Konsultacje założeń do otwartych zasobów publicznych

Zawsze możesz wystąpić w ramach dip o udostępnienie takich informacji :)

"Gdzie tu jednak rola szarego obywatela?"

rola Sz.Obywatela jest poinformowanie "wladzy" o swojej opinii - majac nadzieje (byc moze plonna), ze po otrzymaniu takich opinii, wladza wezmie je pod uwage....

"Czy ja mam całymi dniami siedzieć na różnych stronach urzędowych i czytać dziesiątki (bywa że setki) stron różnych dokumentów?"

... a opinie swoja wyrazasz po zapoznaniu sie z propozycjami, jakie przedstawiono na dziesiatkach / setkach stron roznych dokumentow, zgadza sie. A niby jak inaczej? Klikajac "lubie to"?

"Potem i tak skończy się tak jak z deklaracją Tuska."

Jesli nie chce Ci sie "calymi dniami siedziec" i zapoznac z propozycjami, ktore Cie (moze) dotycza, to masz 100% racji - wszystko skonczy sie tak, jak z deklaracjami Tuska.

nb, do konsultacji zaproszono, oprocz tzw. obywateli, cos ponad 20 instytucji. Liczba opinii wyrazonych do tej pory: 17 (siedemnascie). Z tego wiekszosc, jesli nie wszystkie, daje glowe, to te wlasnie instytucje. A pozniej ludzie marudza, ze nie maja dostepu do materialow w archiwum, ze im pani w bibliotece odmawia tego czy tamtego, ze sie wykreca, ze zbywa, itd. Jak na kilkanascie milionow Polakow zdanie zabralo KILKU (gora), to nie ma co marudzic.

Miejmy nadzieję że wreszcie wszystko co powstanie za publiczne pieniądze (czyli pieniądze nas wszystkich) będzie własnością publiczną czyli naszą wspólną i każdy będzie miał pełne prawo do nieodpłatnego wykorzystywania każdego rodzaju tworu i utworu wedle swojego uznania.

Co do Twórców tworzących swe dzieła za własne pieniądze to powinni mieć oni pełnię praw do swoich utworów natomiast jeśli twórca działa na zlecenie instytucji publicznej i jest opłacany za pieniądze publiczne (w tym dofinansowania dotacje itp) winien domagać się takiej zapłaty jaka zrekompensuje mu prawa przekazane na rzecz nas wszystkich. Nikt nigdy i nikomu nie nakazuje przyjmowania zleceń od instytucji publicznych stąd dobrowolnie przystępując do takiego zlecenia Twórca automatycznie wyraża zgodę na przekazanie pełni praw.

Fakt że w dobrym tonie (i tak też powinno stanowić prawo) jest by dzieło posiadało opis kto go stworzył.

I nie ważne jest czy mówimy o projekcie mostu (na drodze publicznej) czy o fotografii zrobionej do serwisu internetowego ministerstwa zasady powinny obowiązywać takie same.

Ale - o ile rozumiem ustawę - można mieć prawa majątkowe na różnych polach eksploatacji. A pewnie można mieć nawet wspólnie takie prawa majątkowe.

Czyli - powiedzmy - państwo zakupuje określone prawo do wykorzystania utworu na danym polu eksploatacji. I od tej pory - przy założeniu, że państwo było jedynym posiadaczem praw na tym polu eksploatacji - nie będzie możliwe naruszenie tych praw, bo będą niczyje.

Ale Vagla pisał, że niemożliwe jest całkowite zrzeczenie się praw autorskich (przekazanie do Public Domain) zgodnie z polskim prawem? Więc to "gasną" jest jakimś nowym pojęciem.

Dlatego ta droga mi nie odpowiada. Też byłbym za "refactoringiem" ustawy o ochronie praw autorskich, a nie tworzeniu nowych ustaw - ale raczej w kierunku doprecyzowania "dokumentów urzędowych" oraz związanej z tym kwestii "wywłaszczania" autorów.

Stanowisko KIPA jest napisane bardzo w stylu podpisanego pod nią Macieja Strzembosza, co jest atrakcją samą w sobie - czytelnik na pewno się nie znudzi.

Natomiast uważna lektura pokazuje, że sporo uwag KIPA odnosi się do braku gwarancji, że zasoby publiczne będą istotnie udostępniane (główne obawy są o to, że będą zamykane z uwagi na niewygodne treści lub komercjalizowane przez jakieś podstawione "podmioty zobowiązane", na co miałoby rzekomo pozwalać zdefiniowanie tych podmiotów w ślad za pzp i udip).

Najbardziej ciekawe jest zakończenie, gdzie pojawiają się słowa:

"Czy to jednak oznacza, że nie należy otwierać zasobów publicznych? Przeciwnie – trzeba jak najszybciej."

Następnie prezentowany jest pomysł, który Maciej Strzembosz zgłaszał już nie raz w wielu różnych miejscach. Sprowadza się on, o ile dobrze rozumiem, do wrzucania do Internetu filmów finansowanych z publicznych pieniędzy, po upływie okresu embargo, gdzie będą dostępne zgodnie z ogólnymi zasadami prawa autorskiego, czyli do wykorzystania w granicach dozwolonego użytku.

A najśmieszniejsze jest to, że taki właśnie scenariusz to jeden z wariantów otwartego dostępu proponowanych w projekcie MAiC...