Dramatyczne oświadczenie Prezesa Lipszyca

Wyglad tej bazy to efekt trybu zamawiania rozwiazan informatycznych. Bo klient dostaje dokladnie to, co zamowil, a nie to, czego potrzebuje. I to jest normalne w sytuacji, gdy klientowi kaze sie opisac ksztalt gotowego produktu.

Witam.

Najczęściej projekty systemów, a później SIWZ piszą ludzie, którym wydaje się że coś wiedzą o projektowaniu systemów. W rzeczywistości zaś ich wiedza sprowadza się do umiejętności prowadzenia profilu na Facebook-u, czy wysyłaniu poczty elektronicznej lub dokonywaniu zakupów przez internet.
Zetknąłem się z wieloma projektami dla różnych branż i dostrzegam, że w urzędach ewidentnie rządzi hierarchiczność i ukaz Cara Mikołaja I. Żeby nie wiem jak inteligentny człowiek z pionu IT usiłował cokolwiek zmienić w wizji swojego przełożonego, to z góry jest skazany na porażkę! Gdyż jako podwładny ma jedynie prawo w obecności swego przełożonego, mieć wyraz twarzy durny, aby nie stresować zwierzchnika!
Przyglądając się przez lat sporo różnym projektom, dostrzegam ciekawą właściwość. Systemy pisane w latach 90-tych ubiegłego wieku działały długo i szczęśliwie, pomimo wielu zmian prawnych. Sam nawet miałem styczność z wiekowym oprogramowaniem kadrowo-płacowym, wykonanym dla jednostki budżetowej. I pomimo zmian prawnych, wystarczyło lekko zmodyfikować linijki kodu i aplikacja robiła co do niej należy. Jeden taki program wymieniono dopiero po ok. 15-tu latach, bo trzeba było wreszcie DOS-a na MS Windows wymienić. Moda na okienka na biurku jest głównym kreatorem informatyzacji urzędów. Bo niby dlaczego tylko MS Windows i MS Office królują w przetargach?
Systemik DOS-owy liczył i przetwarzał przez lata poprawnie dane kadrowo-płacowe, nawet miał moduł do generowania danych do zassania przez "jaśnie Płatnika firmy Prokom". Ale przyszli młodzi pracownicy, starsi odeszli na emerytury i zaczęła się jazda :-) Co nowsza wersja aplikacji kadrowej, to niezbędna jest wymiana na bardziej wydajny komputer. Pomimo wzrostu wydajności procesorów nie widać przyspieszenia tempa pracy aplikacji przy przetwarzaniu danych. A bywa nawet tak, że nowa wersja potrafi wymusić na nowo wprowadzenie danych do systemu. A wszytko to, z dwóch powodów!

Jeden: Za kiepsko płacą w budżetówkach żeby utrzymać informatyków, a zatem mają w większości tylko specjalistów od systemu wymagającego jedynie albo reinstalacji albo wymiany na nowszy. Zresztą jedynie słusznego systemu, bo odpłatnego. A jak ktoś sugeruje inny, to patrzą na niego jak na idiotę, albo niedouczonego. Dlaczego tak jest? Możliwe, że ma to coś wspólnego z przetargami. Darmowe systemy w przetargi nie wchodzą, bo nie muszą. Jednocześnie darmowe oprogramowanie nie daje podstaw do negocjacji upustu, a raczej bonusu jako upustu.

Drugi: Kiedyś aplikacje były pisane przez programistów i informatyków w jednej osobie. Taki osobnik był też na etacie firmy. Skutkowało to tym, że osobnik najpierw wykonywał pracę metodą tradycyjną pod nadzorem najbardziej doświadczonego zawodowo pracownika działu, a dopiero potem tworzył schemat konstrukcji systemu. Dziś każdy kto w excell-u policzył sobie pensję i podatki od pensji, już zaczyna snuć wizje o systemie i ma patenty na rację.

Nieszczęściem w tym wszystkim jest to, że żadna firma nie będzie nauczać swego zleceniodawcy, że SIWZ zawiera przepis na bubla technicznego! Firma przystępująca do przetargu nie jest samobójcą finansowym! Firma po to wygrywa przetarg, żeby wykonać zapisy SIWZ-u i zainkasować należność ustaloną w przetargu. Urzędnik piszący SIWZ tego jak widać nie potrafi pojąć! Zapewne dlatego, że przyzwyczajony jest do sytuacji gdy to Klient urzędu objaśnia zawiłości prawa urzędnikowi. A to doskonała sytuacja dla urzędnika. Urzędnik ma darmowe korepetycje z różnych przepisów, różnych kodeksów i ustaw oraz rozporządzeń. Urzędnik nabywa głębokiego doświadczenia poprzez pracę własną :-)

Czy jest recepta na delikatnie mówiąc, nieumiejętności urzędnicze w dziedzinie projektowania systemów czy aplikacji IT?

Chyba jest, ale kto się odważy ją zastosować?

A metoda jest prosta. Ten kto pisze SIWZ płaci z własnej kieszeni za wykonanie projektu i jest jego właścicielem. Jak przez 36 miesięcy projekt nie będzie miał usterek logicznych w działaniu, to budżet zapłaci w całości plus 10% odsetek w skali roku od wartości projektu. Więcej płacić nie ma potrzeby, gdyż autor projektu i tak jest na pensji urzędu!
W przypadku gdy projekt okaże się bublem, to autor SIWZ-u zostaje ze swoim pomysłem w garści, a budżet państwa zaoszczędzi na kolejny projekt. Zapewne lepszy projekt, a być może i nawet zaoszczędzone pieniądze zostaną zainwestowane w ludzi o wysokiej wiedzy IT, którzy takie projekty utworzą w ramach umowy o pracę na czas nieokreślony. Bo przecież lepiej mieć autora pomysłu u siebie jako konserwatora projektu, niż tak jak ma to miejsce obecnie, "pisać na tzw. Berdyczów".

To tak skrótowo na temat.
Pozdrawiam.

Witam.

Zgadzam się z Szanownym Pawson82.
A dokładnie z akapitem dotyczącym formalizmu w projektach informatycznych. Problem jednak leży w tym, że projekty informatyczne też są pisane na kolanie. Koder czyli programista, to najczęściej student muszący dorobić sobie, a taki nie ma czasu na tyle dużo, żeby bawić się w opisywanie fragmentów kodu. Co z tego, że od lat uczy się na studiach informatycznych prostej zasady. Mianowicie, że po to są znaczniki komentarza aby z nich korzystać. Efekt? Każdy programista jest święcie przekonany, że na wieki zapamięta swój kod i zawsze go rozkmini bez zastanowienia. Skutek? Po roku nauki, mało który student potrafi dokonać poprawek czy zmian we własnym projekcie z poprzedniego roku! Najczęściej pisze projekt na nowo, ale w innym języku wysokiego poziomu. Uważa, że w ten sposób wzbogacił swój warsztat programistyczny. W sumie jednak, pomimo że radzi sobie nawet z kilkoma językami programowania, to jest dalej niczym imigrant usiłujący mówić w języku kraju do którego przyjechał.

A firmy programistyczne zmieniają programistów jak rękawiczki. Liczy się zysk, a zysku nie przynosi stały pracownik! Nowego można skubać bardziej, bo musi się wykazać żeby załapać stanowisko. A duża rotacja kadr nigdy nie była dobrym świadectwem profesjonalizmu firmy na rynku. Jaka stabilizacja kadr, taka stabilność wyprodukowanego oprogramowania. Chyba jednak coś w tym jest.

Pozdrawiam.