O tym, że w rządzie mają przejrzeć projektowaną ustawę medialną

ja się zastanawiam, czy to chodzi o rwetes, czy może mamy do czynienia ze starą i sprawdzona metodą 'na kozę'.

Dziś Senacka Komisja Kultury i Środków Przekazu przyjęła stanowisko (Druk 1134A) rekomendujące przyjęcie noweli ustawy bez poprawek. Nawet tych kosmetycznych.
Jutro Senatorowie wszystko ładnie przegłosują po czym zaczną planować kampanię wyborczą w internecie...
LINK:
http://www.senat.gov.pl/k7/dok/dr/1100/1134a.pdf
ściskam!
ZB

Ponieważ prowadzimy pewną debatę wypada odnotować opublikowane z datą 14 marca 2011 r. na stronach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Oświadczenie w sprawie audiowizualnych usług medialnych na żądanie w Internecie.

Zakładam, że to materiał urzędowy, zatem cytuję w całości:

1) Ustawa o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz niektórych innych ustaw przyjęta przez Sejm 4 marca br. (mającą na celu implementację Dyrektywy 2010/13/UE o audiowizualnych usługach medialnych) obejmuje zakresem swego zastosowania usługi linearne i nielinearne. Usługi linearne to programy stanowiące uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniane w całości, w sposób umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie, niezależnie od sposobu rozpowszechniania bądź rozprowadzania tego programu: tzn. naziemnie, satelitarnie, kablowo, w Internecie lub w sieciach komórkowych. Zaś usługi nielinearne (zwane usługami na żądanie – video-on-demand) to usługi umożliwiające odbiór audycji audiowizualnych w wybranym przez odbiorcę momencie, na jego zamówienie, w oparciu o katalog ustalony przez dostawcę tej usługi.

2) Audiowizualne usługi medialne na żądanie mają podlegać zgłoszeniu do wykazu. Wykaz jest najłagodniejszą z możliwych do wprowadzenia form identyfikacji usług na żądanie, ponieważ nie uzależnia możliwości świadczenia usługi od jej wcześniejszego administracyjnego zatwierdzenia przez organ regulacyjny (tj. Krajową Radę Radiofonii i Telewizji). Dostawca usługi medialnej na żądanie będzie musiał zgłosić swą działalność do wykazu prowadzonego przez Przewodniczącego KRRiT najpóźniej z chwilą rozpoczęcia świadczenia usługi. Zgłoszenie to będzie nieodpłatne. Nie ma w tym przypadku kontroli ex ante (wstępnej, na etapie zgłaszania) wobec dostawców usług na żądanie. Wpisuje się je automatycznie, nie ma bowiem możliwości odmowy wpisu.
Wykaz ten służyć będzie jedynie celom identyfikacyjnym oraz informacyjnym, określeniu jurysdykcji i możliwości dochodzenia przez KRRiT naruszeń najbardziej podstawowych przepisów Ustawy. Warto w tym miejscu podkreślić fakt, iż bez wprowadzenia jakichkolwiek minimalnych obowiązków dla dostawców usług na żądanie KRRiT nie miałaby możliwości skutecznego sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem przepisów ww. Ustawy.

3) Wymogi, które muszą spełnić powyższe usługi są minimalne i ograniczone jedynie do podstawowych kwestii. Zaliczają się do nich: zakaz propagowania działań sprzecznych z prawem, zakaz treści nawołujących do nienawiści lub dyskryminujących, ochrona małoletnich (szczególnie przed pornografią i treściami zawierającymi przemoc oraz reklamą papierosów i alkoholi wysokoprocentowych), promocja audycji europejskich oraz obowiązki identyfikacyjne dostawców usług medialnych. Reguły szczegółowe i bardziej restrykcyjne dotyczyć będą wyłącznie usług linearnych.
Powyższe minimalne wymogi nie mogą być, zdaniem MKiDN, w żadnym razie odczytywane jako cenzurowanie treści zamieszczanych w Internecie. Wymogi te zostały wprowadzone we wszystkich państwach członkowskich UE jako minimalny zakres ochrony odbiorcy takich usług.

4) Rozszerzenie zakresu zastosowania ustawy na audiowizualne usługi medialne na żądanie nie oznacza również tego, że wszystkie podmioty umieszczające treści multimedialne na stronach internetowych będą musiały zgłosić się do wykazu takich usług prowadzonego przez Przewodniczącego KRRiT.
Wpisowi podlegać będą tylko usługi wypełniające wszystkie znamiona definicji usługi medialnej, musi więc występować odpowiedzialność redakcyjna dostawcy, ich podstawowym zadaniem powinno być dostarczanie audycji, które mają być uporządkowane w katalogu (a więc nie rozproszone i niestanowiące głównej części usługi). W przypadku usług na żądanie dodatkowo musi być spełniony jeszcze wymóg prowadzenia przez dostawcę takiej usługi działalności gospodarczej, a więc powinien on czerpać z niej korzyści majątkowe. Za usługę medialną w rozumieniu Dyrektywy, a także ustawy nie można więc uznawać dostarczania treści audiowizualnych w ramach przedsięwzięć niekomercyjnych (np. wytworzonych przez prywatnych użytkowników w celu udostępnienia lub wymiany w ramach wspólnoty zainteresowań, a także zamieszczonych na stronach internetowych prywatnych użytkowników, blogach, forach dyskusyjnych i w korespondencji elektronicznej).
Dodatkowo w art. 2 ust. 2 omawianej ustawy wyraźnie wyłącza się z zakresu jej stosowania: korespondencję prowadzoną z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej; elektroniczne wersje dzienników i czasopism oraz prasy udostępnianej w systemie teleinformatycznym pod warunkiem, że nie składają się w przeważającej części z audycji audiowizualnych; gry losowe i zakłady wzajemne, chyba że są częścią audycji usługi medialnej.
Rozpowszechniany więc w mediach pogląd o koncesjonowaniu Internetu na mocy ww. Ustawy jest nieprawdą i oczywistym nadużyciem.

5) Ustawa nakłada na dostawców audiowizualnych usług na żądanie obowiązek promowania audycji europejskich w takich usługach. Obowiązek ten miałby być realizowany poprzez wypełnienie – według wyboru dostawcy – kwoty katalogowej lub inwestycyjnej. Dostawca zobowiązany będzie do przeznaczenia 15% zawartości swojego katalogu na audycje europejskie, 10% na audycje polskie i 5% na audycje wytworzone przez producentów niezależnych lub alternatywnie przeznaczania corocznie na produkcję lub zakup praw do audycji europejskich co najmniej równowartości 10% wydatków poniesionych w poprzednim roku kalendarzowym na wytwarzanie lub pozyskanie audycji w celu ich umieszczania w katalogu.
Obowiązki w tym zakresie będą wprowadzane stopniowo, pełny pułap kwot katalogowych i inwestycyjnych zostanie osiągnięty w ciągu 3 lat.
Jeśli więc serwis dotyczy np. filmów indyjskich, czy rosyjskich, czy w jakikolwiek inny sposób nie będzie mógł wypełnić obowiązkowych kwot europejskich, dostawca spełni wymogi ustawy poprzez zastosowanie alternatywnego obowiązku w postaci wypełnienia kwoty inwestycyjnej.

Przy usługach na żądanie sama ich definicja ustawowa (art. 4 pkt 7) wspomina, że jest to usługa świadczona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co z definicji wyklucza wszelką działalność amatorską i nieprofesjonalną.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Mam w ramach działalności gospodarczej serwis udostępniający nieodpłatnie usługę wideoblogów ale czerpię dochody z reklam wyświetlanych na tych wideoblogach? Co z rejestracją?
Jeszcze lepiej: Czy YouTube musi się rejestrować?
Wygląda na to, że rząd co popiera globalizację w ogóle jej nie ogarnia.
A jak jako firma ucieknę na Cypr, a serwis umieszczę na serwerze może tajwańskim?

mam wrażenie, że znowu/kolejny raz z nas obywateli robi się idiotów!

Senat wstrzyma się ws. kontrowersyjnej ustawy:

-Powiedziałem senatorom, by Senat zaproponował usunięcie tej części ustawy, by wrócić do poważnej rozmowy na ten temat. Na razie zrezygnujemy z tych przepisów - powiedział premier Donald Tusk na temat kontrowersyjnej nowelizacji ustawy o rtv dotyczącą nadawania programów telewizyjnych w internecie.

No to rozmawiajmy. Przypominam jednak, że rok temu ustaliliśmy z udziałem Pana Premiera, że będzie wzorcowy proces legislacyjny z wzorcowymi konsultacjami, a potem go wspólnie ocenimy, a potem Pan Premier był uprzejmy zapomnieć o spotkaniu w Sali Świetlikowej.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Hmm to oswiadczenie nalezy rozumiec jako oficjalna wykladnie w tej kwesti czy nie wiazaca opinie minsterstwa. Jesli to drugie to nie bylby to pierwszy przypadek ze ministerstwo sobie a pozniej oficjalna wykladnia sobie.