Interpelacja w sprawie RFID i zabezpieczeń paszportów biometrycznych

Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację Posła na Sejm RP Pana Marka Biernackiego z dnia 8 marca 2007 r. w sprawie zapewnienia bezpieczeństwa paszportów z wbudowanym chipem RFIP (Radio Freguency Identyfication) przekazaną pismem Marszałka Sejmu RP z dnia 14 marca 2007 r. (sygn. SPS-023-7113/07) uprzejmie przedkładam następujące wyjaśnienia.

Prace związane z wdrożeniem nowego typu paszportów tzw. paszportów biometrycznych były prowadzone przez Zespół Ekspertów przy Dyrektorze Departamentu Rejestrów Państwowych MSWiA, w skład którego wchodzą przedstawiciele ministra spraw wewnętrznych i administracji oraz osoby skierowane do prac w zespole przez szefów służb nadzorowanych przez ministra SWiA oraz szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Jedna z osób pracujących w zespole jest ekspertem ds. kryptografii oraz technik mikroprocesorowych.

W trakcie prac przeanalizowane zostały dokumenty, normy określające standardy międzynarodowe oraz przeprowadzono konsultacje ze specjalistami z zakresu dziedziny kryptografii i technik mikroprocesorowych. Przeprowadzono również pilotaż przy użyciu paszportów dyplomatycznych, w ramach którego sprawdzono rozwiązania techniczne obejmujące nie tylko samo zabezpieczenie paszportów, ale również opracowano nowe standardy bezpieczeństwa procedur wydawania tych dokumentów. Wyniki prac nad nowymi dokumentami biometrycznymi we wszystkich aspektach były analizowane przez zespół powołany Zarządzeniem Nr 23 ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 14 lipca 2004 r., którego pracami kierował podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Dodać pragnę ponadto, że zespół ekspertów stale analizuje kwestie związane z badaniem mikroprocesorów. Znane są bowiem przypadki skopiowania mikroprocesora, które zostały przeprowadzone przy użyciu paszportów wydanych dobrowolnie w ręce informatyka i zakończyły się wyłącznie na ich skopiowaniu bez możliwości zmiany danych osobowych lub innych informacji zawartych w mikroprocesorze w celu potwierdzenia wiarygodności tych danych. Należy również podkreślić, iż zgodnie z normami NTWG ICAO poziom zabezpieczenia tych danych na wyższym poziomie niż aktualny, spowodowałby brak możliwości ich weryfikacji w krajach o niższej kulturze technicznej, co stałoby w sprzeczności z istotą tej funkcji zabezpieczenia. Jednocześnie należy podkreślić, iż dane osobowe zawarte w mikroprocesorze mają różny sposób zabezpieczenia i np. odbitki linii papilarnych, jakie będą umieszczane w dokumentach paszportowych po dniu 28 czerwca 2009 r., będą realizacją wymogu UE, a nie ICAO, a dodatkowo mają one zdecydowanie wyższy poziom zabezpieczenia.

Odnosząc się do poruszanej przez Pana Posła konieczności prowadzenia takich prac w trybie ciągłym, aby określone wnioski wynikały nie tylko z analiz poprzedzających wdrożenie rozwiązania technicznego, ale również z analiz kryminalistycznych w toku wykonywanych przez ekspertów kryminalistyki ekspertyz, podkreślić trzeba, że spełnienie tej ustawowej funkcji przez ministra spraw wewnętrznych i administracji wymaga powołania odpowiedniej komórki organizacyjnej. W związku z powyższym w strukturze MSWiA utworzone zostanie Krajowe Centrum Rozwoju i Badań Dokumentów, w którym będą prowadzone prace nie tylko wdrożeniowe, ale również analiza bieżąca konkretnych przypadków fałszerstw (również ewentualnych fałszerstw warstwy elektronicznej) i przeciwdziałanie tym zjawiskom.

Pragnę również wskazać, że zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j.: Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) wymóg świadomego powierzenia dokumentu osobie pragnącej odczytać dane zawarte w mikroprocesorze na podstawie kodu dostępu generowanego w wyniku odczytu kodu maszynowego znajdującego się stronie z danymi personalnymi oraz brak możliwości ich zmiany w kontrolowanym dokumencie jest spełnieniem wymagań prawnych. Należy przy tym podkreślić, że nie jest możliwe odczytanie danych zapisanych w wersji elektronicznej z odległości powyżej 10 cm i musi się to wiązać z położeniem dokumentu bezpośrednio na czytniku kodu OCR. Prowadzi się również badania nad zmianą w przyszłości struktury dokumentu tak, by całkowicie uniemożliwić jakąkolwiek emisję promieniowania elektromagnetycznego bez otwarcia dokumentu i położeniu go na czytniku.