Apelacja od wyroku w sprawie serwisu bielsko.biala.pl

Po wyroku w sprawie braku rejestracji serwisu bielsko.biala.pl (por. W Bielsku-Białej wyrok grzywny za brak rejestracji serwisu internetowego oraz Uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej (sygn. akt IX K 2011/08)) oskarżeni wydawcy złożyli apelację do Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej Wydział VII Karny Odwoławczy. Opinię w tej sprawie ma również przedstawić Helsińska Fundacja Praw Człowieka. Sprawa zatem jeszcze się nie zakończyła.

Przypominam, że po tym wyroku zadałem pytania urzędom (por. Dlaczego urzędy nie rejestrują w sądzie swoich serwisów jako dzienników lub czasopism - publikuję odpowiedzi). Argumenty, które pojawiły sie w opublikowanych w tym serwisie odpowiedziach, znalazły się również w złożonej w sądzie apelacji.

Uzasadnienia złożonej apelacji nie opublikuję (nie mam tu upoważnienia), ale myślę, że nie będzie nadużyciem, jeśli zacytuję samą treść:

Apelacja oskarżonych od wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej Wydział IX Grodzki z dnia 2 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt IX K 2011/08

1. Działając na podstawie art. 425 § 1 i 2 oraz art. 444 kpk zaskarżamy w całości wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej Wydział IX Grodzki z dnia 2 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt IX K 2011/08,

2. Na podstawie art. 438 pkt 1 kpk zarzucamy powyższemu wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, w szczególności art. 45 w zw. art. 7 ust. 2 pkt 1) ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U.84.5.24) poprzez ich błędne zastosowanie, polegające na uznaniu strony internetowej www.bielsko.biala.pl za czasopismo, który należy zarejestrować w rejestrze dzienników i czasopism,

3. Na podstawie 438 pkt 2 kpk zarzucamy wyrokowi obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, przez niezastosowanie art. 17 § 1 ust. 2 kpk, tj. zaniechanie umorzenia postępowania z uwagi na brak w postępowaniu oskarżonego znamion czynu zabronionego z art. 45 Prawa prasowego,

4. Na podstawie art. 438 pkt 3 kpk zarzucamy błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, które miały wpływ na jego treść, przez błędne uznanie, że strona www.bielsko.biala.pl jest publikacją periodyczną i przekazem za pomocą dźwięku i obrazu,

5. Na podstawie art. 438 pkt 4 kpk zarzucamy powyższemu wyrokowi niesłuszne niezastosowanie warunkowego umorzenia postępowania określonego w art. 66 § 1 kk w sytuacji, gdy z całokształtu okoliczności faktycznych sprawy wynika, że społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, a wobec sprawców zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 437 § 1 i 2 kpk wnosimy o:
1. uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości uniewinnienie oskarżonych od zarzucanego im czynu,

względnie o

2. uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania,

a z ostrożności procesowej względnie o

3. uchylenie zaskarżonego orzeczenia i umorzenie postępowania lub warunkowe umorzenie postępowania.
(...)

Dalej już jest uzasadnienie.

Opcje przeglądania komentarzy

Wybierz sposób przeglądania komentarzy oraz kliknij "Zachowaj ustawienia", by aktywować zmiany.

apelacja

Hm, cywilista pisał tę apelację? Jak się stawia zarzut błędów w ustaleniach faktycznych, to się nie stawia zarzutu naruszenia prawa materialnego, bo dopiero, gdy się ustali stan faktyczny, to jest celowe, aby stawiać zarzuty dotyczące prawa. A tu jest trochę pomieszanie z poplątaniem. Ale nic to - najważniejsze, żeby chwyciło.
Przy okazji - sprawa bytowska trafiła do RPO z wnioskiem o wniesienie kasacji?

Na 100% cywilista, za czym

Na 100% cywilista, za czym przemawia także treść pkt 1 i 3 wniosków apelacji. Według kpk, sąd odwoławczy może uniewinnić oskarżonego, umorzyć postępowanie z powodu okoliczności wyłączającej ściganie lub warunkowo je umorzyć jedynie wyrokiem reformatoryjnym. Tylko na gruncie kpc, sąd II instancji jest władny uchylić zaskarżone orzeczenie i umorzyć postępowanie w sprawie.

Piotr VaGla Waglowski

VaGla
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>