Archiwum - bookreview

Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę

Monografia stanowi pierwszą pogłębioną analizę cywilnoprawnych aspektów naruszenia prywatności osób publicznych przez prasę. Autorka podejmuje próbę wyznaczenia granic dozwolonej ingerencji prasy w prywatność osób publicznych. Praca obejmuje szereg istotnych zagadnień dotyczących m.in. konstrukcji prawa do prywatności; treści tego prawa; prawa do ochrony prywatności, w tym intymności osób publicznych; konfliktu pomiędzy wolnością prasy a ochroną prywatności. Stanowi prawnoporównawczą analizę modeli rozwiązań przyjętych w Polsce i w innych państwach systemu prawa stanowionego (w szczególności Niemiec i Francji), jak i systemu prawa zwyczajowego (zwłaszcza w USA i w Wielkiej Brytanii).

autor:

Sieńczyło-Chlabicz Joanna

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-7444-214-X

stron:

622

od wydawcy:

Monografia stanowi pierwszą pogłębioną analizę cywilnoprawnych aspektów naruszenia prywatności osób publicznych przez prasę. Autorka podejmuje próbę wyznaczenia granic dozwolonej ingerencji prasy w prywatność osób publicznych. Praca obejmuje szereg istotnych zagadnień dotyczących m.in. konstrukcji prawa do prywatności; treści tego prawa; prawa do ochrony prywatności, w tym intymności osób publicznych; konfliktu pomiędzy wolnością prasy a ochroną prywatności. Stanowi prawnoporównawczą analizę modeli rozwiązań przyjętych w Polsce i w innych państwach systemu prawa stanowionego (w szczególności Niemiec i Francji), jak i systemu prawa zwyczajowego (zwłaszcza w USA i w Wielkiej Brytanii). W pracy zamieszczono bogatą dokumentację w postaci literatury przedmiotu i orzecznictwa sądowego polskiego i zagranicznego.

spis treści:

Wykaz skrótów
Wprowadzenie

Rozdział 1 Geneza prawa do prywatności
1.1. Powstanie koncepcji i rozwój prawa do prywatności w USA
1.2. Stanowisko judykatury i wkład Parlamentu w uznanie prawa do prywatności w Wielkiej Brytanii
1.2.1. Geneza prawa do prywatności w Wielkiej Brytanii
1.2.2. Wkład Parlamentu w uznanie istnienia ustawowego prawa do prywatności
1.2.3. Human Rights Act 1998
1.3. Geneza prawa do prywatności w Polsce i w wybranych państwach systemu prawa stanowionego
1.3.1. Rozwój ogólnego prawa osobistości a ochrona prywatności w Niemczech
1.3.2. Geneza prawa do prywatności we Francji
1 .3.2.1. Trudności ze zdefiniowaniem sfery życia prywatnego
1.3.3. Początki i rozwój prawa do prywatności w świetle dorobku polskiej doktryny i judykatury

Rozdział 2 Pojecie, charakter i podmiot prawa do prywatności
2.1. Uwagi ogólne
2.2. Koncepcje dotyczące pojęcia prawa do prywatności
2.2.1. Koncepcje dotyczące prawa do prywatności w świetle poglądów przedstawicieli doktryny zagranicznej
2.2.1.1. Prywatność jako prawo do pozostawienia w spokoju
2.2.1.2. Prywatność jako prawo ograniczonego dostępu do jednostki
2.2.1.3. Prywatność jako prawo do kontroli nad ujawnianiem informacji o charakterze osobistym
2.2.1.4. Prywatność jako prawo do poszanowania tajemnicy
2.2.1.5. Prywatność jako prawo do poszanowania intymności
2.2.2. Pojęcie prawa do prywatności na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
2.2.3. Pojęcie i istota prywatności według polskiej doktryny i judykatury
2.2.4. Prawo do prywatności w ujęciu konstytucyjnym
2.3. Prywatność a sfery życia jednostki
2.3.1. Sfery życia jednostki w zagranicznej doktrynie i w orzecznictwie
2.3.2. Podział na sfery w ramach prawa do prywatności w świetle
polskiej doktryny i judykatury
2.4. Podmiot prawa do prywatności
2.4.1. Podmiot prawa do prywatności w świetle Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
2.4.2. Podmiot prawa do prywatności w świetle dorobku zagranicznej doktryny i judykatury
2.4.3. Podmiot prawa do prywatności na gruncie prawa polskiego
2.4.3.1. "Osoba zainteresowana" jako podmiot prawa do prywatności w świetle polskiego prawa prasowego
2.5. Charakter prawa do prywatności
2.5.1. Charakter prawa do prywatności w świetle stanowiska zagranicznej doktryny i judykatury. Ochrona prywatności osób zmarłych
2.5.2. Charakter prawa do prywatności w prawie polskim
2.6. Prawo do ochrony sfery intymności jednostki
2.6.1. Uwagi ogólne
2.6.2. Pojęcie intymności. Sfera intymności a sfera życia prywatnego
2.6.3. Prawo do ochrony intymności we Francji. Sfera intymności w świetle prawa niemieckiego
2.6.4. Przedmiot sfery intymności
2.7. Wnioski końcowe

Rozdział 3 Treść prawa do prywatności
3.1. Uwagi ogólne
3.2. Przedmiot prawa do prywatności na gruncie francuskiej i niemieckiej doktryny i judykatury
3.2.1. Przedmiot prawa do prywatności na gruncie francuskiej doktryny i orzecznictwa
3.2.2. Przedmiot prawa do prywatności w świetle dorobku niemieckiej doktryny i judykatury
3.3. Treść prawa do prywatności w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
3.3.1. Zakres przedmiotowy prawa do prywatności
3.3.1.1. Zakres przedmiotowy prawa do poszanowania życia prywatnego
3.3.1.2. Zakres przedmiotowy prawa do poszanowania życia rodzinnego
3.3.2. Obowiązki państwa dotyczące poszanowania życia prywatnego
3.3.2.1. Obowiązki państwa związane z zanieczyszczeniem środowiska
3.3.2.2. Obowiązki państwa dotyczące zapewnienia skutecznej ochrony pokrzywdzonym i pomocy prawnej w postępowaniu przed sądami
3.3.2.3. Obowiązek państwa zapewnienia ochrony transseksualistom
3.3.3. Obowiązki państwa związane z poszanowaniem życia rodzinnego
3.3.4. Treść prawa do prywatności w świetle art. 8 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
3.4. Przedmiot ochrony sfery życia prywatnego w świetle orzecznictwa sądów polskich. Strona negatywna prawa do prywatności
3.4.1. Katalog okoliczności objętych sferą życia prywatnego w świetle orzecznictwa sądów polskich
3.4.2. Identyfikacja osoby jako niezbędna przesłanka stwierdzenia przez sąd naruszenia prywatności
3.4.3. Strona negatywna prawa do prywatności na gruncie polskiej doktryny i orzecznictwa sądów polskich
3.5. Wnioski końcowe

Rozdział 4 Prawo do prywatności osób publicznych
4.1. Uwagi ogólne
4.2. Pojęcie i rodzaje osób publicznych w świetle dorobku zagranicznej doktryny i judykatury
4.2.1. Pojęcie osoby publicznej na gruncie zagranicznej doktryny i orzecznictwa
4.2.2. Rodzaje osób publicznych
4.3. Rozumienie pojęcia "osoba publiczna" w prawie polskim
4.3.1. Pojęcie osoby publicznej w świetle poglądów przedstawicieli polskiej doktryny
4.3.2. Konstrukcja pojęcia "osoba publiczna" w rozumieniu art. 14 ust. 6 prawa prasowego. Kryteria kwalifikacji jednostki do kategorii osób publicznych
4.4. Prawo do prywatności osób publicznych
4.5. Prawo do ochrony intymności osób publicznych
4.5.1. Prawo do ochrony intymności osób publicznych na gruncie dorobku zagranicznej doktryny i judykatury
4.5.2. Prawo do ochrony intymności osób publicznych w polskiej doktrynie i w orzecznictwie
4.5.3. Warunki dopuszczalności ingerencji prasy w sferę intymności osób publicznych
4.6. Wnioski końcowe

Rozdział 5 Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę w wybranych państwach systemu prawa zwyczajowego i stanowionego
5.1. Uwagi ogólne
5.2. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę w USA
5.2.1. Bezprawna ingerencja w samotność jednostki lub w jej sprawy prywatne (intrusion)
5.2.2. Publiczne ujawnienie krępujących faktów z życia prywatnego (public disciosure of prwate facto
5.2.3. Publiczne przedstawienie jednostki w "fałszywym świetle" (false Ligot)
5.2.4. Przywłaszczenie nazwiska, wizerunku lub innych atrybutów osobowości w celach komercyjnych {appropriation
5.2.5. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę przy użyciu nowych technik zbierania informacji
5.3. Prawo do kontroli wykorzystania wizerunku i innych oznaczeń indywidualizujących osoby powszechnie znane [right of publicity)
5.3.1. Uwagi ogólne
5.3.2. Pojęcie right of publicity i jego geneza
5.3.3. Right of publicity a prawo do prywatności
5.3.4. Wymóg wykorzystania oznaczeń indywidualizujących osoby powszechnie znane w celach komercyjnych
5.3.5. Czas trwania ochrony i przedmiot right of publicity
5.3.6. Zarzut wolności wypowiedzi jako obrona pozwanego
5.3.7. Wnioski końcowe
5.4. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę w Wielkiej Brytanii
5.4.1. Instytucje prawne ochrony prywatności osób publicznych przed wejściem w życie Human Rights Act
5.4.1.1. Czyn niedozwolony defamation
5.4.1.2. Czyn niedozwolony trespass
5.4.1.3. Czyn niedozwolony nuisance
5.4.2. Naruszenie zaufania (breach of confidence) jako środek ochrony prywatności osób publicznych
5.4.3. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę po wejściu w życie Human Rights Act
5.4.4. Prawo do anonimowości (right to anonimity)
5.5. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę we Francji i w Niemczech
5.5.1. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę we Francji
5.5.2. Naruszenie prywatności "absolutnych osób historii współczesnej" przez prasę w Niemczech na przykładzie spraw dotyczących księżnej Karoliny z Monako
5.5.3. Naruszenie prywatności "osób względnych historii współczesnej" przez prasę w Niemczech
5.6. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę w prawie polskim
5.6.1. Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę w świetle dorobku polskiej doktryny i judykatury
5.6.2. Kryterium bezpośredniego związku z wykonywaną działalnością publiczną
5.7. Wnioski końcowe

Rozdział 6 Wolność prasy a prawo do prywatności osób publicznych
6.1. Uwagi ogólne
6.2. Wolność wypowiedzi i jej ograniczenia w świetle Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
6.2.1. Uwagi ogólne dotyczące wolności wypowiedzi
6.2.2. Podmiot, przedmiot i forma wypowiedzi
6.2.3. Zakres wolności wypowiedzi ze względu na jej przedmiot
6.2.3.1. Wypowiedzi niepodlegające ochronie
6.2.4. Zakres wolności prasy w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
6.2.5. Ograniczenia wolności wypowiedzi i i prasy na gruncie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
6.2.6. Dopuszczalność ingerencji w sferę prywatności
6.3. Wolność wypowiedzi (prasy) a ochrona prywatności w prawie polskim
6.3.1. Wolność wypowiedzi (prasy) a prawo do prywatności na gruncie Konstytucji RP
6.3.2. Konflikt pomiędzy prawem do wolności prasy a ochroną prywatności jednostki w świetle polskiej doktryny i orzecznictwa
6.4. Sposoby rozstrzygania konfliktu: wolność prasy a prawo do prywatności w wybranych państwach systemu prawa zwyczajowego
6.4.1. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
6.4.2. Kanada
6.5. Sposoby rozstrzygania konfliktu: wolność prasy a prawo do prywatności w wybranych państwach systemu prawa stanowionego
6.5.1. Niemcy
6.5.2. Francja
6.6. Kryteria rozstrzygania konfliktu: wolność prasy a prawo do prywatności w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
6.7. Wnioski końcowe

Rozdział 7 Okoliczności wytaczające bezprawność działania prasy w przypadku ingerencji w sferę życia prywatnego osób publicznych
7.1. Uwagi ogólne
7.2. Okoliczności wyłączające bezprawność działania prasy w przypadku ingerencji w sferę życia prywatnego osób publicznych
7.3. Zgoda uprawnionego
7.3.1. Charakter prawny zgody
7.3.2. Treść zgody
7.3.3. Forma zgody
7.3.4. Znaczenie zgody i skutki jej udzielenia
7.4. Granice dozwolonej krytyki działalności osób pełniących funkcje publiczne
7.4.1. Pojęcie i przedmiot krytyki prasowej
7.4.2. Granice dozwolonej krytyki działalności osób publicznych w systemie common law na przykładzie Wielkiej Brytanii
7.4.3. Granice dozwolonej krytyki prasowej w świetle polskiej doktryny i judykatury .
7.4.4. Rozszerzone granice dozwolonej krytyki działalności osób pełniących funkcje publiczne oraz wykonujących mandat zaufania społecznego
7.4.5. Dopuszczalność publikacji informacji ze sfery życia prywatnego osób publicznych w ramach prawa do krytyki
7.5. Uzasadniony interes publiczny a wyłączenie bezprawności ingerencji prasy w prywatność osób publicznych
7.5.1. Okoliczność działania pozwanego w uzasadnionym interesie publicznym
7.5.2. Warunki powołania się na okoliczność "działania ze względu na społecznie uzasadniony interes" w przypadku naruszenia prawa do prywatności
7.5.2.1. Obowiązek działania ze szczególną starannością i rzetelnością
7.5.2.2. Obowiązek publikowania informacji zgodnych z prawdą
7.5.3. Pojęcie i zakres przedmiotowy spraw objętych kryterium uzasadnionego interesu publicznego
7.6. Dalsza publikacja informacji ze sfery życia prywatnego przez prasę
7.6.1. Problem dalszej publikacji informaqi ze sfery życia prywatnego w doktrynie i orzecznictwie zagranicznym
7.6.2. Publikacja informaqi uprzednio ujawnionych przez prasę a naruszenie prawa do prywatności na gruncie prawa polskiego
7.7. Wnioski końcowe

Rozdział 8 Granice dozwolonej ingerencji prasy w prywatność osób publicznych
8.1. Uwagi ogólne
8.2. Kryteria ustalania granic dozwolonej ingerencji prasy w prywatność osób publicznych
8.2.1. Kryterium pełnienia funkcji publicznych i wykonywania mandatu zaufania publicznego oraz bezpośredniego związku z wykonywaną działalnością publiczną
8.2.2. Kryterium interesu publicznego
8.2.3. Kryterium usprawiedliwionego przewidywania poszanowania prywatności
8.2.3.1. Kryterium podmiotowe
8.2.3.2. Kryterium przedmiotowe granic ochrony sfery życia prywatnego
8.2.4. Kryterium przestrzenne granic prawa do prywatności w świetle dorobku zagranicznej doktryny i judykatury
8.2.4.1. Granice przestrzenne prawa do prywatności w świetle orzecznictwa sądów niemieckich
8.2.4.2. Granice przestrzenne prawa do prywatności na gruncie orzecznictwa sądów francuskich
8.3. Wnioski końcowe

Konkluzje
Bibliografia

Wykaz aktów prawnych
* Akty prawa polskiego
* Akty prawa amerykańskiego
* Akty prawa angielskiego
* Akty prawa kanadyjskiego
* Akty prawa niemieckiego
* Akty prawa hiszpańskiego
* Akty prawa międzynarodowego

Wybrane pozycje z orzecznictwa
* Orzecznictwo sądów polskich
* Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
* Orzecznictwo Sądu Najwyższego
* Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
* Orzecznictwo sądów apelacyjnych
* Orzecznictwo innych sądów polskich
* Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
* Orzecznictwo sądów francuskich
* Orzecznictwo sądów niemieckich
* Orzecznictwo sądów amerykańskich
* Orzecznictwo sądów angielskich
* Orzecznictwo sądów kanadyjskich

Delikty internetowe w prawie prywatnym międzynarodowym

W pracy przedstawiono sposoby ustalenia właściwego systemu prawnego dla odpowiedzialności z czynów niedozwolonych popełnianych w związku z Internetem. Autor omawia współczesne regulacje kolizyjnoprawne oraz orzecznictwo i dokonuje ich oceny pod kątem specyfiki komunikacji elektronicznej. Uwzględnia również wpływ prawa wspólnotowego na prawo prywatne międzynarodowe, a w szczególności znaczenie kolizyjnoprawne zasady państwa pochodzenia wynikającej z dyrektywy o handlu elektronicznym. Przedstawia najnowsze akty prawne, w tym projekt rozporządzenia wspólnotowego o prawie właściwym dla zobowiązań pozaumownych (tzw.

autor:

Świerczyński Marek

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-744-248-4

stron:

336

od wydawcy:

W pracy przedstawiono sposoby ustalenia właściwego systemu prawnego dla odpowiedzialności z czynów niedozwolonych popełnianych w związku z Internetem. Autor omawia współczesne regulacje kolizyjnoprawne oraz orzecznictwo i dokonuje ich oceny pod kątem specyfiki komunikacji elektronicznej. Uwzględnia również wpływ prawa wspólnotowego na prawo prywatne międzynarodowe, a w szczególności znaczenie kolizyjnoprawne zasady państwa pochodzenia wynikającej z dyrektywy o handlu elektronicznym. Przedstawia najnowsze akty prawne, w tym projekt rozporządzenia wspólnotowego o prawie właściwym dla zobowiązań pozaumownych (tzw. Rzym II), oraz rekomendowane przepisy kolizyjne. Istotną część pracy zajmują rozważania nad prawem właściwym dla odpowiedzialności z internetowych deliktów nieuczciwej konkurencji i naruszeń praw własności intelektualnej w związku z komunikacją elektroniczną. Opracowanie adresowane jest do studentów, doktorantów i naukowców zainteresowanych tematyką prawa nowych technologii, prawników zajmujących się prawem prywatnym międzynarodowym, a także przedsiębiorców prowadzących działalność międzynarodową, w szczególności przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej.

spis treści:

Wykaz skrótów
Wprowadzenie

Rozdział 1. Zagadnienia ogólne
1. Pojęcie deliktów internetowych
2. Właściwości Internetu utrudniające posługiwanie się tradycyjnymi rozwiązaniami kolizyjnoprawnymi
3. Uwagi wstępne o współczesnych regulacjach kolizyjnych
4. Stanowisko doktryny w przedmiocie zasady właściwości prawa miejsca deliktu
5. Rozwiązania przyjmowane w nowych uregulowaniach prawa prywatnego międzynarodowego
6. Czy istnieją modelowe rozwiązania kolizyjne dla deliktów internetowych?
7. Postulaty zgłaszane w zakresie prawa właściwego dla zobowiązań z deliktów internetowych
8. Założenia dotyczące nowych regulacji kolizyjnoprawnych
9. Koncepcja autonomicznego prawa cyberprzestrzeni

Rozdział 2. Poszukiwanie prawa właściwego dla zobowiązań z deliktów internetowych
1. Łącznik miejsca deliktu
1.1. Wady klasycznego powiązania
1.2. Wielomiejscowość stanu faktycznego deliktu
1.3. Problem wielomiejscowości a delikty internetowe
1.4. Model stosowania jednego ze wskazanych praw krajowych
1.4.1. Łącznik miejsca skutku
1.4.2. Łącznik miejsca szkody
1.4.3. Łącznik miejsca czynu
1.5. Kryterium preferencyjne
1.5.1. Kryterium korzyści poszkodowanego
1.5.1.1. Wybór prawa właściwego przez poszkodowanego (teoria ubiquite)
1.5.1.2. Wybór prawa właściwego przez sąd
1.5.1.3. Ocena kryterium "korzyści poszkodowanego"
1.5.1.4. Warunek przewidzenia przez sprawcę miejsca szkody
1.5.2. Kryterium najściślejszego związku
1.6. Koncepcja "elastycznej" lokalizacji deliktu
1.7. Stosowanie wielu praw krajowych
1.7.1. Kumulatywne stosowanie wskazanych praw krajowych
1.7.2. Dystrybutywne stosowanie wskazanych praw krajowych
1.8. Podsumowanie
2. Łączniki personalne
2.1. Rodzaj łącznika personalnego
2.1.1. Łącznik obywatelstwa
2.1.2. Łącznik miejsca zamieszkania
2.1.3. Łącznik miejsca zwyczajnego pobytu
2.1.4. Łącznik siedziby
2.2. Wspólne prawo personalne stron
2.3. Właściwość prawa personalnego jednej ze stron
2.4. Łączniki personalne a delikty internetowe
3. Łącznik siedziby sądu orzekającego
4. Klauzula korekcyjna najściślejszego związku
4.1. Aktualność doktryny proper law
4.2. Wskazanie korygujące najściślejszego związku
4.2.1. Generalna klauzula korekcyjna
4.2.2. Wyjątkowa klauzula korekcyjna
4.3. Klauzule korekcyjne a delikty internetowe
4.3.1. Miejsce położenia urządzeń technicznych
4.3.2. Prawo właściwe dla umowy ubezpieczenia
4.3.3. Szczególny stosunek stron zobowiązania deliktowego
5. Łącznik wyboru prawa
5.1. Charakter wyboru prawa właściwego przez strony
5.2. Ograniczenia w stosowaniu łącznika woluntatywnego
5.3. Międzynarodowy charakter zobowiązań deliktowych
5.4. Następczy i uprzedni wybór prawa
5.4.1. Uprzedni wybór prawa a elektroniczne wzorce umowne
5.4.2. Wybór prawa a ochrona konsumentów
5.5. Wyraźny i dorozumiany wybór prawa właściwego
5.5.1. Zwyczaje ukształtowane w stosunkach między stronami
5.5.2. Umieszczenie klauzuli prorogacyjnej w umowie
5.5.3. Powołanie się na krajowe przepisy bądź warunki świadczenia usług
5.5.4. Wybór wersji językowej
5.6. Związek wybranego prawa z zobowiązaniem
5.7. Ograniczenie wyboru jedynie do prawa sądu orzekającego
5.8. Ochrona praw osób trzecich
5.9. Wyłączenie wyboru w przypadku niektórych rodzajów deliktów
5.10. Przepisy wymuszające swoje zastosowanie
5.11. Wybór prawa a wskazanie materialnoprawne
5.12. Wnioski
6. Rozwiązania kolizyjne przyjmowane w USA a delikty internetowe
6.1. Znaczenie analizy interesów państwa dla określania prawa właściwego dla zobowiązań z deliktów internetowych
6.2. System kolizyjny Restatement Second
6.3. Recepcja rozwiązań amerykańskich a delikty internetowe
7. Podsumowanie

Rozdział 3. Prawo właściwe dla "szczególnych" zobowiązań z deliktów
internetowych
1. Wprowadzenie
2. Prawo właściwe dla zobowiązań z internetowych naruszeń majątkowych praw autorskich
2.1. Zasada terytońalności a prawo prywatne międzynarodowe
2.2. Zasada terytońalności a delikty internetowe
2.3. Właściwość prawa siedziby sądu orzekającego
2.4. Właściwość prawa miejsca początku emisji przekazu
2.5. Właściwość prawa miejsca odbioru przekazu
2.6. Próby dokonywania lokalizacji naruszenia w oparciu o kryteria personalne
2.6.1. Miejsce zwyczajnego pobytu (siedziby) uprawnionego (poszkodowanego)
2.6.2. Miejsce zwyczajnego pobytu (siedziby) sprawcy..
2.7. Właściwość prawa miejsca położenia serwera
2.8. Propozycje mające na celu przełamanie zasady terytorialności
2.9. Podsumowanie
3. Prawo właściwe dla internetowych deliktów nieuczciwej konkurencji
3.1. Delikty internetowe nieuczciwej konkurencji - uwagi materialnoprawne
3.2. Właściwość prawa miejsca deliktu
3.3. Postulat wykorzystania łącznika rynku
3.4. Trudności związane ze stosowaniem łącznika rynku w przypadku deliktów internetowych
3.5. Reklama internetowa
3.5.1. Stosowanie łącznika odbioru przekazu
3.5.1.1. Kryterium "nakierowania" przekazu
3.5.1.2. Kryterium "odczuwalności"
3.5.1.3. Kryterium "interaktywnych" stron
3.5.2. Stosowanie łącznika miejsca położenia serwera
3.5.3. Stosowanie łącznika pochodzenia przekazu
3.5.4. Wnioski
4. Prawo właściwe dla zobowiązań z naruszenia dóbr osobistych w związku z Internetem
4.1. Rodzaje internetowych naruszeń dóbr osobistych
4.2. Zgłaszane w doktrynie postulaty mające na celu przełamanie trudności w lokalizacji naruszeń dóbr osobistych
4.3. Rozwiązania przyjmowane w ustawach kolizyjnoprawnych
4.3.1. Model poddania naruszeń dóbr osobistych ogólnemu statutowi deliktowemu
4.3.2. Model odrębnych rozwiązań kolizyjnych
4.4. Norma kolizyjna wynikająca z art. 139 szwajcarskiej ustawy o p.p.m. a delikty internetowe
4.5. Postulaty dotyczące internetowych naruszeń dóbr osobistych
4.6. Podsumowanie
5. Prawo właściwe dla odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt
5.1. Ocena wybranych rozwiązań
5.1.1. Konwencja haska z 1973 r. o prawie właściwym dla odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez produkt
5.1.2. Regulacje krajowe oparte na teorii ubiqjuité
5.1.3. Projekt rozporządzenia Rzym II z 2003 r.
5.2. Ochrona nabywcy produktu będącego konsumentem
5.3. Propozycje uwzględniające nabycie produktu przy wykorzystaniu Internetu
5.4. Podsumowanie

Rozdział 4. Wpływ "zasady państwa pochodzenia"na wskazanie prawa właściwego dla zobowiązań deliktowych związanych ze świadczeniem usług internetowych
1. Charakter prawny zasady państwa pochodzenia
2. Traktatowe źródło zasady państwa pochodzenia
3. Zakres zastosowania zasady państwa pochodzenia
4. Wyjątki od zasady państwa pochodzenia
5. Znaczenie zasady państwa pochodzenia dla prawa prywatnego międzynarodowego
5.1. Stanowisko zakładające brak wpływu zasady państwa pochodzenia na proces stosowania norm kolizyjnych
5.2. Stanowisko zakładające, że wskutek zasady państwa pochodzenia normy państwa siedziby usługodawcy dotyczące świadczenia usług społeczeństwa informacyjnego maja charakter przepisów wymuszających swoje zastosowanie
5.3. Stanowisko uznające, że dyrektywa zawiera zalecenie do ustanowienia normy kolizyjnej
6. Sposoby wprowadzenia zasady państwa pochodzenia w ustawodawstwach wewnętrznych państw członkowskich
7. Podsumowanie
8. Wnioski

Rozdział 5. Podsumowanie
1. Pojęcie deliktów internetowych
2. Założenia dotyczące nowych regulacji kolizyjnoprawnych
3. Łączniki terytorialne a Internet
4. Propozycja zasad ogólnych wyznaczania prawa właściwego dla zobowiązań z deliktów internetowych
5. Prawo właściwe dla "szczególnych" zobowiązań z deliktów internetowych
5.1. Internetowe naruszenia majątkowych praw autorskich
5.2.Internetowe czyny nieuczciwej konkurencji
5.3. Internetowe naruszenia dóbr osobistych
5.4. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt
6. Wpływ "zasady państwa pochodzenia" na wyznaczenie prawa właściwego dla zobowiązań związanych ze świadczeniem usług internetowych

Sununary
Bibliografia
Spis ilustracji

Telekomunikacyjne organy regulacyjne w Unii Europejskiej

Przedmiotem monografii jest analiza roli telekomunikacyjnych organów regulacyjnych w prawie Wspólnoty Europejskiej oraz wybranych państw członkowskich. W książce przedstawiono problem niezależności krajowych organów regulacyjnych oraz jej znaczenia dla demokratycznej legitymacji ich działalności. Ponadto interpretacji poddane zostały kompetencje administracji telekomunikacyjnej i kwestie związane z wykonywaniem tych kompetencji, a także mechanizmy i sposoby współpracy krajowych organów regulacyjnych, Komisji Europejskiej i krajowych organów ochrony konkurencji.

Analiza telekomunikacyjnego prawa wspólnotowego i ustawodawstwa wybranych państw członkowskich oraz porównanie przyjętych przez te państwa przepisów pozwoliły na określenie, jak powinna wyglądać prawidłowa implementacja wspólnotowych dyrektyw dotyczących łączności elektronicznej, a także jakie możliwości rozwiązań dopuszczają dyrektywy.

autor:

Kawka Inga

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-7444-253-1

stron:

514

od wydawcy:

Przedmiotem monografii jest analiza roli telekomunikacyjnych organów regulacyjnych w prawie Wspólnoty Europejskiej oraz wybranych państw członkowskich. W książce przedstawiono problem niezależności krajowych organów regulacyjnych oraz jej znaczenia dla demokratycznej legitymacji ich działalności. Ponadto interpretacji poddane zostały kompetencje administracji telekomunikacyjnej i kwestie związane z wykonywaniem tych kompetencji, a także mechanizmy i sposoby współpracy krajowych organów regulacyjnych, Komisji Europejskiej i krajowych organów ochrony konkurencji.

Analiza telekomunikacyjnego prawa wspólnotowego i ustawodawstwa wybranych państw członkowskich oraz porównanie przyjętych przez te państwa przepisów pozwoliły na określenie, jak powinna wyglądać prawidłowa implementacja wspólnotowych dyrektyw dotyczących łączności elektronicznej, a także jakie możliwości rozwiązań dopuszczają dyrektywy. W książce omówiono również sposoby właściwego, zgodnego z wymogami wspólnotowymi, stosowania przepisów przez krajowe organy regulacyjne. Monografia przeznaczona jest dla prawników, operatorów telekomunikacyjnych i specjalistów zajmujących się sprawami łączności oraz administracji telekomunikacyjnej.

spis treści:

Wykaz skrótów
Wstęp

Rozdział 1. Administracyjne prawo regulacji na przykładzie sektora telekomunikacyjnego
1. Pojęcie administracyjnego prawa regulacji
2. Wspólnotowe podstawy działalności regulacyjnej
2.1. Zasada wolności gospodarczej w prawie wspólnotowym
2.2. Artykuł 86 TWE jako podstawa liberalizacji rynku telekomunikacyjnego
2.3. Artykuł 86 TWE a prywatyzacja sektora telekomunikacyjnego
2.4. Artykuł 95 TWE jako podstawa regulacji sektora telekomunikacyjnego
3. Prawne podstawy administracyjnego prawa regulacji w Polsce
3.1. Zasada wolności gospodarczej w znaczeniu podmiotowym i przedmiotowym
3.2. Zasada wolności gospodarczej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz w polskim ustawodawstwie
3.3. Wpływ prawa wspólnotowego na krajowe prawo administracyjne
4. Cele administracyjnego prawa regulacji
5. Krajowe organy regulacyjne
6. Przedmiot regulacji
7. Środki regulacyjne
8. Podsumowanie

Rozdział 2 Przyczyny regulacji rynku telekomunikacyjnego
1. Pojęcie telekomunikacji w prawie wspólnotowym
2. Telekomunikacja a zjawisko konwergencji
3. Telekomunikacja jako sektor infrastrukturalny
4. Zawodność rynku w sektorze telekomunikacyjnym
4.1. Efekty zewnętrzne sieci
4.2. Dobra publiczne
4.3. Monopol naturalny
4.3.1. Definicja monopolu naturalnego
4.3.2. Monopol naturalny a przyznawanie przez państwo praw wyłącznych przedsiębiorstwom telekomunikacyjnym
4.3.3. Odejście od koncepcji monopolu naturalnego i deregulacja sektora telekomunikacyjnego
4.3.4. Deregulacja a prawo wspólnotowe
4.4. Bariery wejścia i wyjścia z rynku telekomunikacyjnego
5. Problemy z zapewnianiem uczciwej konkurencji na rynku telekomunikacyjnym wynikające ze specyficznych cech infrastruktury
6. Podsumowanie

Rozdział 3 Rozwój wspólnotowego prawa telekomunikacyjnego
1. Początki działalności instytucji wspólnotowych w dziedzinie telekomunikacji
2. Zielona księga z 1987 r.
3. Przepisy liberalizujące rynek
3.1. Dyrektywa dotycząca konkurencji na rynku telekomunikacyjnych urządzeń końcowych z 1988 r.
3.2. Dyrektywa w sprawie konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych z 1990 r.
3.3. Liberalizacja rynku infrastruktury telekomunikacyjnej oraz telefonii głosowej. Dyrektywa "pełna konkurencja"
4. Przepisy harmonizujące rynek telekomunikacyjny w latach 1990-2000
4.1. Zasada otwartej sieci (ONP)
4.2. Zezwolenia
4.3. Usługa powszechna
4.4. Ochrona danych osobowych i prywatności
5. Przyczyny przeprowadzonej w 2002 r. reformy wspólnotowych ram prawnych w dziedzinie telekomunikacji
6. Obecnie obowiązujące w telekomunikacji ramy prawne. Pakiet regulacyjny z 2002 r.
7. Podsumowanie

Rozdział 4. Niezależność krajowych organów regulacyjnych w sektorze telekomunikacyjnym
1. Obowiązek powołania krajowych organów regulacyjnych we wspólnotowym prawie telekomunikacyjnym
2. Definicja krajowych organów regulacyjnych
3. Rozdzielenie działalności regulacyjnej i operatorskiej
4. Niezależność k.o.r. od bieżącej polityki rządu
5. Status prawny krajowych organów regulacyjnych w Polsce, Wielkiej Brytanii, Francji i Niemczech
5.1. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej jako centralny organ administracji rządowej
5.1.1. Pojęcie organu administracyjnego
5.1.2. Organy regulacyjne jako organy administracji publicznej
5.1.3. Klasyfikacja organów administracji publicznej
5.1.4. Miejsce Prezesa UKE w strukturze administracji publicznej
5.2. Francuski Urząd Regulacji Łączności Elektronicznej i Poczty (1'Autorite de Regulation des Communications Electroniques et des Postes- ARCEP) jako niezależny organ administracyjny
5.3. Brytyjski Urząd do spraw Łączności (Orfice of Communications - OFCOM) jako pozadepartamentowy organ publiczny (Non-Departmental Public Body - NDPB)
5.4. Niemiecka Federalna Agencja do spraw Sieci (Bundesnetzagentur - BNetzA) jako niezależny, najwyższy federalny organ administracyjny
6. Organizacyjne gwarancje niezależności krajowych organów regulacyjnych
6.1. Skład niezależnych krajowych organów regulacyjnych
6.1.1. Skład brytyjskiego organu regulacyjnego
6.1.2. Skład francuskiego organu regulacyjnego
6.1.3. Skład niemieckiego organu regulacyjnego
6.1.4. Skład polskiego organu regulacyjnego
6.2. Sposoby powoływania członków krajowych organów regulacyjnych
6.2.1. Sposób powoływania niewykonawczych i wykonawczych członków OFCOM w Wielkiej Brytanii
6.2.2. Sposób powoływania członków ARCEP
6.2.3. Sposób powoływania członków BNetzA
6.2.4. Sposób powoływania Prezesa UKE
6.3. Ciała doradcze działające przy niezależnych krajowych organach regulacyjnych, kadry oraz środki finansowe, jakimi dysponują niezależne organy w poszczególnych państwach członkowskich
6.3.1. Ciała doradcze działające przy niezależnych krajowych organach regulacyjnych
6.3.2. Kadry
6.3.3. Środki finansowe, jakimi dysponują niezależne krajowe organy regulacyjne
7. Niezależność organów regulacyjnych a demokratyczna legitymacja ich działalności
7.1. Bezstronność
7.2. Przejrzystość
7.2.1. Konsultacje z zainteresowanymi stronami
7.2.2. Udostępnianie informacji
7.2.3. Uzasadnianie decyzji
7.3. Weryfikacja rozstrzygnięć krajowych organów regulacyjnych
8. Podsumowanie

Rozdział 5. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do spraw telekomunikacji
1. Klasyfikacja kompetencji krajowych organów regulacyjnych
2. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych w sprawach dostępu do rynku telekomunikacyjnego
2.1. Regulacja dostępu do rynku telekomunikacyjnego w prawie wspólnotowym
2.2. Zezwolenie ogólne
2.3. Kompetencje przyznane krajowym organom regulacyjnym w prawie wspólnotowym dotyczące zezwoleń ogólnych
2.4. Implementacja przepisów wspólnotowych dotyczących kompetencji krajowych organów regulacyjnych w zakresie zezwoleń ogólnych w porządkach prawnych państw członkowskich
2.5. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do przyznawania indywidualnych uprawnień do użytkowania częstotliwości przewidziane w prawie wspólnotowym
2.5.1. Pojęcie indywidualnych uprawnień do użytkowania częstotliwości
2.5.2. Maksymalny zakres obowiązków, które mogą być nakładane na użytkowników częstotliwości
2.5.3. Ograniczenia liczby uprawnień do użytkowania częstotliwości
2.5.4. Implementacja przepisów dotyczących kompetencji krajowych organów regulacyjnych do przyznawania indywidualnych uprawnień do użytkowania częstotliwości w porządkach prawnych państw członkowskich
2.5.4.1. Koncesje i zezwolenia w prawie polskim
2.5.4.2. Kompetencje Prezesa UKE do rezerwacji częstotliwości i wydawania pozwoleń radiowych
2.6. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do przyznawania indywidualnych uprawnień do użytkowania numeracji w prawie wspólnotowym
2.7. Implementacja przepisów dotyczących krajowych organów regulacyjnych do numeracji w poszczególnych państwach
3. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do nakładania obowiązków regulacyjnych na przedsiębiorstwa telekomunikacyjne
3.1. Kompetencja krajowych organów regulacyjnych do przeprowadzania analiz rynku telekomunikacyjnego i wyznaczania przedsiębiorstw o znaczącej pozycji rynkowej w prawie wspólnotowym
3.2. Implementacja przepisów dotyczących krajowych organów regulacyjnych do analiz rynku telekomunikacyjnego i w przedsiębiorstw o znaczącej pozycji rynkowej w poszczególnych państwach członkowskich
3.3. Kompetencja krajowych organów regulacyjnych nakładania obowiązków regulacyjnych dotyczących dostępu i połączeń między sieciami w prawie wspólnotowym
3.3.1. Pojęcie dostępu do sieci i połączeń międzysieciowych
3.3.2. Nakładanie obowiązków związanych z dostępem do sieci na operatorów niedysponujących pozycją rynkową w prawie wspólnotowym
3.3.3. Nakładanie obowiązków związanych z dostępem do sieci na operatorów dysponujących znaczącą pozycją rynkową w prawie wspólnotowym
3.3.3.1. Obowiązek zapewnienia dostępu do sieci
3.3.3.2. Pozostałe obowiązki nakładane przez krajowe organy regulacyjne
3.4. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do nakładania obowiązków regulacyjnych działających na rynkach detalicznych w prawie wspólnotowym
3.5. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do nakładania innych obowiązków regulacyjnych na rynkach detalicznych
3.5.1. Wybór operatora i preselekcja
3.5.2. Minimalny zestaw łączy dzierżawionych
3.6. Implementacja przepisów dotyczących kompetencji do nakładania obowiązków regulacyjnych w porządkach prawnych poszczególnych państw członkowskich
4. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych w zakresie ochrony użytkowników końcowych
4.1. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych dotyczące realizacji usługi powszechnej
4.1.1. Pojęcie usługi powszechnej
4.1.2. Usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym a usługa powszechna
4.1.3. Usługa powszechna w telekomunikacyjnym prawie wspólnotowym
4.1.4. Wybór operatora świadczącego usługę powszechną
4.1.5. Nakładanie obowiązków na operatorów świadczących usługę powszechną
4.1.6. Kalkulacja kosztu i finansowanie usługi powszechnej
4.2. Pozostałe kompetencje krajowych organów regulacyjnych w zakresie interesów użytkowników i konsumentów
5. Kompetencje nadzorcze krajowych organów regulacyjnych
5.1. Kompetencje nadzorcze krajowych organów regulacyjnych w prawie wspólnotowym
5.2. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do nakładania sankcji w krajowych porządkach prawnych
6. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do rozpatrywania sporów
6.1. Kompetencje krajowych organów regulacyjnych do rozpatrywania sporów w prawie wspólnotowym
6.2. Implementacja przepisów wspólnotowych dotyczących rozpatrywania sporów w porządkach prawnych państw członkowskich
7. Podsumowanie

Rozdział 6. Współpraca krajowych organów regulacyjnych. Komisji oraz krajowych organów ochrony konkurencji w sprawach telekomunikacji
1. Plany utworzenia europejskiego organu regulacyjnego do spraw telekomunikacji
1.1. Prawne przeszkody w powołaniu europejskiego organu regulacyjnego do spraw telekomunikacji - doktryna Meroni
1.2. Europejski organ telekomunikacyjny do spraw telekomunikacji a kwestia tworzenia agencji europejskich
2. Współpraca bezpośrednia krajowych organów regulacyjnych do spraw telekomunikacji. Komisji i krajowych organów ochrony konkurencji
2.1. Komisja jako organ nadrzędny nad krajowymi organami regulacyjnymi
2.1.1. Konwergencja regulacji sektorowej w telekomunikacji i prawa konkurenci a wzrost roli Komisji
2.1.2. Procedura konsolidacji wewnętrznego rynku w zakresie łączności elektronicznej przewidziana w art. 7 dyrektywy ramowej - uprawnienie Komisji do blokowania niektórych decyzji krajowych organów regulacyjnych
2.1.2.1. Stosowanie procedury konsolidacji w prawie i praktyce państw członkowskich
2.1.2.2. Procedura konsolidacji w polskim prawie telekomunikacyjnym z 2004 r.
2.2. Pozostałe formy bezpośredniej współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją - wymiana informacji
2.3. Bezpośrednia współpraca między krajowymi organami regulacyjnymi a krajowymi organami ochrony konkurenci
2.3.1. Współpraca między Prezesem UKE a Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
2.3.2. Wymiana informacji między krajowymi organami regulacyjnymi a krajowymi organami ochrony konkurencji
2.3.3. Wymiana informacji między krajowymi organami regulacyjnymi a organem ochrony konkurencji w polskim prawie telekomunikacyjnym z 2004 r.
3. Współpraca pośrednia
3.2. Współpraca w ramach komitetów i grup roboczych
3.2.1. Komitet do spraw Łączności oraz Komitet do spraw Widma Radiowego
3.2.2. Współpraca w ramach grup roboczych
3.3. Współpraca w ramach Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji
4. Podsumowanie

Zakończenie
Bibliografia
Słownik

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa

Tajemnice przedsiębiorstwa, obejmujące np. plany sprzedażowe, marketingowe, systemy wynagrodzeń lub know-how produkcyjne mają dla funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa znaczenie strategiczne.
Praca przedstawia wszystkie dostępne instrumenty cywilnoprawnej ochrony informacji poufnych zawarte m.in. w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, kodeksie cywilnym, kodeksie pracy czy kodeksie spółek handlowych. Poddano w niej analizie ochronę tajemnic komercyjnych (m.in. na podstawie art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przepisów kodeksu cywilnego dotyczących ochrony informacji w trakcie negocjacji, przepisów kodeksu pracy ustanawiających zakazy konkurencji oraz regulacji prawa handlowego dotyczących wspólników spółek i ich organów w zakresie obowiązku ochrony informacji poufnych).

autor:

Michalak Arkadiusz

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-7444-179-8

stron:

342

od wydawcy:

Tajemnice przedsiębiorstwa, obejmujące np. plany sprzedażowe, marketingowe, systemy wynagrodzeń lub know-how produkcyjne mają dla funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa znaczenie strategiczne.
Praca przedstawia wszystkie dostępne instrumenty cywilnoprawnej ochrony informacji poufnych zawarte m.in. w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, kodeksie cywilnym, kodeksie pracy czy kodeksie spółek handlowych. Poddano w niej analizie ochronę tajemnic komercyjnych (m.in. na podstawie art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przepisów kodeksu cywilnego dotyczących ochrony informacji w trakcie negocjacji, przepisów kodeksu pracy ustanawiających zakazy konkurencji oraz regulacji prawa handlowego dotyczących wspólników spółek i ich organów w zakresie obowiązku ochrony informacji poufnych). Omówiono problematykę ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa w prawie polskim, europejskim oraz w aspekcie porównawczym, z uwzględnieniem porozumienia TRIPS. Przedstawiony został dorobek doktryny, orzecznictwa polskiego i zagranicznego; zrozumienie poszczególnych rozważań ułatwiają liczne przykłady i podsumowania. Książka jest przeznaczona dla wszystkich prawników zajmujących się prawem własności intelektualnej i zagadnieniami zwalczania nieuczciwej konkurencji.

spis treści:

Wykaz skrótów
Od autora

Rozdział I Ekonomiczne znaczenie i źródła ochrony prawnej tajemnicy przedsiębiorstwa
1. Ekonomiczne znaczenie tajemnicy przedsiębiorstwa
2. Źródła ochrony prawnej tajemnicy przedsiębiorstwa
2.1. Pojęcie źródeł prawa dotyczących ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa
2.2. Prawo europejskie - uwagi ogólne
2.2.1. Prawo pierwotne
2.2.2. Prawo pochodne (wtórne)
2.2.3. Znaczenie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) i Sądu Pierwszej Instancji (SPI) dla ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa
2.2.4. Podsumowanie rozwiązań legislacyjnych dotyczących ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa w prawie europejskim
2.3. Prawo polskie - uwagi ogólne
2.3.1. Źródła ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa w prawie polskim
2.3.2. Podsumowanie

Rozdział II Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w aspekcie prawnoporównawczym
1. Wprowadzenie
2. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
2.1. Wstęp
2.2. Pojęcie tajemnic handlowych (trade secrets)
2.3. Przesłanka poufności (secrecy)
2.4. Przywłaszczenie tajemnic handlowych
2.5. Szczególny charakter ochrony tajemnic handlowych w stosunkach pracy
2.6. Zakres uprawnień i roszczeń oraz czas trwania ochrony tajemnic handlowych
2.7. Podsumowanie
3.Niemcy
3.1. Pojęcie tajemnicy przedsiębiorstwa (Betriebsgeheimnis) i tajemnic handlowych (Geschäftsgeheimnis)
3.2. Przesłanka poufności
3.3. Bezprawne naruszenie (przywłaszczenie) tajemnicy przedsiębiorstwa i tajemnic handlowych
3.4. Cywilnoprawna ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa i tajemnic handlowych
3.4.1. Ochrona deliktowa i kontraktowa
3.4.2. Roszczenia posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa i tajemnic handlowych
4. Podsumowanie

Rozdział III Pojęcie i rodzaje tajemnicy przedsiębiorstwa
1. Uwagi ogólne
2. Ustawowe pojęcia używane do oznaczenia chronionych informacji
2.1. Prawo europejskie
3. Definicja "informacji nieujawnionej" w Porozumieniu TRIPS
3.1. Pojęcie informacji
3.2. Uzyskanie informacji zgodnie z prawem (przesłanka legalności)
3.3. Kontrola nad informacją nieujawnioną
3.4. Poufność informacji
3.5. Podjęcie rozsądnych działań w celu zachowania poufności
3.6. Wartość handlowa informacji nieujawnionej
3.7. Podsumowanie
4. Prawo polskie - uwagi ogólne
4.1. Pojęcie tajemnicy przedsiębiorstwa na gruncie u.z.n.k.
4.2. Przesłanka poufności
4.3. Wartość gospodarcza tajemnicy przedsiębiorstwa
4.4. Rodzaje tajemnic chronionych ustawą
5. Definicja "informacji poufnych"z Porozumienia TRIPS a "tajemnicy przedsiębiorstwa" na gruncie art. 11 u.z.n.k.
5.1. Podsumowanie
6. Tajemnica przedsiębiorstwa a pojęcia pokrewne i inne tajemnice chronione ustawowo
6.1. Tajemnica przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 u.z.n.k. a tajemnica przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c.
6.2. Tajemnica przedsiębiorstwa a know - how
6.3. Tajemnica przedsiębiorstwa a pojęcie "informacji" w rozumieniu art. 721 k.c.
7. Podsumowanie

Rozdział IV Charakter prawny tajemnicy przedsiębiorstwa i podmiotowe aspekty ochrony
1. Uwagi ogólne
2. Charakter prawny ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa
3. Charakter prawa podmiotowego do tajemnicy przedsiębiorstwa
4. Podmiot uprawniony do tajemnicy przedsiębiorstwa
5. Sposoby nabycia tajemnicy przedsiębiorstwa
6. Podmiot zobowiązany do zachowania obowiązku poufności (źródła obowiązku poufności)

Rozdział V Modele ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa
1. Ochrona prawa podmiotowego do tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie u.z.n.k.
1.2. Roszczenia z tytułu naruszenia prawa podmiotowego do tajemnicy przedsiębiorstwa
1.3. Czas trwania prawa podmiotowego do tajemnicy przedsiębiorstwa
2. Deliktowa ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa
2.1. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie klauzuli generalnej z art. 3 u.z.n.k.
2.2. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w świetle art. 12 u.z.n.k.
2.3. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie art. 15a u.z.n.k.
2.4. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie przepisów kodeksu cywilnego regulujących odpowiedzialność za czyny niedozwolone
2.5. Deliktowa ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w prawie europejskim
3. Kontraktowa ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa
3.1. Charakterystyka prawna umów o poufność
3.2. Treść i forma umów (klauzul) o poufność
3.3. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w trakcie i po ustaniu stosunku pracy
3.3.1. Uwagi ogólne
3.3.2. Ochrona tajemnicy w trakcie trwania stosunku pracy
3.3.3. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa po ustaniu stosunku pracy
3.4. Zakaz konkurencji w umowach cywilnoprawnych
4. Ochrona mieszana (deliktowo-kontraktowa)
4.1. Uwagi ogólne
4.2. Ochrona informacji w trakcie negocjacji na podstawie culpa in contrahendo przed nowelizacją kodeksu cywilnego z dnia 14 lutego 2003 r.
4.3. Ochrona informacji w trakcie negocjacji na podstawie culpa in contrahendo po nowelizacji kodeksu cywilnego z dnia 14 lutego 2003 r.
4.3.1. Treść i zakres ustawowego zobowiązania do zachowania poufności
4.3.2. Roszczenia z tytułu naruszenia obowiązku zachowania poufności
4.4. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na gruncie kodeksu spółek handlowych
4.4.1. Uwagi ogólne
4.4.2. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w spółkach osobowych
4.4.3. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w spółkach kapitałowych
5. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie instytucji bezpodstawnego wzbogacenia
5.1. Uwagi ogólne
5.2. Bezpodstawne wzbogacenie a ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa na podstawie innych przepisów
5.3. Przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia
5.3.1. Wzbogacenie
5.3.2. Zubożenie
5.3.3. Związek między zubożeniem a wzbogaceniem
5.3.4. Brak podstawy prawnej przesunięcia majątkowego
5.4. Zasady zwrotu wzbogacenia
5.5. Przedawnienie roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia
5.6. Podsumowanie

Rozdział VI Zbieg przepisów, norm i roszczeń dotyczących ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i kolizja praw podmiotowych
1. Uwagi ogólne
2. Tajemnica przedsiębiorstwa a inne dobra niematerialne
3. Tajemnica przedsiębiorstwa a ochrona dób osobistych
4. Kolizja praw podmiotowych

Bibliografia

Prawnokarne gwarancje prywatności

Książka stanowi pierwszą w polskiej literaturze prawa karnego analizę prawnokarnych gwarancji prywatności zawartych w kodeksie karnym oraz w przepisach karnych ustawy o ochronie danych osobowych.

Przedstawia problematykę ingerencji w prywatność przez kryminalizację zachowań będących korzystaniem z prawa do prywatności oraz zagadnienie ochrony prywatności za pomocą norm prawnokarnych.

Zasadniczą częścią opracowania jest przedstawienie istoty prywatności i ewolucji prawa do prywatności, ze szczególnym uwzględnieniem doktryny i judykatury amerykańskiej.

Książka

autor:

Sakowicz Andrzej

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-7444-153-4

stron:

440

od wydawcy:

Książka stanowi pierwszą w polskiej literaturze prawa karnego analizę prawnokarnych gwarancji prywatności zawartych w kodeksie karnym oraz w przepisach karnych ustawy o ochronie danych osobowych.

Przedstawia problematykę ingerencji w prywatność przez kryminalizację zachowań będących korzystaniem z prawa do prywatności oraz zagadnienie ochrony prywatności za pomocą norm prawnokarnych.

Zasadniczą częścią opracowania jest przedstawienie istoty prywatności i ewolucji prawa do prywatności, ze szczególnym uwzględnieniem doktryny i judykatury amerykańskiej.

Książka zawiera także analizę europejskiego standardu ochrony prywatności opartą na licznych orzeczeniach organów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz poglądach doktryny.

kilka słów od siebie:

Monografia jest wydaniem pracy doktorskiej autora, którą pod tym samym tytułem obronił w 2004 roku w Uniwersytecie w Białymstoku na Wydziale Prawa. Promotorem pracy był prof. dr hab. Piotr Józef Hofmański.

Prawnokarna ochrona dziedzictwa kultury

Pośród najważniejszych tematów podjętych w niniejszej książce należy wskazać problem pozakodeksowego umiejscowienia przestępstw przeciwko zabytkom. To właśnie jedna z głównych myśli pojawiających się w kolejnych rozprawach. Jednakże nie wszyscy autorzy przesądzają sprawę jednoznacznie. Niektórzy nawet nie starają się dać odpowiedzi. Niemniej panuje zgoda co do tego, że umieszczenie tych przestępstw w kodeksie karnym wpłynęłoby na poprawę społecznej świadomości, w tym i świadomości organów stojących na straży przestrzegania prawa.
To, co szczególnie ważne w wypadku tej publikacji, to różnorodność dziedzin wiedzy i zawodów prezentowanych przez autorów poszczególnych rozdziałów (...). W przedmiotowej dyskusji uczestniczą przedstawiciele państwowych i kościelnych służb ochrony zabytków. Autorami opracowań są prawnicy, funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej i innych służb stojących na straży praworządności. Wypowiadają się również konserwatorzy zabytków i muzealnicy.

autor:

Janusz Kaczmarek (red.)

wydawca:

Zakamycze

ISBN:

83-7444-174-7

stron:

254

od wydawcy:

Pośród najważniejszych tematów podjętych w niniejszej książce należy wskazać problem pozakodeksowego umiejscowienia przestępstw przeciwko zabytkom. To właśnie jedna z głównych myśli pojawiających się w kolejnych rozprawach. Jednakże nie wszyscy autorzy przesądzają sprawę jednoznacznie. Niektórzy nawet nie starają się dać odpowiedzi. Niemniej panuje zgoda co do tego, że umieszczenie tych przestępstw w kodeksie karnym wpłynęłoby na poprawę społecznej świadomości, w tym i świadomości organów stojących na straży przestrzegania prawa.
To, co szczególnie ważne w wypadku tej publikacji, to różnorodność dziedzin wiedzy i zawodów prezentowanych przez autorów poszczególnych rozdziałów (...). W przedmiotowej dyskusji uczestniczą przedstawiciele państwowych i kościelnych służb ochrony zabytków. Autorami opracowań są prawnicy, funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej i innych służb stojących na straży praworządności. Wypowiadają się również konserwatorzy zabytków i muzealnicy.

Janusz Kaczmarek (ze wstępu)

spis treści:

Spis treści:
Wprowadzenie

Marek Bojarski, Wojciech Radecki
Ochrona zabytków w polskim prawie karnym. Stan aktualny i propozycje de lege ferenda

Juliusz A. Chrościcki
Światowy rynek sztuki

Wojciech Kowalski
Cywilnoprawne aspekty obrotu skradzionymi dobrami kultury

Wojciech Kowalski, Iwona Pomian
Ochrona podwodnych obiektów archeologicznych

Rafał Maciszewski
Ochrona dziedzictwa archeologicznego

Piotr Ogrodzki
Przestępczość przeciwko zabytkom (współpraca organów ścigania z instytucjami kultury i służbą ochrony zabytków w jej zwalczaniu)

Wojciech Paczuski
Czy obowiązujące przepisy są sprawnym narzędziem ścigania przestępstw nielegalnego wywozu i przywozu zabytków?

Henryk Paner, Danuta Król
Ochrona stanowisk archeologicznych województwa pomorskiego

Paweł Rybicki
Techniczno-kryminalistyczne badania dziel sztuki

Maciej Trzciński
Prawnokarne i kryminalistyczne aspekty przestępstw popełnianych na stanowiskach archeologicznych

Marek Unicki, Anna Kiersnowska, Izabela Związek
Rola Straży Granicznej RP w przeciwdziałaniu przemytowi zabytków w kontekście swobody przepływu towarów

Kamil Zeidler
Karnoprawna ochrona dziedzictwa kultury z perspektywy europejskiej

Źródła prawa

Podstawowa literatura

kilka słów od siebie:

Książka jest wynikiem Konferencji naukowej, która odbyła się na przełomie maja i czerwca 2005 r. w Gdańsku. Chociaż nie jest związana ściśle z internetem, to w dobie stopniowego "grodzenia kultury" w społeczeństwie informacyjnym warto zasygnalizować taką pozycję czytelnikom niniejszego serwisu

Prowadzenie działalności gospodarczej w Internecie

Rozwój handlu elektronicznego wymaga podejścia systemowego. Dotychczas brakowało pogłębionej refleksji kojarzącej rozmaite kierunki badawcze, a zwłaszcza uwzględniającej rosnącą rolę instytucji prawnych i konwergencję mediów elektronicznych. Nie jest bowiem prawdą twierdzenie, że w tej sferze działa tylko wolny rynek. Występuje potrzeba łagodzenia sprzeczności np. między ochroną prywatności a przejrzystością zawieranych transakcji, efektywnością a bezpieczeństwem. Na nowo trzeba przemyśleć problemy ochrony prywatności i nieuczciwej konkurencji - pod kątem rozważenia potrzeby specjalnych regulacji. Istnieje sprzeczność między globalnym charakterem Internetu a regulacjami krajowymi, które nierzadko znacznie różnią się między sobą. Trudności sprawia stosowanie zasady siedziby i teorii skutku, a więc ustalenia właściwości władz krajowych w konkretnej sprawie. Niejasności regulacyjne i orzecznicze powstają w kontekście określenia, czym jest aktywna lub pasywna strona www oraz kiedy konsument jest adresatem oferty lub reklamy, a tym samym korzysta z przywileju prawa swego kraju (a nie kraju dostawcy). Kontrowersje dotyczą również sytuacji, kiedy podpis własnoręczny może być zastępowany przez podpis elektroniczny, a forma pisemna (papierowa) - innym "trwałym" nośnikiem danych.

autor:

Włodzimierz Szpringer

wydawca:

Difin Centrum Doradztwa i Informacji sp.z o.o

ISBN:

83-7251-572-7

stron:

330

od wydawcy:

Rozwój handlu elektronicznego wymaga podejścia systemowego. Dotychczas brakowało pogłębionej refleksji kojarzącej rozmaite kierunki badawcze, a zwłaszcza uwzględniającej rosnącą rolę instytucji prawnych i konwergencję mediów elektronicznych. Nie jest bowiem prawdą twierdzenie, że w tej sferze działa tylko wolny rynek. Występuje potrzeba łagodzenia sprzeczności np. między ochroną prywatności a przejrzystością zawieranych transakcji, efektywnością a bezpieczeństwem. Na nowo trzeba przemyśleć problemy ochrony prywatności i nieuczciwej konkurencji - pod kątem rozważenia potrzeby specjalnych regulacji. Istnieje sprzeczność między globalnym charakterem Internetu a regulacjami krajowymi, które nierzadko znacznie różnią się między sobą. Trudności sprawia stosowanie zasady siedziby i teorii skutku, a więc ustalenia właściwości władz krajowych w konkretnej sprawie. Niejasności regulacyjne i orzecznicze powstają w kontekście określenia, czym jest aktywna lub pasywna strona www oraz kiedy konsument jest adresatem oferty lub reklamy, a tym samym korzysta z przywileju prawa swego kraju (a nie kraju dostawcy). Kontrowersje dotyczą również sytuacji, kiedy podpis własnoręczny może być zastępowany przez podpis elektroniczny, a forma pisemna (papierowa) - innym "trwałym" nośnikiem danych.

spis treści:

1. E-commerce (wyzwania globalizacji)
2. Linking i framing (kwestia dopuszczalności)
3. Domeny a linki (granice odpowiedzialności)
4. Problem linków w sektorze mediów
5. "Poprawianie" własnej pozycji na listach wyników wyszukiwania - pozycjonowanie strony www czy nieuczciwa konkurencja?
6. Formy i metody prowadzenia przedsiębiorstwa w Internecie
7. Podpisy elektroniczne oraz elektroniczne oświadczenia woli - wspólny problem e-commerce i e-goverment
8. Handel elektroniczny a ochrona prywatności
9. Handel elektroniczny a inne formy sprzedaży dóbr lub usług na odległość
10. Prawo europejskie a prawo krajowe (dylematy harmonizacji a swobody wspólnego rynku)
11. Internet - e-commerce - prawo konkurencji
12. Software komputerowy i bazy danych
13. Uwarunkowania efektywności i bezpieczeństwa (co dalej po sprawie Microsoft?)
14. Ewolucja praw autorskich w środowisku cyfrowym

Przestępczość teleinformatyczna

W dniach 5-6 lipca 2005 r. w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie odbyło się już VIII seminarium naukowe pt.: "Techniczne aspekty przestępczości teleinformatycznej". Organizatorami seminarium był Instytut Kształcenia Funkcjonariuszy Służb Państwowych Zwalczających Przestępczość Zorganizowaną i Terroryzm Wyższej Szkoły Policji we współpracy z Microsoft Polska, Allegro, Compendium-Centrum Edukacyjne oraz ISSS Polska.

autor:

Jerzy Kosiński (red.)

wydawca:

Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie

ISBN:

83-7462-027-7

stron:

200

od wydawcy:

W dniach 5-6 lipca 2005 r. w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie odbyło się już VIII seminarium naukowe pt.: "Techniczne aspekty przestępczości teleinformatycznej". Organizatorami seminarium był Instytut Kształcenia Funkcjonariuszy Służb Państwowych Zwalczających Przestępczość Zorganizowaną i Terroryzm Wyższej Szkoły Policji we współpracy z Microsoft Polska, Allegro, Compendium-Centrum Edukacyjne oraz ISSS Polska.

Informatyka prawnicza

Podręcznik omawia teoretyczne i praktyczne zagadnienia związane z informatyką prawniczą i teorią informacji prawnej. Jest przeznaczony do prowadzenia zajęć z przedmiotu "technologia informacyjna" na wydziałach prawa i administracji. Powinien być również przydatny wszystkim osobom, które w pracy zawodowej korzystają ze współczesnych polskich systemów informacji prawnej, takich jak: System Informacji Prawnej LEX, programy LexPolonica, System Informacji Prawnej Legalis czy dostępny na stronie internetowej Sejmu Internetowy System Aktów Prawnych.

Podtytuł podręcznika brzmi: Technologia informacyjna dla prawników i administracji publicznej

autorzy:

Wiewiórowski Wojciech, Wierczyński Grzegorz

wydawca:

Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE

ISBN:

83-7444-208-5

stron:

358

od wydawcy:

Podręcznik omawia teoretyczne i praktyczne zagadnienia związane z informatyką prawniczą i teorią informacji prawnej. Jest przeznaczony do prowadzenia zajęć z przedmiotu "technologia informacyjna" na wydziałach prawa i administracji. Powinien być również przydatny wszystkim osobom, które w pracy zawodowej korzystają ze współczesnych polskich systemów informacji prawnej, takich jak: System Informacji Prawnej LEX, programy LexPolonica, System Informacji Prawnej Legalis czy dostępny na stronie internetowej Sejmu Internetowy System Aktów Prawnych.

Podtytuł podręcznika brzmi: Technologia informacyjna dla prawników i administracji publicznej

kilka słów od siebie:

Może zanim o książce napisze (wszak dopiero się pojawiła w zapowiedziach Zakamycza i nikt jej jeszcze nie miał w ręku), to przedstawię biogramy autorów:

Wojciech R. Wiewiórowski - kierownik Pracowni Informatyki Prawniczej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Prowadzi badania naukowe z zakresu podstawowych problemów informatyki prawniczej i prawa nowych technologii - w tym problematyki neutralności technologicznej państwa, informatyzacji administracji publicznej oraz zastosowania ontologii prawniczych w sieci semantycznej.

Grzegorz Wierczyński - asystent w Pracowni Informatyki Prawniczej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, autor publikacji na temat informatyki prawniczej i zasad techniki prawodawczej (m.in. współautor komentarza Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia, Warszawa 2003). Od 1999 r. współpracuje z Wydawnictwem Prawniczym LEX, jest członkiem zespołu redakcyjnego Systemu Informacji Prawnej LEX.

Ochrona znaków towarowych w Internecie

Praca przedstawia analizę uregulowań prawa polskiego służących ochronie uprawnionych do znaków towarowych przed naruszeniem ich prawa w Internecie. Rozważania te dają odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu obowiązujące przepisy chronią przed naruszeniem prawa do znaku w nowym medium, wskazują równocześnie propozycje zmian.

Autor omawia m.in. pojęcie, funkcje i rodzaje znaków towarowych, prawo ochronne na znak towarowy, domeny internetowe oraz zasady ich rejestracji, formy naruszenia prawa do znaku towarowego w Internecie; przedstawia także możliwości ochrony znaków towarowych w Internecie na podstawie kodeksu cywilnego, ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - prawo własności przemysłowej, ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a także środki ochrony przysługujące uprawnionemu.

autor:

Jarosław Antoniuk

wydawca:

Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis

ISBN:

83-7334-573-6

stron:

272

od wydawcy:

Praca przedstawia analizę uregulowań prawa polskiego służących ochronie uprawnionych do znaków towarowych przed naruszeniem ich prawa w Internecie. Rozważania te dają odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu obowiązujące przepisy chronią przed naruszeniem prawa do znaku w nowym medium, wskazują równocześnie propozycje zmian.

Autor omawia m.in. pojęcie, funkcje i rodzaje znaków towarowych, prawo ochronne na znak towarowy, domeny internetowe oraz zasady ich rejestracji, formy naruszenia prawa do znaku towarowego w Internecie; przedstawia także możliwości ochrony znaków towarowych w Internecie na podstawie kodeksu cywilnego, ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - prawo własności przemysłowej, ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a także środki ochrony przysługujące uprawnionemu.

kilka słów od siebie:

Autor monografii w czerwcu 2005 roku obronił na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, na Wydziale Prawa i Administracji, rozprawę doktorską o takim samym tytule.