Jak wskazać granice możliwej kontroli "pozapracowej" aktywności pracownika?

Pojawił się temat "kodeksów etycznych", które przedstawiane są pracownikom przez zakłady pracy. Jednym z postanowień takich kodeksów może być to, że pracownik nie będzie się wypowiadał na tematy związane z pracodawcą "na zewnątrz". I jest to również związane z aktywnością pracowników w internecie (np. na forach internetowych). Kodeks pracy, wśród obowiązków pracownika, wymienia: "zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę". Tymczasem jeden z banków zwolnił ponoć pracownika, ponieważ opublikował on w NK zdjęcia z "imprezy" ze swoim udziałem. Wraz z rozwojem "społeczeństwa informacyjnego", wraz z upowszechnianiem się przeróżnych technik komunikacyjnych, pojawia się zatem pewien istotny problem: gdzie kończy się sfera prywatności pracowników (sfera, w której - ze względu na stosunek pracy - powinni zachowywać się "grzecznie") i czy istotnie jest tak, że pracodawcy nic do tego, co robi pracownik poza świadczeniem pracy?

"Prywatna" aktywność pracownika związana z korzystaniem z internetu była już wielokrotnie przyczyną rozwiązywania stosunków pracy. Doniesienia na podobny temat gromadzę w dziale prawo pracy (jednym z ostatnich tekstów na ten temat był Spór o granice tajemnicy pracodawcy i kto jest autorem tekstu?; ten spór zakończył się ugodą między stronami, a na warunkach tej ugody pracownik przestał świadczyć pracę). Niektóre doniesienia dotyczą również publikacji osobistych zdjęć w serwisie Nasza-klasa (por. Krótka historia ex dyrektor szkoły). Są też takie doniesienia, jak Zwalniani za bloga - nowe zjawisko nowego społeczeństwa...

Niedawno Rzeczpospolita opublikowała artykuł pt. Uważaj na zdjęcia w społecznościowych portalach, a w nim następujący fragment:

(...)
Przekonał się o tym pracownik Banku Spółdzielczego w Suszu, który został zwolniony dlatego, że na portalu Nasza-Klasa umieścił swoje zdjęcie zrobione w miejscu pracy wraz z innymi fotografiami, na których pije alkohol i ogólnie dobrze się bawi. Bank uznał, że umieszczenie zdjęć z pracy wraz ze zdjęciami imprezowymi może sprawić, że klienci banku stracą zaufanie do tej instytucji.
(...)

O pracowniku banku z Suszu pisała pod koniec 2008 roku Trybuna Robotnicza (przypuszczam, że Rzepa odświeżyła ten właśnie temat, dodając wątek o "kodeksach etycznych"). Stracił on pracę, gdyż w NK opublikował zdjęcie zrobione w banku (por. Wyleciał z pracy za zdjęcie na Naszej-klasie via WP.pl). Zacytujmy fragment tego doniesienia:

(...)
Na nic zdały się tłumaczenia składane pani prezes, że przecież na fotografii nie ma ani logo banku, ani żadnego charakterystycznego dla niego elementu. Wręczyła mu wypowiedzenie umowy o pracę. Na odchodne szefowa banku w Suszu wyciągnęła jeszcze kilka innych prywatnych zdjęć ściągniętych z Internetu. Wskazała palcem to, na którym pracownik widnieje z piwem mówiąc, że to bankierowi nie przystoi.
(...)

W obronie pracownika stanął Wolny Związek Zawodowy „Sierpień 80”. To jednak nic nie dało. Sprawa trafiła do sądu pracy z powództwa pracownika (powództwo o przywrócenie do pracy). Pracownik przegrał przed sądem pracy.

Rok temu Rzeczpospolita przybliżyła historię Szweda, który pracując zdalnie (rozumiem, że chodziło o telepracę) uskarżał się na swojego szefa na czacie (por. za WP.pl: Uskarżał się na szefa w Internecie i stracił pracę). Pod wpływem reakcji związków zawodowych pracodawca wycofał "wymówienie", ponieważ - jak wynika z doniesień - "pracodawca (...) przyznał się do wysłania programu szpiegowskiego do dwóch pracowników, ale nie po to, by kontrolować ich czatowanie".

Poza tym, że polski Kodeks pracy przewiduje możliwość rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem, przewiduje również możliwość rozwiązania stosunku pracy bez takiego wypowiedzenia, o czym traktują art 52 Kodeksu pracy i następne. W szczególności pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,

2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,

3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

W przypadku pracownika banku z Suszu, jeśli relacje dziennikarskie są rzetelne, nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem.

Z tej historii wynika puenta, że "prywatna" aktywność pracownika "w internecie" może stać się powodem, dla którego straci on pracę. Gdzie się kończy "prywatność" pracowników? Oczywiście pracownik może pójść do sądu pracy... Znamy jakieś orzeczenia sądów pracy, dotyczące aktywności internetowej pracowników?