O tym, że Minister Spraw Zagranicznych chce podważyć przepisy Unii Europejskiej

Był taki nieelegancki dowcip o jedzeniu i wprost przeciwnie, którego pointa była właśnie o tych muchach. Ale ja nie o tym. Zacznijmy (żeby nie dawać pretekstu Moderatorowi) od przepisów prawa, a konkretnie ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

Art. 16. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
1) reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;
2) reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
3) reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
4) wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
5) reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.

Pytanie, czy nie lepiej byłoby pościgać portale z tej ustawy (halo, halo, jest tu jakiś minister)?
Pytanie dlaczego jest takie prawo. Otóż dlatego, że "negatywne" uczucia są poprawdzie bardzo silne ale ich wywoływanie, szczególnie na masową skalę ma negatywne skutki zarówno społeczne jak i indywidualne. Człowiek żyjący w ciągłym strachu, zdenerwowaniu, stresie jest podatny na choroby psychiczne (cztery miliony Polaków korzystało z porad psychiatry a milion jest pod opieką psychiatrów.... nie mam nic przeciwko psychiatrom ani przeciwko chorym psychicznie ale przyzna Pan(i), że to nie są budujące wskaźniki i że lepiej byłoby, żeby ten odsetek - przynajmniej chorych, bo korzystających sporadycznie z porad już niekoniecznie - malał) i somatyczne zresztą też. Człowiek poddany ciągłemu zalewowi na przemian - wulgaryzmów i brutalizmów w najlepszym razie przyzwyczaja się do nich i obojętnieje, w najgorszym - włącza się w tak wykreowany system. Aż nie chce mi się przywoływać niesławnej pamięci doktora Goebbelsa. Przyzna Pan(i) - marketingowo skuteczny to on i jego szalony pryncypał byli jak mało kto. Żeby ze spokojnych poddanych - w dużej mierze operetkowej - monarchii zrobić, w ciągu zaledwie ćwierćwiecza, ludobójców trzeba nie lada talentu w dziedzinie inżynierii społecznej. Skuteczność jest pewną miarą, niektórzy uważają że dla polityków nawet główną, ale nawet jeśli tylko nią się posłużymy to losy wspomnianego ministra i jego führera pokazują, że nawet w świetle wyłącznie tego kryterium, na metę dłuższą niż ćwierćwiecze nie opłaca się posługiwać negatywnymi emocjami. Zresztą - czy ja nie piszę oczywistości?

Z nowszych przykładów można przypomnieć choćby zabójstwo P. Marka Rosiaka i dyskusję jaka się potem przetoczyła na temat języka polityki. Przetoczyła się i w zasadzie nic. Otóż moim zdaniem jest rzeczą jasną, że kiedy pojedynczy polityk mówi - od wielkiego dzwonu - o dorżnięciu watahy (na przykład) to jest to jego swobodna ekspresja i nie ma on obowiązku zastanawiać się jaki wpływ będą miały jego słowa na na przykład słabych psychicznie furiatów. Natomiast mam lekki dysonans poznawczy kiedy najpierw z tego rodzaju wystąpień robi się dla całej "klasy politycznej" modus operandi (a w zasadzie modus vivendi) a potem się dziwi, że poziom kulturalny "polskiego internetu" jest żenująco niski.

Miałem pisać o portalach a nie o politykach, ale w zasadzie problem jest ten sam, bo chodzi o kulturę przekazu medialnego (a czy promuje się tym przekazem ogórki czy dajmy na to Kanclerza z Rakowa to kwestia w tym kontekście wtórna) i o skutki jej braku: przywykanie (tytułową habituację) skutkujące tym, że nie ma już jak pobudzić zainteresowania klienta, któremu znudziły się gwałty, rozboje i trzęsienia ziemii. No więc z braku lepszego pomysłu trzeba (?) zintensyfikować bodźce (dobrze, że nie ma telewizji dotykowej, bo telewizor waliłby nas pałą po głowie, żeby zwrócić na siebie uwagę). I w sejmie i na portalu i w telewizji. I tak dalej jak wyżej - tzw. dodatnie sprzężenie zwrotne, które kończy się jak wiadomo utratą stabilności systemu. I po to żeby do tego nie doszło wkracza prawo i państwo (tak jak wkracza po to, żeby naturalne ale łatwe do wynaturzenia tendencje rynkowe nie prowadziły do powstawania monopoli albo żeby naturalna ale łatwa do wynaturzenia dążność do szczęścia nie zamieniła społeczeństwa w stado narkomanów). Pytanie tylko gdzie i jak powinny wkroczyć żeby nie okazały się lekarstwem gorszym od choroby. Czy takim jest cenzura? A może jakaś forma odpowiedzialności za własne strony (kłania się UŚUDE znowu)...

BTW, trochę nie à propos, a trochę tak: dziś trafiłem na stronę http://rozdziewiczalnia.pl/ (proponuję zacząć od czytania strony oznaczonej pytajnikiem). Interesujące, że wśród reakcji, o których piszą autorzy były propozycje wywiadów do gazet czy gróźb a nie było doniesienia (to znowu, żeby Moderator przepuścił ten wpis ;)) z art 204 KK... a może właśnie wcale nie interesujące, przecież już się PRZYZWYCZAILIŚMY do gorszych rzeczy i wiemy, że groźba jest dobrą metodą dyskursu społecznego a oglądalność i czytalność (poczytność?) dobrymi miarami jakości gazety...