Monitoring miejski w Warszawie po dzisiejszym dniu (Aktualizacja 2)

Ciekawe kto to ten "Waglewski". Ktokolwiek sprzeciwia się chorym sytuacjom powinien mieć poparcie społeczne :)

"Pracownicy są pod obserwacją współpracującego oficera policji" czyli nie są policjantami a mimo tego prowadzą inwigilację. Jak to możliwe? Czy ja też mogę poinstalować kamery w mieście i sobie oglądać życie ulicy bez wiedzy filmowanych?

Nie bardzo sobie wyobrażam, żeby czyjaś wizyta w jakikolwiek sposób mogła zastąpić publikację jasnych reguł działania systemu.

Podchodząc krytycznie - przy całej sympatyczności takiego zaproszenia - można nawet uznać, że to właśnie potwierdzenie problemu: tylko wybrane osoby mogą mieć wgląd, natomiast nie załatwia to sprawy braku ogólnie dostępnej informacji (nie mówiąc już o solidnym prawnym umocowaniu czy społecznych konsultacjach na temat monitoringu).

Wątpliwości na jakich zasadach to działa powinny rozwiać linki do stron i skany dokumentów, do których każdy ma szanse dotrzeć tak samo łatwo. Rozumiem, że VaGla ma na myśli fakt, że brak publicznie dostępnej wiedzy, a nie że on akurat nie wie.

Czy jeśli pan Waglowski może przyjść (bo został zaproszony), to czy ja też mogę? Nazywam się Piotr Kubiak.

Jak wszyscy będą chcieli przyjść, to się nie pomieścimy. Czemu zatem nie udostępnić zasad działania systemu w taki sposób, żeby owi wszyscy mogli się z nimi zapoznać?

I dlaczego nie są zamieszczane na pońskim blogu wszystkie komentarze.

Powód jest dokładnie taki, jak wyłuszczyłem go w VaGla.pl Prawo i Internet Frequently Asked Questions (FAQ)
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Odnośnie protokołów z obrad Komisji Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego w Warszawie miał Pan na myśli np. taki protokół jak ten: PROTOKÓŁ NR 6/07 POSIEDZENIA KOMISJI BEZPIECZENSTWA I PORZĄDKU PUBLICZNEGO RADY M. ST. WARSZAWY z dnia 20 marca 2007 r. (DOC), z którego można dowiedzieć się tak szczegółowych spraw na temat działania monitoringu jak:

Informacji na temat funkcjonowania monitoringu wizyjnego udzieliła zebranym p. Ewa Rytel – Zakład Obsługi Systemu Monitoringu.

Aktualnie w Warszawie zainstalowanych jest 300 kamer. Monitoringiem objętych jest 13 dzielnic. Kamery są podłączone w systemie światłowodowym. Stosowanie zaawansowanych technologii wiąże się z koniecznością zatrudniania wysokiej klasy specjalistów z czym są kłopoty. O lokalizacji kamery decyduje Policja Rejonowa.

Z działających kamer korzystają także służby miejskie /Zarząd Transportu Miejskiego, Zarząd Oczyszczania Miasta, Straż Miejska/.W najbliższym czasie zostanie rozpisany przetarg na instalację dalszych 30. Budżet miasta przekazał na rozbudowę monitoringu w bieżącym roku 1,5 mln, na przyszły zaplanowano i 5 mln.

Oprócz kosztów instalacji kamer w systemie należy uwzględnić również budowę centrów oglądowych, serwis urządzeń, opłaty dla właścicieli budynków dachów na których zainstalowane są kamery oraz wynagrodzenie osób obsługujących monitoring.

W dyskusji członkowie komisji poruszali m.in. kwestię lokalizacji kamer, umieszczania atrap, monitoringu na terenie Wawra.

P. M. Kierwański zwrócił się z prośbą o uwzględnienie lokalizacji przy ul. Targowa/Solidarności i Śnieżna/Radzymińska gdzie dochodzi do licznych przypadków napadów i kradzieży. Zdaniem radnego miejsce usytuowania kamery winno być wynikiem konsultacji społecznych.

Ustalono złożyć wniosek w sprawie zainstalowania kamer w w/w miejscach do Komendy Stołecznej Policji.

Odnośnie monitoringu w dzielnicy Wawer nie ma możliwości przesyłania obrazu światłowodami tylko drogą radiową co ma liczne wady. Istniejące warunki techniczne umożliwiają zainstalowanie na tym terenie 8 kamer.

Przewodnicząca Komisji podziękowała p. E. Rytel za przedstawienie zasad funkcjonowania i największych problemów monitoringu na terenie Warszawy oraz udzielenie szczegółowych odpowiedzi na pytania zadawane przez zebranych.

Zapewniła, ze Komisja Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego będzie wspierała wszystkie działania, mające na celu poprawę bezpieczeństwa na terenie miasta.

Podzieliła opinię, że środki finansowe przeznaczone z budżetu miasta na monitoring wizyjny w bieżącym roku nie są wystarczające i należy zgłosić odpowiedni wniosek do Skarbnika m.st. Warszawy.

Przypuszczam raczej, że chodzi o ten wątek:

PROTOKÓŁ NR 36/08 POSIEDZENIA KOMISJI BEZPIECZEŃSTWA I PORZĄDKU PUBLICZNEGO RADY M. ST. WARSZAWY z dnia 1 października 2008 r. (DOC) - tu, w porządku obrad, m.in. Zaopiniowanie projektu uchwały rady m.st. Warszawy w sprawie likwidacji jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą Zakład Obsługi Systemu Monitoringu - druk 1385 (wytłuszczenie moje):

Zaopiniowanie projektu uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie likwidacji jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą Zakład Obsługi Systemu Monitoringu

Projekt uchwały zreferował p. Jarosław Maćkowiak – Sekretarz m.st. Warszawy

Podjęcie powyższej uchwały podyktowane jest przekazaniem zadań i obowiązków wynikających z uchwały Rady m.st. Warszawy z dn. 27 marca 2003 r. w sprawie utworzenia jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą „Zakład Obsługi Monitoringu” do realizacji przez Straż Miejską m.st. Warszawy.

Przekazanie to jest uzasadnione zarówno pod względem formalno – prawnym jak i warunkami organizacyjno – ekonomicznymi. Celem wprowadzenia powyższej uchwały jest umożliwienie osobom cywilnym zajmowanie się monitoringiem w związku z czym istnieje konieczność zastosowanie odpowiednich regulacji.

P. Jarosław Maćkowiak przytoczył opinie prawne mówiące, że monitorowanie osób według istniejących aktualnie przepisów jest bezprawne co może skutkować możliwością podważenia wszystkich dowodów uzyskanych w drodze monitoringu.

Mówiący powoływał się na opinie prawne w powyższej sprawie wydane przez prof.: Ewę Gruza, Ryszarda Piotrowskiego oraz Damiana Poznańskiego radcę prawnego,

odpowiadał też na szczegółowe pytania radnych.

W dyskusji członkowie komisji ustalili, że temat powinien być omówiony ponownie po zapoznaniu się z opiniami, na które powoływał się p. Jarosław Maćkowiak.

W wyniku dyskusji ustalono podjąć uchwałę o zdjęciu powyższego punktu z porządku obrad Sesji Rady m.st. Warszawy w dniu 2 października do czasu zapoznania się członków komisji z opiniami prawnymi przedłożonymi przez Sekretarza m.st. Warszawy.

Przewodnicząca podała zgłoszony wniosek formalny pod głosowanie.

GŁOSOWANIE:

Za – 5

Przeciw – 1

Wstrzymało się - 0

Członkowie Komisji Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego podjęli uchwałę o zdjęciu z porządku obrad Sesji Rady m.st. Warszawy w dniu 2 października 2008 r. projektu uchwały z druku 1385.

Do tematu powrócono 22 października, o czym można przeczytać w PROTOKOLE NR 37/08 POSIEDZENIA KOMISJI BEZPIECZEŃSTWA I PORZĄDKU PUBLICZNEGO RADY M. ST. WARSZAWY z dnia 22 października 2008 r. (DOC) (wytłuszczenie moje, VaGla):

Zaopiniowanie projektu Uchwały Rady m.st. Warszawy w sprawie likwidacji jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą Zakład Obsługi Systemu Monitoringu.
Wiceprzewodniczący Marcin Kierwiński przypomniał, iż projekt wnioskowanej uchwały był prezentowany przez Sekretarza m.st. Warszawy na poprzednim posiedzeniu komisji.
Po zapoznaniu się z opiniami prawnymi w powyższej sprawie członkowie komisji byli zgodni, że nie są one jednoznaczne.
Zdaniem p. Ewy Gawor – Dyrektora Biura Zarządzania Kryzysowego przekazanie zadań Straży Miejskiej jest uzasadnione pod względem formalno – prawnym oraz organizacyjno – ekonomicznym.
Podjęcie uchwały to kwestia regulacji finansowych, kadrowych oraz zasad przekazania mienia likwidowanej jednostki. Argumentem za zastosowaniem tego typu rozwiązania jest szybszy czas reagowania na zdarzenie, rozszerzenia pola widzenia kamery oraz kwestie związane z wykorzystaniem infrastruktury.
Radny Tomasz Zdzikot uznał, iż projekt uchwały nie jest dostatecznie uzasadniony i dokonywanie jakichkolwiek zmian nie jest konieczne.
W związku z wnioskami składanymi przez członków komisji prowadzący posiedzenie poddał kolejno pod głosowanie:
1/ Wniosek p. Sebastiana Wierzbickiego o zdjęcie powyższego punktu z porządku obrad najbliższej Sesji do czasu dokończenia prac przez odpowiednią komisję /na szczeblu MSWiA lub Sejmu/ pracującej nad zmianami w Straży Miejskiej.
GŁOSOWANIE:
Za – 2
Przeciw – 2
Członkowie Komisji Sportu i Rekreacji nie przyjęli zgłoszonego wniosku.
2/ Wniosek członków komisji o negatywne zaopiniowanie wnioskowanego punktu.
GŁOSOWANIE:
Za – 2
Przeciw – 2
Członkowie Komisji Sportu i Rekreacji nie przyjęli zgłoszonego wniosku.

Wobec braku rozstrzygnięcia w głosowaniach członkowie Komisji Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego podjęli uchwałę o nie zajmowaniu stanowiska w sprawie projektu uchwały z druku 1385

"Członkowie Komisji Sportu i Rekreacji"?

Wzmiankowanych przez Pana ekspertyz prawnych nie opublikowano w BIP, czy też może nie potrafię ich znaleźć?

Druk 1385 (rtf), o którym mowa w tych protokołach zawiera w sobie projekt uchwały, uzasadnienie oraz (pozytywną, z zastrzeżeniem) opinię Skarbnika. W uzasadnieniu czytamy:

Podjęcie przez Radę m.st. Warszawy uchwały w sprawie likwidacji jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą „Zakład Obsługi Systemu Monitoringu” podyktowane jest przekazaniem zadań i obowiązków wynikających z uchwały Nr IX/101/2003 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 27 marca 2003 r. w sprawie utworzenia jednostki budżetowej m.st. Warszawy pod nazwą „Zakład Obsługi Systemu Monitoringu” (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 120 z dnia 5 maja 2003 r.) do realizacji przez Straż Miejską m.st. Warszawy.
Przekazanie Straży Miejskiej m.st. Warszawy przedmiotowych zadań jest uzasadnione zarówno względami natury formalno – prawnej, jak i uwarunkowaniami natury organizacyjno – ekonomicznej.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779, z późn. zm.) strażnik wykonując przewidziane w/w ustawą zadania jest uprawniony m.in. do obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych. Przepis ten w sposób jednoznaczny przyznaje strażom gminnym (miejskim) kompetencje do realizacji zadań związanych z eksploatacją systemu monitoringu oraz wykorzystywania i przekazywania uprawnionym podmiotom uzyskanych w ten sposób informacji, co w konsekwencji uzasadnia przekazanie zadań wykonywanych dotychczas przez Zakład Obsługi Systemu Monitoringu w Warszawie – Straży Miejskiej m.st. Warszawy.
Przedmiotowa uchwała Rady m.st. Warszawy reguluje kwestie ostatecznego zakończenia działalności Zakładu Obsługi Systemu Monitoringu w Warszawie, w tym m.in. uregulowanie spraw natury finansowej, kadrowej, jak również zasady przekazania mienia likwidowanej jednostki.
Uchwała nie spowoduje skutków finansowych w postaci zwiększenia wydatków budżetu m.st. Warszawy. Przekazanie zadań, a co z tym jest związane, przejęcie pracowników spowoduje przesunięcie środków finansowych z planu finansowego likwidowanego Zakładu Obsługi Systemu Monitoringu w Warszawie do planów finansowych Staży Miejskiej m.st. Warszawy oraz Urzędu m.st. Warszawy.
Jednocześnie opracowywany jest projekt uchwały w sprawie zmiany w budżecie m.st. Warszawy na 2008 rok.
Z uwagi na treść obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa postanowienia końcowe niniejszego projektu uchwały regulują kwestię publikacji niniejszej uchwały w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.
Data wejścia w życie uchwały po upływie 7 dni od daty ogłoszenia jest związana z datą likwidacji Zakładu Obsługi Systemu Monitoringu. Skrócony termin vacatio legis jest dopuszczalny w świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 449). Zastosowanie skróconego okresu vacatio legis jest konieczne ze względu na datę likwidacji z końcem października 2008 r. Ponadto projekt nie dotyczy obowiązków obywateli, ani nie narusza zasady demokratycznego państwa prawnego. Ze względu na powyższe uzasadnione jest zastosowanie siedmiodniowego okresu vacatio legis.

Ktoś musi zacząć w końcu głośno nazywać rzeczy po imieniu. Tj. przede wszystkim to, że efektywność najbardziej obiecujących rozwiązań w kwestii bezpieczeństwa opiera się na odrzuceniu idei domniemania niewinności. Przykład w Twoim linku - komputer analizuje zachowanie przypadkowych ludzi by z wyprzedzeniem zaklasyfikować ich jako przestępców.

Pokładanie nadziei w takich rozwiązaniach jest równie idiotyczne jak zachwyt możliwościami amfetaminy w zwalczaniu zmęczenia i poprawie wydolności. Ponieważ patrzymy jednostronnie.

A może nie patrzymy wcale, tylko państwo patrzy - i litościwie podaje strzykawkę.

Po zaproszeniu Pana Gniadka z czerwca 2008 roku, o którym mowa zresztą w jego komentarzu w jednym z serwisów relacjonujących aktualny "buzz", odpisałem pod tym zaproszeniem:

Bardzo dziękuję za zaproszenie. Cieszę się również, że uznał Pan postawione w tekście pytania za istotne, a poruszone w treści zagadnienia za takie, które warto jednoznacznie wyjaśnić. Stawianie pytań, zwłaszcza jeśli chodzi o taką sferę, którą zajmuje się monitoring wizyjny stolicy, trudno uznać - zgodzi się Pan ze mną? - za wprowadzanie w błąd. Oczywiście w żadnym razie nie zależy mi na wprowadzaniu opinii publicznej w błąd, dlatego też przygotowując tekst staram się podawać dostępne źródła. Byłoby mi łatwiej, a także łatwiej byłoby wszystkim zainteresowanym, jeśli na stronie Zakładu Obsługi Systemu Monitoringu (na przykład w Biuletynie Informacji Publicznej Zakładu) znalazły się informacje, opracowania oraz dokumenty, które w sposób jednoznaczny takie wątpliwości rozwiewają i stanowią odpowiedzi na istotne pytania.
(...)

W kolejnym komentarzu zaś relacjonowałem próbę dodzwonienia się na podany przez Pana Gniadka nr telefonu.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Z tą strażą pożarną to ja.

Postawione w poście, na który odpowiadam pytania są oczywiście także tendencyjne i w moim mniemaniu nie prowadzą do praktycznego rozwiązania problemu. Pytania powinny być jak sądzę inne:

1. Czy należy wybrać podejście zapobiegamy czy gasimy pożar?

2. Jeśli jednak zapobiegamy, to JAK powinien wyglądać system motywacyjny? (propozycje założeń na jakich powinien się opierać padły już w postach na jakimś forum poświęconemu temu tematowi, chyba na tvn24.pl). Prawdopodobnie będzie on trudniejszy do skonstruowania niż obecny wzorowany na standardowych systemach dla przedsiębiorstw, jednak przekonany jestem, że fachowiec (mając deklarację co do oczekiwanych celów systemu zgodnie z pkt.1) poradzi sobie z tematem.

3. Jak powinien zmienić się system bezpieczeństwa, którego jednym z elementów jest wspierający pożądane zachowania regulamin, aby wszystko razem było spójne. Nie chodzi o to, żeby zapobieganie w oparciu system monitoringu było w 100% skuteczne, ale żeby było skuteczne w możliwie największym stopniu. Być może wymagać to będzie większych środków, może lepszego zarządzania istniejącym zapleczem - nie wiem. Na pewno radiowóz wysłany prewencyjnie to jeden mniej radiowóz wysłany do przestępstwa. Jest tu pole do przemyśleń.

To, o co apeluję, to odejście od postawy "obecnego systemu nie da się ulepszyć" lub "nie da się zapobiegać bo to jest niewykonalne w ramach obecnego budżetu" na rzecz postawy "myślmy nieustannie, jak zapewnić bezpieczeństwo w najlepszy (tu kryterium) sposób i jakie środki są potrzebne na zapewnienie go na dopuszczalnym poziomie". Nie znam z góry odpowiedzi na pytania 1-3. Może być np. tak, że po pierwszym "prewencja chroni nas lepiej" publiczność stwierdzi "jednak po namyśle, to wymagania prewencji naruszają naszą prywatność - nie chcemy analizowania naszego otoczenia przez wielkiego brata, który być może ma dobre intencje, ale ... może ma też złe".

Nie ma co obruszać się na Vaglę, że pokazał wątpliwości co do tego jak powinno być rozumiane bezpieczeństwo i jest cel monitoringu. Należy mu więc podziękować i zastanowić się, czy to już zostało przemyślane przez ZOSM i inne zainteresowane służby. Jeśli nie, to jest teraz okazja. Jeśli tak, to także jest okazja żeby głośno powiedzieć dlaczego tak a nie inaczej i uspokoić Vaglę.

Dlaczego nie przyjdzie pan na miejsce i nie zobaczy jak to wygląda naprawde.

Ponieważ w tak zwanym społeczeństwie informacyjnym chodzi o to, aby każdy (a nie tylko wybrani/zaproszeni) mógł zapoznać się z zasadami działania Państwa i jego instytucji. Nie chodzi o to, żeby zwiedzać jak muzeum (co pomimo zastosowania nowoczesnych technologii trafnie opisuje ZOSM w omawianym kontekście), lecz żeby zasady działalności były jasno określone i publicznie dostępne w BIP.

Jak się coś ukrywa przed ludźmi, to proszę się potem nie dziwić, że trudno znaleźć w tym czyste intencje. Tak tak, ukrywa, BIP jest od publikacji, a nie sekretariat/tablica ogłoszeń/teczka dyrektora - nawet nazwiska dyrektora nie ma w BIP! Nie ma tam żadnego nazwiska, instytucja prowadzona przez ufo.

Złożoność materii, granica pomiędzy prewencją, a interwencją oraz nieznajomość mechanizmów działania monitoringu miejskiego (i nie chodzi tu bynajmniej o same przepisy prawne dotyczące monitoringu osób) spowodowały, że artykuł stawia błędne tezy na podstawie samego regulaminu.

A dlaczego autor serwisu nie mógł się zapoznać z tą tajemną wiedzą? Z tego co przeczytałem w kilku innych artykułach wynika wręcz, że zabiegał o dostęp do informacji o "mechanizmach działania monitoringu miejskiego". Artykuł wyciąga odpowiednie wnioski na podstawie dostępnej publicznie wiedzy. To tak jakby wypominać policjantowi, że strzelił do przestępcy, grożącemu zabiciem zakładników przy pomocy broni z pustym magazynkiem. Ogólnie wiadomo przecież, że bez amunicji broń ma małą skuteczność.