Ważne kto w Elblągu nacisnął enter, nie kto jest właścicielem komputera

Teraz czekamy, a potem szukamy uzasadnienia do stanowiska Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. akt IV CSK 665/10, w którym to postanowieniu SN miał się wypowiedzieć na temat odpowiedzialności (braku takiej odpowiedzialności) właściciela komputera za treść komentarzy opublikowanych w internecie przy użyciu takiego komputera. Sprawa zatem dotyczy też kontrolowania tego kto konkretnie z komputera korzysta i szerzej - dotyczy również anonimowości (por. Anonimowość w kontekście projektowanych przepisów dotyczących Euro 2012) i ochrony dóbr osobistych. Jeśli kiedyś uda się dotrzeć do uzasadnienia, to pewnie przeczytamy tam również ważne tezy dot. art. 14 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

O oddaleniu skargi przez SN pisze dzisiejsza Rzeczpospolita w tekście Cena anonimowości w internecie ma swą wartość (lub "Odpowiada autor wpisu", w zależności od tego, jaki tytuł pojawi się czytelnikowi). W tekście znajdziecie Państwo omówienie stanu faktycznego. W sprawie chodziło o pozew o naruszenie dóbr osobistych przeciwko miastu, gdyż wcześniej okazało się, że nr IP komputera, z którego opublikowano internetowy komentarz, należał do sieci miejskiego ośrodka sportowego. Nie było jednak wiadomo, kto dokonał wpisu. O tymże samym wyroku pisze również Gazeta Prawna w tekście Można ujawnić pseudonim w sieci. Tu zaś zwraca się uwagę to, że powodem pozwów było m.in. ujawnienie w Sieci nazwiska osoby, która wcześniej publikowała tam pod pseudonimem.

Chodziło zatem o to, że internauta pod pseudonimem napisał komentarz i opublikował go w elbląskiej "Gazeta Online" (czy chodzi o elblag24?). Tam zaś informował prezydenta Elbląga, że ma kompromitujące zdjęcia jego urzędników. Ponieważ - jak rozumiem - serwis internetowy był/jest prowadzony przez kadrę urzędniczą - to pewnie ktoś po drugiej stronie ekranu postanowił sprawdzić, kto to też ukrywa się za pseudonimem i być może w połączeniu z innymi jeszcze danymi ustalili tam jego prawdziwe nazwisko. Pod komentarzami pierwszego z autorów pojawiły się zatem inne komentarze i tam już z nazwiska go wymieniono i dodano mu jeszcze kilka innych ciepłych słów. Potem internauta ów postanowił dochodzić roszczeń z tytułu ochrony dóbr osobistych, ale nie wiadomo było, kto komentarze do jego pierwszego listu opublikował. Pozwał zatem miasto, sądy I i II instancji oddalały pozew i apelację i właśnie mamy finał sprawy w formie oddalenia przez SN skargi kasacyjnej.

Warto odnotować fragment relacji Gazety Prawnej, w której przywołuje wypowiedź z ustnych motywów uzasadnienia:

(...) W ustnych motywach zwrócił uwagę, że szkoda, iż żadna ze stron nie powołała się na ustawę z 8 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. nr 144, poz. 1204 ze zm.). Znajduje się w niej rozdział „Wyłączenie odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług elektronicznych”. (...)

Co ciekawe - jak relacjonują media - Sąd Najwyższy miał stwierdzić, że podanie w Sieci imienia i nazwiska osoby działającej pod pseudonimem nie jest naruszeniem dóbr osobistych, a może nim być jedynie przypisanie takiej osobie negatywnych cech. To zaś może być interesujący aspekt oceny takich spraw, jak ta, o której pisałem w tekście Kataryna vs. Dziennik: ugoda pozasądowa i przeprosiny za naruszenie "prawa do anonimowej wypowiedzi".

Na stronie Sądu Najwyższego nie widzę nawet omówienia tego orzeczenia, więc ciężko jest odesłać Państwa do jakichś oficjalnych źródeł i tez spisanych w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej.

Tymczasem sprawa po rozstrzygnięciu SN nie jest taka prosta. W jaki sposób dowiedzieć się, kogo pozwać? W jaki sposób powiązać IP komputera z danymi osoby, która nacisnęła enter publikując komentarz? Bo jeśli nie ma kogo pozwać, to czy pokrzywdzony miał, czy nie miał możliwości skorzystania z drogi sądowej w Rzeczpospolitej? A to już materia praw człowieka (por. m.in. Wyrok ETPCz: prawo dochodzenia roszczeń w przypadku naruszenia prywatności).