Rozpowszechnianie wiadomości z postępowania przygotowawczego w oświadczeniach

Ja rozumiem ze redakcja broni swojego pracownika (i chwali się jej to), ale no bez przesady - jeśli dziennikarz świadomi utrudnia pracę prokuraturze, łamiąc przy tym prawo (będą teraz udowadniali że prawo prasowe ma wyższy priorytet względem art. 241§1 KK?) to chyba miał świadomość rachunku potencjalnych kosztów (paka) i zysków (nowinka na której może zabłysnąć, zrobić karierę?).

Coraz częściej mam wrażenie że dziennikarze, pod pozorem misji publicznej dostarczania informacji "za każdą cenę", bezmyślnie dążą do ujawnienia wszystkiego co ukryte - nawet jeśli ujawnienie to miało by przynosić wymierne straty którejś ze stron...

"Rada Konsultacyjna Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP sprzeciwia się stawianiu dziennikarzom Mariuszowi Gierszewskiemu i Krzysztofowi Skórzyńskiemu zarzutów złamania prawa podczas poszukiwania i pozyskiwania informacji, czyli działań podejmowanych w ramach wykonywania przez nich zawodu dziennikarza."

Nie chodzi o łamanie prawa podczas poszukiwania i pozyskiwania informacji ale o ujawnianie tych informacji po ich pozyskaniu. Poza tym co to za logika, działania podejmowane w ramach wykonywanego zawodu nie muszą być zgodne z przepisami prawa? Czy zawód dziennikarza nie opiera się na przepisach prawa? Sokor dziennikarz łamie przepisy to znaczy, że nie wykonuje zawodu dziennikarza, tylko jest przestępcą.

Śmieszne są te uzasadnienia: cenzura, zamykanie ust dziennikarzom, którzy od 20 lat ujawniają afery, zamach na demokrację :) Jeśli pozyskali informacje, którymi dysponowała prokuratura na etapie postępowania przygotowawczego mogli poczekać na proces i ujawnić te informacje po jego zakończeniu. Tak wyglądałby kontrola władzy. Tylko, że wtedy nie byłby to żaden "nius".

"Prokuratura ma obowiązek ścigania takich przestępstw. Wątpliwości musi budzić jednak sytuacja, w której zarzuty stawia się nie bezpośrednim sprawcom przecieku tylko dziennikarzom, którzy wykonując swoją pracę przekazują uzyskane informacje społeczeństwu. Prawo musi być przestrzegane, ale jego egzekwowanie nie powinno zagrażać wolności słowa. W każdej tego typu sytuacji zadaniem dziennikarza powinna być również troska o polską rację stanu. Z drugiej strony dziennikarz musi mieć możliwość podjęcia samodzielnej decyzji, bez strachu przed instytucjami czy osobami, których interesy narusza."

A to już prawdziwa masakra. Prawo musi być przestrzegane ale dziennikarze powinni być traktowani w inny sposób niż inni obywatele bo tylko ich dotyczy "wolność słowa", to oni troszczą się o "rację stanu" i nie mogą bać się odpowiedzialności za podjęte działania. Zapomina się jakoś, że dziennikarz zarabia na tym co robi, im bardziej sensacyjną wiadomość ujawni tym więcej zarobi. Jest to prosta i oczywista zależność. Oczywiste jest też, że w interesie dziennikarza jest pozyskiwanie informacji prawnie chronionych, nawet odpłatnie, a więc nakłanianie do przestępstwa. Mówi się, że jedną z głównych ról mediów jest kontrola władzy, ale kto ma kontrolować media? Najlepiej nikt.

Jest jeszcze Stanowisko Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w sprawie M. Gierszewskiego oraz K. Skórzyńskiego. Czytamy w nim m.in.:

(...)
W związku z powyższym Helsińska Fundacja Praw Człowieka wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu postawienia dziennikarzom Mariuszowi Gierszewskiego i Krzysztofowi Skórzyńskiemu zarzutów z art. 241 kodeksu karnego. Zgodnie z art. 1 par. 2 kodeksu karnego nie stanowi przestępstwa czyn o znikomej społecznej szkodliwości. Naszym zdaniem dziennikarze opisując sprawę wycieku działali w interesie społecznym a nie ze szkodą dla niego. Zdaniem Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka postawienie zarzutów dziennikarzom M. Gierszewskiemu oraz K. Skórzyńskiemu stanowi nieproporcjonalną ingerencję w wolność słowa oraz jest realnym zagrożeniem dla dziennikarstwa śledczego w Polsce. Działanie prokuratury może bowiem wywoływać tzw. mrożący skutek (chilling effect) dla swobodnego wykonywania zawodu dziennikarza.

Postawienie zarzutów dziennikarzom jest przykładem niebezpiecznej tendencji, zapoczątkowanej wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 r. (sygn. akt. I KZP 35/08), dotyczącej odpowiedzialności z art. 265 § 2 kodeksu karnego, tj. ujawnienia tajemnicy państwowej. W wyroku tym Sąd Najwyższy uznał, że dziennikarze powinni odpowiadać na równi z innymi obywatelami i nie uwzględnił szczególnej roli społecznej jaką odgrywają. Taka tendencja przeczy zasadom wskazanym przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, która w rezolucji nr 1706 wezwała państwa członkowskie do poprawienia przepisów, tak aby zmierzały one do ochrony dziennikarzy, ujawniających m.in. korupcję, naruszenia praw człowieka, zanieczyszczenia środowiska, nadużycia władz publicznych.

Zgodnie z zaleceniami Komitetu Ministrów Rady Europy o ujawnianiu informacji przez media o postępowaniach w sprawach karnych (Rec(2003)13 on the provision of information through the media in relation to criminal proceedings) obywatele muszą mieć prawo do otrzymywania informacji na temat działania wymiaru sprawiedliwości oraz o postępowaniach prokuratorskich i sądowych. Dziennikarze z kolei muszą mieć zapewnione warunki aby informować społeczeństwo o działaniach policji i prokuratury.

Z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, m.in. w sprawie Dupuis i inni p. Francji (skarga nr 1914/02, wyrok z dnia 12 listopada 2007 r.), wynika iż ochrona tajemnicy postępowania przygotowawczego musi być szczegółowo uzasadniona dobrem śledztwa czy też ochroną osoby podejrzanej. Działalność dziennikarska wiąże się bowiem z obowiązkiem informowania opinii publicznej o wszelkich nieprawidłowościach śledztwa, postępowania prokuratorskiego czy też sądowego, a dziennikarze podlegają w tym zakresie ochronie.

Podkreślamy jednak, iż w pewnych sytuacjach uznajemy za dopuszczalne stawianie dziennikarzom zarzutów na podstawie art. 241 kodeksu karnego, jeżeli dziennikarz przekracza ramy rzetelnego dziennikarstwa i ujawnia informacje ze śledztwa tylko i wyłącznie w celu wywołania sensacji czy też ingeruje w życie prywatne i nie sposób przypisać dziennikarzowi działania w interesie publicznym. Z taką jednak sytuacją nie mamy do czynienia w przypadku zarzutów stawianych przez Prokuraturę Okręgową w Krakowie.
(...)

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Nie podzielam opinii HFPCZ, a w szczególności odesłania do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, które w rezolucji nr 1706 wzywała państwa członkowskie do poprawienia przepisów, tak aby zmierzały one do ochrony dziennikarzy, ujawniających m.in. korupcję, naruszenia praw człowieka, zanieczyszczenia środowiska, nadużycia władz publicznych. Działanie dziennikarzy, o których jest mowa nie podpada pod taką ochronę, ponieważ ujawniając wiadomości z postępowania przygotowawczego nie działali w interesie obywateli, tylko kierowali się moim zdaniem pobudkami nakierowanymi na sensację. Kto działa w tak nierozważny sposób, to niech teraz albo ujawni informatora albo sam pochyli się i przyjmie karę za swój czyn.