Kupujcie odkurzacze i pralki w BIP Ministerstwa Pracy. Zlikwidujmy BIP-y, bo to fikcja...

Znając realia budżetówki, nikt nikogo nie zwolni. Szef IT będzie mógł zwalić winę na firmę zewnętrzną i wszyscy będą zadowoleni takim tłumaczeniem...

Co do BIP-ów - od paru lat mam pewne doświadczenie i oto parę moich spostrzeżeń:

1. Nie widzę sensu funkcjonowania tych mechanizmów. BIP-y muszą funkcjonować na specjalnych platformach, w których nie da się grzebać (lub da się, ale w znikomym stopniu), toteż jakość ich kodu HTML (a przez to dostępność czy użyteczność) pozostawiają bardzo wiele do życzenia.

2. Nie widzę sensu funkcjonowania tych mechanizmów. Wszystkie rzeczy znajdowane na BIP-ach spokojnie mogłyby być publikowane w odpowiedniej sekcji strony WWW danej instytucji. OK, pewnie nie we wszystkich przypadkach, ale dla większości mogłoby to tak działać.

3. Nie widzę sensu funkcjonowania tych mechanizmów. Do dziś nie ma sensownie opisanych wytycznych czy rozsądnych przepisów wykonawczych. Jeśli są, to do nich nie dotarłem. W związku z tym nie bardzo np. wiem, kto de facto odpowiada za materiały tam wrzucane.

PS. Czy pisałem już, że nie widzę sensu funkcjonowania tych mechanizmów? ;o)

Witam.

Poniekąd takim "społecznym" audytem trudnią się Ha(c)kerzy, ale ogół czyni z nich przestępców na równi ze złodziejami. To jedna kwestia.

Inną kwestią jest znikoma, a wręcz nie istniejąca, kontrola urzędowa nad stanem realizacji obowiązujących przepisów przez jednostki publiczne. Tak na dobrą sprawę, to czy poza medialnymi relacjami ukazującymi nieprawidłowości w jakiś określonych sytuacjach, ktokolwiek widział jakąkolwiek akcję kontrolną urzędników MSWiA w jednostkach publicznych? Taką kontrolę można potraktować jak audyt, a tu już można zastosować określone standardy, których brak lub wadliwa realizacja, stawia pod znakiem zapytania funkcjonowanie struktur zarządzania jednostką publiczną.

Problem jednak w tym, że jak wszędzie tak i w tej materii nie ma jasnych kryteriów definicyjnych czyli z jakich części jednostki budżetowej składa się owa struktura zarządzania. Brak jednolitej i jasnej definicji zawsze stanowić będzie pozycję wyjściową do znalezienia kozła ofiarnego ot choćby szefa IT. Gdyby jednak ktokolwiek popatrzył na regulaminy organizacyjne jednostek budżetowych oraz podparł to logicznym myśleniem, to rychło okazałoby się, że szef IT jest jedynie kierownikiem pionu do zadań którego należy naprawa i konfiguracja sprzętu IT. Wykorzystywanie sprzętu IT oraz realizacja za pomocą sprzętu IT zadań jednostki budżetowej, to zagadnienie z rodzaju Organizacji firmy. Jak mi wiadomo, to w każdej jednostce budżetowej jest pion Organizacyjny. Co więcej, ten pion podlega bezpośrednio dyrektorowi, podczas gdy piony IT stanowią bardzo często element struktury pionu statystyki, ekonomicznego, administracyjnego. Zatem jakie przełożenie ma kierownik IT na stan organizacji jednostki budżetowej? Inaczej mówiąc, można porównać pracę pionów IT do pracy elektryków. Elektryk też nie decyduje czy określona lampa jest zgodna co do "dyscypliny budżetowej", "BHP na stanowisku pracy". Elektryk ją po prostu montuje na miejscu wskazanym przez jakiegoś decydenta.

W sumie, to patrząc na poczynania urzędów w Polsce, dostrzegam iż "informatyzacja" jest niezbędna urzędnikom jako hasło uzasadniające bezmyślne kupowanie sprzętu IT za pieniądze podatnika i uzasadniające najrzadziej co dwa lata, modernizacje komputerów, bo poprzednie są już "stare".

Patrząc z punktu widzenia interesanta, dostrzegam pewną prawidłowość. Im więcej komputerów w urzędach tym bardziej się ślimaczą terminy załatwienia spraw. Powód jest prosty. Ważniejsze są portale nasza-klasa.pl czy allegro.pl niż sprawna praca. Ponadto doszedł kolejny argument do nic nie robienia przez urząd, bo jak się klient skarży, to zawsze można napisać "komputer się zawiesił".

Jak widać, ewidentnie niezbędna jest kontrola realizacji zapisów obowiązującego prawa, a wszędzie tam gdzie to prawo nie jest przestrzegane, zakazać na okres 5-ciu lat zakupu sprzętu IT typu desktop czy laptop tudzież inny do użytku osobistego na stanowisku pracowniczym. Może taka forma kary dla jednostki publicznej zmusi te jednostki do wydatkowania kasy na realizację zapisu ustaw i rozporządzeń, a nie na zakup coraz to nowszych zabawek na biurka urzędników.

Pozdrawiam

Ja chciałbym zwrócić uwagę, że ISOC-PL zwracał na to uwagę już dawno temu - a konkretniej na traktowanie wypracowanej przez dany urząd twórczości jako własności quasi-prywatnej.

Jeśli urząd A wyda 20 tys. zł na interpretację rozporządzenia X w jednej kancelarii to jako rzecz oczywistą traktuje się wydanie przez urząd B tych samych pieniędzy na interpretację tego samego przepisu w tej samej kancelarii po raz drugi. To jest "ich" budżet, a to jest "nasz" budżet.

W USA rozwiązuje się ten problem przez zamawianie danego dzieła na licencji Government Purpose License Rights, która gwarantuje prawo do wykorzystania go przez dowolną jednostkę administracji publicznej w kraju bez dodatkowych opłat.

Jako pewną próbę centralizacji i "uwspólnienia" zasobów można potraktować e-PUAP, tyle że on nadal nie działa, co stanowi kolejny argument dla tych, którzy uważają polską informatyzację za prowadzoną chaotycznie, bez głowy i w sposób marnujący (można to też inaczej nazwać) ogromne ilości pieniędzy.

--
Podpis elektroniczny i bezpieczeństwo IT
http://ipsec.pl/