

Marek Stępniowski (autor zdjęć do kampanii), Marcin Drabek oraz Aleksandra Sekuła w trakcie zdjęć do kampanii „Prawo Kultury”.

A co do muzyki przeczytaj:

• Udostępniając pieśni patriotyczne w formacie mp3 ZAiKS i Prezydent zadają zagadki prawno-autorskie
• Pytania przesłane Kancelarii Prezydenta RP w sprawie płyty "Bo wolność krzyżami się mierzy"
• Pierwsza część odpowiedzi w sprawie prezydenckiej płyty "Bo wolność krzyżami się mierzy"
• Prezydenckie MP3: uzyskane dokumenty rodzą kolejne pytania
• MP3 z kolędami na internetowych stronach Komendy Stołecznej Policji
• Ideo sp. z o.o.: my tylko hostujemy prezydenckie MP3
• eMPe-trójki od władzy publicznej w Newsweeku

O filmach:

• Decyzja w sprawie okładek płyt Warnera
• Okładki płyt i wymuszona zmiana praktyki Warnera

Odnośnie kserowania: pewnie nie każdy wie, że w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych znajduje się m.in. następujący, dający pewnie do myślenia, przepis art. 20¹ ust. 1:

Posiadacze urządzeń reprograficznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich, są obowiązani do uiszczania, za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, opłat w wysokości do 3 % wpływów z tego tytułu na rzecz twórców oraz wydawców, chyba że zwielokrotnienie odbywa się na podstawie umowy z uprawnionym. Opłaty te przypadają twórcom i wydawcom w częściach równych.

Nie dość, że można kopiować książki, to jeszcze ustawa przewiduje sytuację, w której ktoś będzie prowadził działalność gospodarczą "w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich"...

Przeczytaj również:

• Pozew przeciwko bibliotece w związku z ograniczeniem możliwości kopiowania do jednego arkusza wydawniczego
• Biblioteczne ograniczanie konsumentów w reprodukcji "do 1 arkusza wydawniczego" klauzulą abuzywną
• Chilling effect w postaci ewentualnego zakazu reprografii w bibliotece po piśmie z PKN