Witamy w świecie interoperacyjności i otwartych standardów

Niniejszym chciałbym zadedykować ten wpis (bardzo skądinąd przeze mnie szanowanemu) Panu dr Wojciechowi Wiewiórowskiemu, przypominając debatę na Forum Teleinformatyki 2007 w Legionowie.

Czy to nie w rozporządzeniu do ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych, odwoływano się do standardu ETSI i formatu xades, który miał być respektowany przez wszystkie centra certyfikacyjne?

A cóż to jest za pojęcie "otwarty standard" ?

Strasznie tajemniczo brzmi bo przecież samo pojęcie "standard" z natury jest otwarte gdyż to o czym ten standard stanowi skierowane jest z założenia dla szerszego (innego) grona odbiorców (wytwórców). Przecież nikt sam dla siebie nie tworzy standardów.

Po co więc przymiotnik "otwarty" ? Czyż standardy nie są opracowywane w organizacjach (szczycących się jako non profit) skupiających podmioty komercyjne które raczej nie są zainteresowane ujawnianiem ("otwieraniem") własnych pilnie strzeżonych rozwiązań ?

Brzmi to wszystko jak 15% gratis batonika... a w praktyce zjadamy przecież całego... więc o co tu chodzi ?

Witam.

Już w 2006 roku, a także później, nawet tutaj sygnalizowałem problem "jakości" rozwiązań ePodpisu. Dziś tylko z uśmiechem złośliwym, mogę poczytać o tym, że niestety już na samym początku wymuszania ePodpisu, udało mi się dostrzec to co dopiero teraz zaczyna się powoli ujawniać w opiniach innych.
Wiem, że wielu osobom się to nie spodoba, ale powtórzę po raz kolejny. Systemy informatyczne nie znoszą chaosu decyzyjnego, dowolności interpretacji ani rozbudowania pojęciowego dla procedur, których rozwiązanie jest tak proste jak konstrukcja dźwigni.
Inaczej rzecz ujmując, trzeba sobie wprost powiedzieć, że funkcjonują tylko te urządzenia, których elementy składowe są doprowadzone do maksymalnej prostoty. A prostota rozwiązań powstaje na skutek eliminacji zbędnych wodotrysków, których jedynym celem jest zapewnienie niekompatybilności rozwiązania.
Niestety, jednak tak właśnie powstają produkty informatyczne w tym kraju. Są pełne wodotrysków i procedur, których sam autor aplikacji nie rozumie, gdyż są dostarczone jako gotowy komponent kompilatora.
A rozwiązanie jest prostsze. Wystarczy aby rozwiązania rządowe nie powstawały na mocy przetargów, a jedynie zleceń w ramach grantów dla wyższych uczelni. Uczelnie jako ośrodki akademickie finansowane z budżetu państwa, nie mają żywotnego interesu w konstruowaniu takich rozwiązań, które będą stanowiły stałe i pewne źródło dochodów jak to ma miejsce w przypadku firmy komercyjnej.
Innym aspektem jest tu także budowa przepisów. których sposób sformułowania treści może dla zwolenników teorii spiskowych, stanowić dowód na istnienie lobbingu. A efekty? No cóż. Wiele milionów wydanych z budżetu na wymuszony aktami prawnymi zakup oprogramowania lub ściśle określonych rozwiązań informatycznych, które nie dały rady wytrzymać próby czasu.
Pośrednio taki stan rzeczy jest przyczyną tak opornie postępującego procesu informatyzacji urzędów. Rozwiązania są kosztowne, mało efektywne, a ich modernizacja celem dostosowania przekracza możliwości finansowe urzędów uszczęśliwionych przymusowym zakupem rozwiązań informatycznych.

Jak widać hurra optymizm dotyczący rozwiązań informatycznych, który nie jest poparty dogłębną wiedzą na temat jak należy prawidłowo budować takie rozwiązania, najczęściej kończy się tylko na wdrażaniu rozwiązań bezużytecznych. Nie mniej jednak można się pochwalić w mediach jaki to nowoczesny jest zarząd urzędu lub samorządu.
Jak już pisałem wielokrotnie - nawet tutaj - systemy informatyczne nie potrafią rozwiązywać zagadnień z grupy wiary czy życzeń. To są tylko proste logiczne oparte o algebrę Georga Boole.
Nawet tak modne laptopy, iPad'y czy nawet szerokopasmowy internet nie zastąpią wiedzy i kreatywności, choć są politycy którzy w tym upatrują przyszłość polskiej myśli naukowej. :-) Bo są to tylko gotowe narzędzia, których większość z ludzi nie potrafi wykorzystać nawet w 10% ich potencjalnych możliwości.

Pozdrawiam.

W protokole z kolejnego posiedzenia (1 lipca 2010 r.) jest wzmianka (sprawy różne), że problem zostanie rozstrzygnięty (w domyśle przez Komitet) więc należy tylko i wyłącznie czekać na informację z kolejnego posiedzenia. Wierzę w Pana Ministra. Nie rzuca słów na wiatr jak jego poprzednik....:)