W Bielsku-Białej wyrok grzywny za brak rejestracji serwisu internetowego

Abstrahując od wypełnienia przez oskarżonych formalnych znamion przestępstwa, ciekaw jestem jak sąd uzasadni tezę o społecznej szkodliwości wydawania gazety w internecie bez rejestracji.

Rozumiem, że czekamy wszyscy na pisemne uzasadnienie, ale już teraz zaintrygowała mnie wzmianka VaGli, że sąd uznał postępowanie oskarżonych za szkodliwe społecznie.

Jeżeli się nie mylę, zarzucanym czynem było tylko "wydawanie dziennika lub czasopisma bez rejestracji". Zgodnie z art. 115 par. 2 KK, ustalając stopień społecznej szkodliwości sąd musi najpierw określić "rodzaj i charakter naruszonego dobra". Powstaje zatem pytanie, jakie dobro jest chronione przez art. 45 pr. pras.?

Komentatorzy (J. Sobczak lub E. Ferenc-Szydełko) wymieniają, dość enigmatycznie, jako chronione dobro "wolność prasy". Czy oskarżeni naruszyli wolność prasy?

Bardziej konkretnie, komentatorzy wskazują na ochronę czytelnika przed wprowadzeniem w błąd. Innymi słowy, rejestr dzienników i czasopism jest odpowiednikiem KRS lub rejestru znaków towarowych. Zastanawiam się zatem, czy nie jest niezbędnym dla wykazania społecznej szkodliwości braku rejestracji wykazanie, że doszło do wprowadzenia w błąd, albo przynajmniej, że istniało takie ryzyko. Czy istnieje dziennik lub czasopismo o podobnym tytule? Czy wchodząc na ww. stronę czytelnicy mogli odnieść wrażenie, że jest to strona tamtego wydawcy?

Jako chronione dobro ww. komentatorzy wymieniają również porządek publiczny (tj. możliwość ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za ew. naruszenia prawa dokonane w dzienniku lub czasopiśmie). Wydaje mi się zatem, że ustalając rozmiar społecznej szkodliwości sąd powinien stwierdzić, czy taka możliwość nie została przypadkiem zapewniona w inny sposób. Zgodnie przecież z ustawą o świadczeniu usług drogą elektroniczną usługodawca jest zobowiązany do publikowania określonych informacji kontaktowych. Być może spełnienie tych obowiązków wyłącza trudność w ustaleniu podmiotu odpowiedzialnego.

I dalej - czy przypadkiem łatwość odpytania WHOIS w porównaniu z wizytą w sądzie w celu sprawdzenia rejestru dzienników i czasopism nie powinna być również brana pod uwagę? A propos - czy sądy rejestrujące dzienniki i czasopisma udostępniają stronę internetową, na której można sprawdzić dane osób odpowiedzialnych? Czy odpowiedzą na e-mail z zapytaniem o dane konkretnego wydawcy?

A co w przypadku, kiedy owa treść będzie zamieszczana poza granicami naszego kraju?
Czy np. publikując artykuły dla niezarejestrowanego w Polsce zagranicznego dziennika, czasopisma (itp) też podlegałbym karze, jako osoba wydająca ten dziennik?

Definitywnie w niniejszej sprawie orzekać musiał sędzia z jakiegoś innego kraju. Każdy sędzia który robił aplikację w Polsce wie przecież, że:

Kodeks karny
Art. 1. § 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

Powoływanie się na wyrok Sądu Najwyższego jako na zdarzenie decydujące o czasowej granicy popełniania czynu zabronionego jest całkowicie chybione. Wyrok taki jest niewątpliwie wskazówką interpretacyjną ale na pewno nie jest źródłem prawa, a właśnie jako coś takiego potraktował go SR w BB. Warto też pamiętać, że:

1) orzeczenie z lipca 2007 jest JEDNO, a więc nie wyznacza jakiejkolwiek linii orzeczniczej SN

2) orzecznie na pewno nie jest zasadą prawną a prawie na pewno (nie sprawdzałem, piszę z głowy) nie jest to uchwała "siódemki".

Z własnej praktyki więc mogę powiedzieć, że takie orzeczenie jest ciekawym i zmuszającym do pomyślenia, niemniej jednak kierowanie się nim w sposób ślepy jest o tyle chybione, że SN może po prostu zdanie zmienić (co też robił wielokrotnie).

Ponadto zauważyć wypada, że o ile ustawy i rozporządzenia korzystają z domniemania, iż wszyscy je znają, to z wyrokami tak już nie jest. Wyroki SN nie są publikowane w Dzienniku Ustaw, stąd też jeżeli sąd chciał się na jego znajomość powołać to (przy uwzględnieniu powyższych wątpliwości) musiałby jeszcze przeprowadzić postępowanie dowodowe na okoliczność czy i kiedy oskarżeni dowiedzieli się o treści wyroku SN.

Tak czy inaczej wyrokowi nie wróżyłbym długiego życia a na miejscu orzekającego sędziego zastanowiłbym się co zrobię z wytykiem, bo takowy za orzekanie nie na podstawie ustawy dostaje się dość często (bo to bezwzględna przyczyna odwoławcza).

Przeciez ten dziennik/portal/serwis/whatever ukazal sie tylko raz - na samym poczatku, teraz jest tylko uaktualniany

Nie dziwię się wyrokowi, bo znam poziom naszych sędziów.

Osobiście zostałem przez prokuraturę oskarżony, przez adwokata nie broniony (nie zauważył, biedaczek) a przez sędziego skazany w pierwszej instancji za czyn ścigany na wniosek, którego nie było. Samo oskarżenie było bzdurne i niepoparte żadnymi sensownymi dowodami. W czasie procesu prokurator nie zabrał ani razu głosu (prócz jednozdaniowej "mowy końcowej" z żądaniem kary), nie przesłuchał nawet wezwanych przez siebie świadków. Jak się okazało podmiot uprawniony do złożenia wniosku o ściganie nie wystąpił o ściganie a zapytany o to (co za paranoja państwa represyjnego!) kategorycznie odmówił złożenia wniosku. Tylko to mnie uratowało, bo jestem pewny, że zostałbym skazany.

Osobiście mam wyklarowany pogląd, że stalinizm w wymiarze sprawiedliwości wciąż trwa a metody niewiele się zmieniły, choć represje są lżejsze. Zamiast kar śmierci za nic, jest teraz domyślnie pozbawienie wolności w zawieszeniu.

Dziś wysłałem elektronicznie Pytania o rejestrację serwisów internetowych RPO, Prezydenta i Premiera. Jeśli otrzymam odpowiedzi - opublikuję je w serwisie.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Tak. Kolejna porcja informacji - p. Paweł Strykowski z WizjaNet opublikował post pt. Czy ten wyrok jest ważny i co o tym sądzimy..., dziś też w Telewizji Silesia wyemitowano materiał Walka prasowa, w którym zebrano kilka wypowiedzi dotyczących tego wyroku i tego sporu.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

W końcu w moim naiwnym mniemaniu :) są od tego, aby złe prawo zmieniać.

Mniej więcej taki mail:

Witam,

Panie pośle, proszę o zapoznanie się ze sprawą opisaną na stronie www:
http://prawo.vagla.pl/node/8520
Porusza ona problem wymogu rejestracji stron internetowych jako czasopism czy dzienników.

Wydaje się, że mamy do czynienia z działaniem zza grobu przepisów minionej epoki, której upadek w 20. rocznicę dzisiaj świętujemy.

Liczę na Pana zainteresowanie sprawą i aktywne działania w celu zmiany odpowiednich przepisów prawa.

Z wyrazami szacunku

1. Zamierzam uruchomić podobny portal (tylko w necie bez wersji papierowej) i chciał bym wiedzieć gdzie mam to zgłosić?
Czytałem raz, że to w Sądzie okręgowym a w innym miejscu, że w Sądzie Wojewódzkim?
2. Ile to aktualnie kosztuje?
3. Czy adres redakcji może być taki sam jak adres redaktora naczelnego oraz wydawcy? Tj wszystko zarejestrowane na jedną osobę (czy będzie to miało jakieś wady?)?

Ten wyrok to jedna z oznak tego, że zmieni nam się internet. To, że sądy nie znają się na dziedzinach tak szybko się zmieniających jak siec mnie juz nie dziwi od lat. Jest gorzej niz lepiej. Sprawa gazety bytowskiej była pierwszym takim sygnałem. Zabawne jest to, że nie ma rozsądnych inicjatyw ustawodawczych, że sędziowie nie sa szkoleni "z internetu". Teraz szykuja się poprawki w prawie prasowym, a nawet nowe prawo prasowe. Zresztą moim zdaniem nie zstanie zmienione tak szybko. Ten stary stano-wojenny dokument gwarantuje różne przywileje władzy (np. obowiązek autryzacji, który raczej się nie obroni w nowej ustawie ze wzg na UE). Koniec końców nie zmienią tego prawa prasowego. Chyba że...
Wydawcy prasowi ich lobbyści uznali, że za wszelką cenę (jak przekonaja posłów to nie wiem) trzeba zatrzymać internet w zakresie cytowania prasy, rejestrowania działalności etc, by prasa mogła jeszcze złapać oddech. Jak to sie skończy to nie wiem. Czy na tej fali UoŚUDE zostanie zmieniona również? Pewnie tak. Jeśli administratorzy serwerów w belize i rejestratorzy domen z Indii czytają po polsku to juz się cieszą....

Powiem tak. Rozumiem, że wydawanie prasy (dzienników i/lub czasopism) to działalność gospodarcza, nawet jeśli mowa jest o, tzw. prasie bezpłatnej. Tutaj to wydawca i tak zarabia, choćby w formie reklam. I faktycznie może to nie mieć znaczenia, czy robi to w formie papierowej czy też elektronicznej. Lecz na miły Bóg, jeśli ktoś prowadzi hobbystycznie serwis pod nazwą zielonekrasnale.pl lub zielonekrasnale.net, i nie ma z tego żadnych korzyści ekonomicznych, zaś jedynie satysfakcję z publicznego prezentowania swojego hobby, to jak to się ma do jakiegokolwiek pojęcia prasy? Idę dalej, jeśli, dajmy na to ja (Zdumiony) jestem naukowcem i od czasu do czasu prezentuję swoje poglądy/odkrycia naukowe na własnej stronie www lub w blogu, by w ten sposób inicjować jakąś wymianę poglądów naukowych, to co to ma wspólnego z jakąkolwiek prasą? Przecież to może być niezawodny sposób na "wylanie dziecka z kąpielą" i zatamowanie całego obiegu myśli naukowej. Przecież, do diaska, internet zrodził się w uniwersytetach i tam służył jako narzędzie wymiany informacji, poglądów czy też wiedzy naukowców pomiędzy sobą. Wiem, w tym ostatnim przypadku, ktoś podniesie legalistycznie argument, że za takowego lub innego naukowca odpowiada jest macierzysta uczelnia, ino że to może być częściowa prawda. Przecież status naukowca nie zależy od przypisania jego do jakiejś "pańszczyzny" i kazania jemu uprawiania nauki w ramach jakiejś placówki naukowo-badawczej. Toć przecież może on robić jako freelancer i niekoniecznie w celach zarobkowych. Moim zdaniem trzeba coraz bardziej bić na alarm, gdyż widać wyrastanie coraz większego Absurdum Maiestatis.