No i zaczynają pozywać przedsiębiorstwa telekomunikacyjne

Jeśli szwedzki przedsiębiorca telekomunikacyjny TeliaSonera nie ujawni danych swoich użytkowników, stanie przed koniecznością zapłaty karę grzywny 750,000 szwedzkich koron. A przynajmniej tak się wydaje. Przed szwedzkim sądem dystryktowym dla Södertörn zapadł wyrok związany z próbą uzyskania od providera danych osób, które utrzymywały sieć wymiany plików Swetorrents (BitTorrent). Wyrok nie jest prawomocny i TeliaSonera zamierza się odwoływać.

Jak wynika z tekstu Telia forced to reveal file-sharing customer - roszczenia przeciwko przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu rozpoczęły cztery szwedzkie spółki z branży filmowej: Svensk Filmindustri, Pan Vision, Filmlance International oraz Yellow Bird, reprezentowane przez organizację antypiracką Antipiratbyrån. Chociaż to szwedzkie źródło, to lepszym wydaje się być serwis svd.se i tekst pt. Tingsrätten säger ja till Ipred-begäran. Są też komentarze w serwisie TorrentFreak, w tekście Court Orders ISP To Hand Over Torrent Site Operator Details.

A więc chodzi o uzyskanie danych takich, jak adres IP, nazwisko lub inne, którymi dysponuje TeliaSonera. Jeśli nie udostępni antypiratom tych danych, to - na podstawie wyroku - może liczyć na grzywnę, której wysokość ludzie z TorrentFreak przeliczyli na amerykańskie dolary i wyszło ich 110 tysięcy.

Jest też interesująca informacja na temat przebiegu sporu:

It had been argued that since Swetorrents is a so-called private BitTorrent tracker which requires registration to access, this meant that the site is closed and not open to the public. This claim was dismissed, since the site has around 20,000 members and on this basis, could not be considered to be private.

A więc nie udała się próba wykazania, że krąg osób korzystających z torrentów w ramach Swetorrents jest ograniczony tylko do znajomych.

Sprawa się nie kończy, gdyż - jeśli dobrze rozumiem - TeliaSonera zapowiedziała apelację od wyroku sądu dystryktowego.

I chociaż mamy wyrok ETS (por. ETS: nie muszą przekazywać danych w celu zapewnienia ochrony praw autorskich w ramach postępowania cywilnego, to jednak tajemnica telekomunikacyjna również ma swoje granice. ETS zauważył, że dyrektywa 2002/58 nie wyklucza możliwości, by państwa członkowskie ustanowiły obowiązek ujawnienia danych osobowych w ramach postępowania cywilnego, a jedynie uznał, że artykuł 15 ust. 1 dyrektywy nie może być interpretowany jako zobowiązanie państw członkowskich do ustanowienia takiego obowiązku. Czyli mogą wprowadzić takie przepisy. To jest istotne również na gruncie praw człowieka. Przypominam wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (por. Wyrok ETPCz: prawo dochodzenia roszczeń w przypadku naruszenia prywatności), w którym uznał on, że państwo powinno stworzyć środki prawne ochrony życia prywatnego jednostki, również wówczas, gdy w grę wchodzą relacje między jednostkami. Jeśli państwo powinno stworzyć środki ochrony życia prywatnego, to znaczyć to może, że powinno również stworzyć środki ochrony innych praw.

No bo powiedzcie sami: skąd pomysł, że przedsiębiorstw telekomunikacyjnych się nie pozywa?