O symbolach państwowych bez podnoszenia głosu

Całkowicie spokojnie i bez podnoszenia głosu sygnalizuję, że dość stanowczo nie zgadzam się z koncepcją usuwania symboli narodowych w Europie, w tym nie zgadzam się z koncepcją rezygnowania z symboli państwowych Rzeczypospolitej Polskiej. Wręcz przeciwnie - oczekuję od polskiej administracji publicznej, że wprowadzi rzetelne, wygodne i konkretne zasady dotyczące identyfikacji państwowej i będzie je następnie konsekwentnie stosowała.

Powyższy sygnał uprzedzający jest związany z tekstem Van Rompuy: Man without a country. Tak, wiem, że tekst został opublikowany w serwisie internetowym Daily Mail, a korzystanie z takiego "źródła" obarczone jest pewnym hmm... ryzykiem dotyczącym racjonalności podejmowania decyzji na jego podstawie. Chodzi mi oczywiście o rzetelność. Jest też nowszy tekst the Telegraph pt. Federal Europe will be 'a reality in a few years', says Jose Manuel Barroso. Do tego niedawna debata w Kancelarii Prezydenta RP pt. „Europa: projekt rządów czy obywateli?”, z której relację można przeczytać m.in. w serwisie ngo.pl: Unia Europejska mało obywatelska... Dlatego sygnalizuję spokojnie i bez podnoszenia głosu, a sam sygnał nazywam "uprzedzającym". Gdyby ktoś istotnie postanowił postulować tego typu działania - mam takie wrażenie - mógłbym się nawet delikatnie zirytować, a może - po chwili zastanowienia - nawet zdenerwować.

Rozumiem też obecną sytuację w taki sposób, że aby zrezygnować z symboli państwowych musiałaby się w Polsce pojawić taka większość parlamentarna, która byłaby władna zmienić Konstytucję RP. Na horyzoncie nie widać takiej większości. Dlatego właśnie sygnalizuję to, co sygnalizuję, bez podnoszenia głosu, z pełnym spokojem i bez zbędnego zacietrzewienia.

To, swoją drogą, interesująca sprawa, by tego typu propozycje analizować przez pryzmat istniejących obecnie przepisów Kodeksu Karnego. Oto bowiem wywołanie poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z możliwych celów, które powinny być analizowane przy ocenie, czy mamy do czynienia z przestępstwem terrorystycznym. Oczywiście są też inne. Abyśmy mieli do czynienia z przestępstwem o charakterze terrorystycznym czyn zabroniony musi być zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat. Rozdział XVII przewiduje kilka przestępstw przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej. Na przykład taki art. 127 KK:

Art. 127.
§ 1. Kto, mając na celu pozbawienie niepodległości, oderwanie części obszaru lub zmianę przemocą konstytucyjnego ustroju Rzeczypospolitej Polskiej, podejmuje w porozumieniu z innymi osobami działalność zmierzającą bezpośrednio do urzeczywistnienia tego celu, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 10, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

§ 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Zwracam uwagę, że ten przepis o przemocy mówi tylko przy zmianie konstytucyjnego ustroju. Ale jeśli celem ma być pozbawienie niepodległości, to tu już przemocy być nie musi. Zabieganie o pozbawienie niepodległości uznałbym za działanie w celu poważnego zakłócenia ustroju RP. Zatem - jeśli ktoś w porozumieniu z innymi podejmuje działalność zmierzającą do pozbawienia niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, tego, tak mi się widzi, można nazwać terrorystą...

Symbole państwowe są też symbolami niepodległości tegoż państwa. Zabieganie o rezygnację z symboli państwowych Rzeczypospolitej uznałbym za działanie w celu pozbawienia niepodległości tejże Rzeczypospolitej. Terrorystyczne działanie.

Przeczytaj również:

• Walka o nowoczesny branding narodowy a zarzut sztywniactwa i ponuractwa
• Po warsztatach MAiC dotyczących informacji publicznej
• Duma i szacunek, ale podstawy trzeba jeszcze stworzyć
• Prezydencki konkurs na logo zakończony bez laureata, doraźne prace w sprawie monetyzacji koszulek reprezentacji
• Złożyłem list do Pana Prezydenta w sprawie zasad stosowania godła Rzeczypospolitej
• O tym, że w identyfikacji wizualnej Rzeczpospolitej Polskiej panuje chaos