Amazon zdalnie wykasował "elektroniczne książki" z urządzeń konsumentów

W tym kontekście warto jeszcze wspomnieć o wpisie, ktory pojawił się w sewrisie ZDNet: Amazon uses 1984 to free e-books sugerującym, iż Amazon podjął taką bezprecedensową akcję (ktora raczej ani Amazonowi ani DRM nie przysporzyła zwolenników) aby uzmysłowić wszystkim, że coraz trudniej żyć w świecie, w którym prawa autorskie zmieniają się wraz z poruszaniem się w czasie i przestrzeni.

Powątpiewam, że Amazaon chce uwolnić książki elektroniczne (jak sugeruje tytuł). Do tej pory to jednak tak nie działało. Ale widać wyraźnie, że sklep znalazł się w trudnej sytuacji: robił za coś w rodzaju pasera.

Z drugiej strony nie mogłem się powstrzymać od chichotu gdy o tym uslyszałem: nagle zobaczyliśmy Wielkiego Brata w akcji kasującego Rok 1984...

W zeszłym roku odbyły się obchody 75. rocznicy akcji palenia książek przez nazistów. Niestety ludzie już zapomnieli, więc historia zatoczyła koło. I - o ironio - padło na Orwella. Co gorsze Hitler robił to spektakularnie. Było to widać. Trwało to jakiś czas. Można było nawet, teoretycznie protestować. A teraz? Pstryk! I po wszystkiemu. Ani książki schować, ani zaprotestować.

Wikipedia podaje, że "Rok 1984" jest w domenie publicznej w Kanadzie, Rosji i Australii, w Europie będzie w 2020 a w USA w 2044.
Szczerze mówiąc nie znam się na tym, może ktoś z szanownych ekspertów mnie oświeci. Czy to znaczy, że obywatel Australii może pobrać książkę za darmo a Amerykanin nie, czy też można czytać w Australii a w USA nie, czy może można sciagnąć za darmo z Australii, ale nie ze Stanów.
Jeśli zależy to od narodowości czytelnika, to ludzie z Amazon muszą być dobrze poinformowani, a jeśli nie, to:
Co się dzieję, jeśli ze swoją darmową książką pojadę gdzieś, gdzie nie jest darmowa?
To skomplikowane. Poważnie mnie to martwi.

Można przypuszczać, że w rzeczywistości nie doszło do „wykasowania” książek z urządzeń użytkowników, a zastosowano tylko mechanizm systemów DRM polegający na „cofnięciu licencji”. Nie wiem, jak działa oprogramowanie w urządzeniach Amazona, ale zazwyczaj w systemach DRM plik z właściwymi („chronionymi”) danymi jest zaszyfrowany i rozdzielony od bardzo niewielkiej porcji danych, która zawiera klucz służący do odszyfrowania pliku oraz wytyczne dla oprogramowania DRM (potocznie tę część nazywa się „licencją”). Przy takim podejściu „indywidualizowana” jest tylko druga część, a sam plik ma taką samą postać na wszystkich urządzeniach i można go bez przeszkód kopiować, jednak będzie on bezużyteczny, jeśli urządzenie nie otrzyma instrukcji, że może z niego korzystać.

Jeśli jest tak, jak sądzę, to aby osiągnąć obserwowany efekt, wystarczyło na serwerach Amazona zmienić instrukcje dotyczące tych akurat książek (szanujący się system DRM pyta centralę o aktualne instrukcje).

Na urządzeniach nie jest w takim przypadku również potrzebny żaden „specjalny back-door”, ponieważ zdalne kontrolowanie zachowania urządzeń przez zewnętrzne podmioty jest podstawową funkcją systemów DRM (patrząc z drugiej strony można ew. stwierdzić, że wszystko w urządzeniu jest jednym wielkim back-doorem).

Chciałbym mieć nadzieję, że nagłośnienie takich wydarzeń spowoduje wzrost świadomości na temat systemów DRM i zwiększy nacisk rynkowy ze strony konsumentów, którzy nie zgadzają się, aby ich „własność” w rzeczywistości ich własnością nie była. Prawda jest jednak taka, że infrastruktura systemów DRM (zarówno oprogramowanie, jak i sprzęt) rozbudowywana jest od lat i choć dziś jest już bardzo powszechnie stosowana, to nie wzbudza widocznych kontrowersji ze strony mediów. To co się stało jest tylko ciekawostką medialną (akurat trafiło na Orwella). Amazon obieca, że już będzie grzeczny, a konsumenci nadal będą nosić swoje teleekrany…

W tym kontekście (jak zresztą przy każdej podobnej sprawie w którą w jakiś sposób "zamieszane" jest DRM) warto przywołać ten tekst -> http://mises.pl/255/255/ który stawia (moim zdaniem słuszną) tezę, że egzekwowanie praw autorskich i innych "praw do własności intelektualnej" ma w istocie charakter totalitarny, gdyż daje pewnej uprzywilejowanej grupie zupełnie nieuzasadnione prawo decydowania o tym, co inna, znacznie większa grupa ludzi może zrobić ze swoją rzeczywistą, materialną, legalnie nabytą własnością (w tym przypadku - czytnikami e-booków) i ograniczania ich praw własności poprzez ograniczenie możliwości rozporządzania przez nich swoim majątkiem.

"Przypomnijmy sobie, że prawa dotyczące własności intelektualnej dają twórcom częściowe prawa kontroli – posiadania – własności wszystkich innych ludzi. Twórca pierwowzoru jest, na mocy prawa IP, częściowym właścicielem majątku innych, ponieważ prawo pozwala mu zabronić innym określonych działań związanych z ich własnością. Przykładowo autor X może zabronić drugiej osobie Y zapisania jej własnym atramentem określonych słów na jej własnych, pustych kartkach.

Nagle, magicznym sposobem, tworząc jedynie pewną niebanalną (choć i to nie zawsze) myśl, wymyślając i zapisując oryginalny wzorzec informacji czy też znajdując nową metodę wykorzystania swojej własności, twórca IP zdobywa częściową władzę nad własnością innych. Ma on swój udział w tym, jak osoby trzecie użytkują swoje mienie. Prawa własności intelektualnej powodują zmianę status quo przez przeniesienie własności jednej klasy jednostek (posiadaczy dóbr materialnych) na inną (autorów i wynalazców). Toteż już na pierwszy rzut oka prawa IP naruszają lub 'odbierają' czyjąś fizyczną własność poprzez przekazanie części własności autorom i wynalazcom. Dla uznania praw IP konieczne jest uzasadnienie tej inwazji i redystrybucji majątku."

A swoją drogą, swoją wielce ironiczną wymowę ma fakt że dotyczy to akurat książek Orwella... ;)

W 1999 roku Napster spopularyzował format mp3 czym napędził solidnego stracha wytwórniom muzycznym. Po 10 latach prób zamienienia informacji w dobro rzadkie (przy pomocy DRM) w końcu przemysł muzyczny się poddał, i obecnie bez większych trudności przesiada się na owo tak ongiś przerażające mp3. I teraz to szokujące wrażenie dejavu: pojawia się e-papier, i nagle formaty tekstowe zaczynają być koszmarem wydawców książek. Żeby zamienić informację w dobro rzadkie wydawcy pakują się w DRM. Czy oni nie czytają gazet?

--
A może by tak wesprzeć darowizną Fundację Nowoczesna Polska?

Podobno to niekoniecznie DRM:
http://www.emergentchaos.com/archives/2009/07/kindle_brouhaha_isnt_abou.html

Jeżeli to działa w systemie cloud computing, to - jeśli dobrze rozumiem - nie musieli kasować żadnych plików z prywatnych czytników.

Inna rzecz, że znikały nie tylko książki, ale i notatki:
http://www.nytimes.com/2009/07/18/technology/companies/18amazon.html?_r=1

Witam!

Pytanie laika: Jeżeli byłbym posiadaczem kindle'a, który znalazł sie w sytuacji usunięcią książki i uważałbym ze zostałem pokrzywdzony, w jaki sposób moge dochodzić swoich praw? Polski sąd? Amerykański sąd? Czy może wogóle nie mam wogóle żadnych możliwości?

Krystian Kichewko

Jak podaje reuters Amazon.com chce przywrócić użytkownikom usunięte kopie "Roku 1984" lub wręczyć kupon na $30.
Co mnie zastanawia, to fragemnt, który mówi, że:

Amazon's email on Thursday said that the company would replace the deleted books along with any annotations made by customers.

Najpierw były utyskiwania na fakt, że oprócz książek ludzie potracili swoje notatki i nie można ich przywrócić. Teraz się okazuje, że jest to możliwe. Powstaje pytanie. Skoro notatki są wynikiem mojej pracy i nawet będąc dziełem zależnym, dalej mam do nich prawa autorskie, to czy mogę swoją pracę zniszczyć? Czy kiedy będę chciał zrezygnować z usług oferowanych za pomocą Kindle będę miał pewność, że Amazon nie będzie przechowywał gdzieś w tej chmurze moich notatek?