Informatyzacja administracji publicznej na przykładzie wprowadzenia formy elektronicznej do KPA

W dziale prace magisterskie publikuję dziś również nadesłaną przez p. Adama Klimowskiego pracę pt. Informatyzacja administracji publicznej na przykładzie wprowadzenia formy elektronicznej do Kodeksu postępowania administracyjnego. Praca ta została przygotowana pod kierunkiem prof. UW dr. hab. Aleksandry Wiktorowskiej w Instytucie Nauk Prawno-Administracyjnych WPiA UW. Praca została obroniona w czerwcu 2012 roku.

Informatyzacja administracji publicznej na przykładzie wprowadzenia formy elektronicznej do Kodeksu postępowania administracyjnego
Adam Klimowski

Niniejszy dokument zawiera jedynie wybór z pracy. Cała praca znajduje się w pliku mgr_a_klimowski.pdf (490 Kb).

Uwagi dotyczące cytowania:
Adam Klimowski, "Informatyzacja administracji publicznej na przykładzie wprowadzenia formy elektronicznej do Kodeksu postępowania administracyjnego", Warszawa 2012, http://www.vagla.pl

Spis treści
Wprowadzenie
1. Historia informatyzacji administracji publicznej w Polsce
1.1 Początki programu informatyzacji administracji publicznej (lata 2003-2004)
1.2 Wprowadzenie formy elektronicznej do KPA; początki realizacji programu ePUAP (lata 2005-2010)
1.3 Dalsze zmiany w KPA (lata 2010-2011)

2. Dokument elektroniczny
2.1 Pojęcie dokumentu elektronicznego
2.1.1 Pojęcie dokumentu elektronicznego w prawie UE
2.1.2 Pojęcie dokumentu elektronicznego w prawie polskim
2.2 Dokument elektroniczny a zasada pisemności

3. Uwierzytelnienie dokumentu elektronicznego
3.1 Pojęcie uwierzytelnienia dokumentu elektronicznego
3.2 Metody uwierzytelnienia
3.2.1 Podpis elektroniczny
3.2.2 Profil zaufany

4. Środki komunikacji elektronicznej
4.1 Pojęcie środków komunikacji elektronicznej
4.2 Komunikacja organu ze stroną postępowania
4.3 Komunikacja strony z organem
4.3.1 Elektroniczna skrzynka podawcza

5. Metryka sprawy w formie elektronicznej

6. Forma elektroniczna

7. Informatyzacja administracji publicznej w innych krajach UE (na wybranych przykładach)
7.1 Dania
7.2 Finlandia
7.3 Niemcy
7.4 Wielka Brytania

Wnioski końcowe
Bibliografia
Literatura
Akty prawne
Polska
Unia Europejska
Finlandia
Niemcy
Wielka Brytania
Strony internetowe

Wprowadzenie

W połowie lat 90. XX wieku Internet powoli przestawał być nowinką technologiczną; zaczęto o nim myśleć jako o przestrzeni, w której jest miejsce nie tylko dla osób prywatnych i przedsiębiorstw, ale i podmiotów publicznych. Przełom nastąpił w 1994 r.: pojawiły się pierwsze rządowe strony internetowe (w maju 1994 r. polski Urząd Rady Ministrów, w październiku 1994 r. Biały Dom) oraz pierwsze rządowe strategie, uwzględniające wykorzystanie nowych technologii zarówno dla potrzeb urzędów, jak i obywateli (przykładem może być grecki program KLEISTHENIS). Potrzeba jednak było jeszcze kilku lat, nim zaczęto na poważnie myśleć o informatyzacji administracji publicznej: konieczne były zmiany nie tylko w technologii (umożliwiające m.in. jednoznaczną identyfikację użytkownika przez wykorzystywany przez urząd system informatyczny), ale i w prawie (określające definicje podstawowych pojęć, standardy urządzeń i oprogramowania, podmioty odpowiedzialne za proces informatyzacji itp.).

Niniejsza praca poświęcona jest formie elektronicznej w Kodeksie postępowania administracyjnego jako szczególnemu przypadkowi informatyzacji administracji publicznej i postępowania administracyjnego. Pod pojęciem formy elektronicznej rozumiem ogół definicji, rozwiązań i instytucji, obecnych w KPA, które umożliwiają stronom postępowania i organom administracji kontakt drogą elektroniczną. Z tej przyczyny pojęcie to jest szersze od formy dokumentu elektronicznego (...) doręczanego środkami komunikacji elektronicznej, obecnej w art. 14§1 KPA. Posługując się tym pojęciem, stawiam jednocześnie tezę o odrębności formy elektronicznej i formy pisemnej w KPA.

Opracowując wskazane zagadnienie, zwracałem uwagę nie tylko na aspekt teoretyczny, ale i praktyczny, a więc na już istniejące rozwiązania i systemy informatyczne; czyniąc to, miałem na uwadze silne powiązanie danego mechanizmu i przepisu prawnego, umożliwiającego jego istnienie.

W rozdziale pierwszym została opisana historia informatyzacji administracji publicznej w Polsce: przedstawiono genezę najważniejszych aktów prawnych, pokrótce opisano wprowadzone przez nie zmiany oraz wskazano założenia, jakimi kierowały się osoby i urzędy odpowiedzialne za proces informatyzacji.

Rozdział drugi jest poświęcony pojęciu dokumentu elektronicznego: zaprezentowane zostały zmiany, jakim ono ulegało oraz wskazano jego znaczenie dla postępowania administracyjnego.

Treścią rozdziału trzeciego jest zagadnienie uwierzytelniania dokumentu elektronicznego: przedstawione zostały dwie główne metody, akceptowane przez polskie ustawodawstwo.

W rozdziale czwartym omówiono środki komunikacji elektronicznej, koncentrując się na elektronicznej skrzynce podawczej.

Rozdział piąty opisuje jedną z nowszych instytucji kodeksu - metrykę sprawy w formie elektronicznej.

Rozdział szósty rozwija przedstawione we wstępie pojęcie formy elektronicznej jej związku z zasadami postępowania administracyjnego.

W rozdziale siódmym pokrótce przedstawiono dla celów porównawczych rozwiązania e-administracji w czterech krajach Unii Europejskiej.

Bibliografia (literatura)

1. Dariusz Adamski, Doręczanie pism w formie dokumentów elektronicznych według przepisów wykonawczych do ustawy o informatyzacji w: Prawo Mediów Elektronicznych (5) (dodatek specjalny do Monitora Prawniczego 16/2006).
2. Dariusz Adamski, Mirosław Kutyłowski, Krytyczny komentarz do ustawy o informatyzacji, Elektroniczna administracja 1/2006.
3. Ari-Veikko Anttiroiko (red.), Electronic Government: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications, Tampere 2008.
4. Katarzyna Bielińska-Kuniszewska, Marcin Meszczyński, Jacek Orłowski (red.), Ustawa o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne, Wrocław 2010 r.
5. Adam Grzegorz Citko, Rewolucja czy ewolucja? Zmiany w postępowaniu administracyjnym i postępowaniu sądowoadministracyjnym, Edukacja Prawnicza 12/2010.
6. Jacek Janowski, Elektroniczny obrót prawny, Warszawa 2008.
7. Sylwia Kotecka, Prawne aspekty nowych regulacji w obszarze dokumentu elektronicznego, Elektroniczna administracja 3/2007.
8. Grzegorz Łaszczyca (red.), Roczniki Administracji i Prawa. Teoria i praktyka. Rok II, Sosnowiec 2001.
9. Justyna Matusiak, Administracja elektroniczna w Polsce i na świecie - analiza porównawcza uregulowań prawnych (cz. I), Kwartalnik Człowiek i Dokumenty
2/2011.
10. Justyna Matusiak, E-administracja w Polsce i na świecie - analiza porównawcza uregulowań prawnych (cz. II), Kwartalnik Człowiek i Dokumenty 3/2011.
11. Marta Matuszewska-Maroń, Justyna Góral-Kaczmarek, Centralna baza e-wzorów w świetle nowych przepisów - ułatwienie czy komplikacja?, E-mentor 5/2011.
12. Mirosław Sadowski, Piotr Szymaniec (red.), Wrocławskie Studia Erazmiańskie. Zeszyty Studenckie. Prace z zakresu myśli polityczno-prawnej oraz
elektronicznej administracji, Wrocław 2010.
13. Grzegorz Sibiga, Informatyzacja administracji: niepewne doręczenie, Rzeczpospolita, 15 czerwca 2007.
14. Henricus Joseph Snijders, Stephen Weatherill (red.), E-Commerce Law: National and Transnational Topics and Perspectives, Alphen aan den Rijn
2003.
15. Dariusz Szostek, Zmiany w kodeksie postępowania administracyjnego w aspekcie e-administracji, Kwartalnik Naukowy Prawo mediów
elektronicznych 1/2010.
16. Marek Wierzbowski, Aleksandra Wiktorowska (red.) KPA. Komentarz, Warszawa 2011.

Opcje przeglądania komentarzy

Wybierz sposób przeglądania komentarzy oraz kliknij "Zachowaj ustawienia", by aktywować zmiany.

Ciekawostka: na ePUAP

Ciekawostka: na ePUAP zawitają sprawy sądowoadministracyjne i nie tylko.

https://mamzdanie.org.pl/web/guest/konsultacje/-/message_boards/message/32469

plus minus

Praca bardzo ciekawa, jest zbiorem najistotniejszych działań legislacyjnych, organizacyjnych i częściowo technicznych ostatnich 10 lat rozwoju informatyzacji administracji publicznej. Za zasadniczo rzetelny przegląd należy się PLUS. W wielu miejscach autor zauważa opóźnienia legislacyjne i brak konsekwentnego działania spowodowany zapewne brakiem mechanizmów wymuszających stosowanie przyjętych rozwiązań. Praca w zasadzie nie poddaje analizie faktycznej "wdrażalności" rozwiązań informatycznych, ustalenia przyczyn takiego stanu i próby stworzenia mechanizmów zachęty dla stosowania formy elektronicznej dokumentów. Za brak tych elementów dałbym MINUS.
Żywić należy nadzieję, że praca uruchomi wysiłki kolejnych analityków i uzyskamy propozycje nowych inicjatyw wzruszających obserwowany stan rzeczy by nie powiedzieć zastój.
KJM

coś się zmieniło w magisterkach?

"Praca została obroniona w czerwcu 2012 roku. "

Nie mam pewności więc formułuję swą wypowiedź jako pytanie: Za moich czasów nie było "obrony prac magisterskich (to nie doktorat) tylko egzamin magisterski. Coś się zmieniło w ciągu ostatnich lat w tym temacie?.

A poza tym wiem, że się czepiam :)

Nie, nic się nie zmieniło

Nie, nic się nie zmieniło - magisterski jest egzamin ;-)

... ale to, co w pracy obronić trzeba

Egzamin magisterski, to pikuś. Siódme poty zaczynają bić jak trzeba się wybronić z pytań do tego, co w pracy... bo papier/plik jest cierpliwy i przyjmie wszystko, co daje objętość i zrazu wygląda na poważne dzieło >:-]

Piotr VaGla Waglowski

VaGla
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>