Spam w austriackiej implementacji dyrektywy 2002/58/EC

Na fali dzisiejszego seminarium Stowarzyszenia Prawa Konkurencji, które w całości poświęcone było problematyce spamu (referat przedstawiła dr Beata Gadek) właśnie otrzymałem od Just propozycję tłumaczenia § 107 austriackiego prawa telekomunikacyjnego z 2003 (Telekommunikationsgesetz, TKG 2003), BGBl. I Nr. 70/2003 idF. BGBl. I Nr. 133/2005 (który obowiązuje od 1 marca 2006).

Zanim przejdę do propozycji tłumaczenia, to skoro mowa o spamie, wcześniej warto polecić: ITU SURVEY ON ANTI-SPAM LEGISLATION WORLDWIDE (PDF) - dokument przygotowany na Światowy Szczyt Społeczeństwa Informacyjnego w 2005 roku przez Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną, czyli ITU. Gdyby ktoś miał ochotę wybrać z przedstawionych tam materiałów taki, który jest w jego zasięgu językowym, to chętnie opublikowałbym polskie tłumaczenie tych przepisów ze świata (tylko proszę nie iść na łatwiznę, z dokumentu wynika, że Armenia nie ma prawa antyspamowego).

A teraz już propozycja tłumaczenia paragrafu § 107 TKG, o której była mowa wyżej (z zastrzeżeniem, że kto naruszy przepis § 107 pkt. 1 i § 107 pkt 2 i 5 - podlega grzywnie 37 tys euro, na podstawie § 109 Abs. 3 Z 19-20 TKG 2003):

Niechciane informacje
§ 107. (1) Telefony – włącznie z przesyłaniem faxów – w celach reklamowych bez uprzedniej zgody uczestników jest niedozwolone. Ze zgodą odbiorcy równoważna jest zgoda osoby osoby, która przez odbiorcę został uprawniona do obsługi jego końcowych (urządzeń). Udzielona zgoda może w każdym czasie został cofnięta; cofnięcie zgody nie wywiera skutku w sferze stosunków umownych z adresatem zgody.

(2) Przesyłanie poczty elektronicznej – włącznie z wiadomościami sms – bez uzyskania wcześniejszej zgody odbiorcy jest niedopuszczalne, jeżeli:
1. Przesyłka służy bezpośrednio celom reklamowym lub
2. Zostanie wysłana do więcej niż 50 odbiorców.

(3) Wcześniejsza zgoda na przesyłanie poczty elektronicznej, zgodnie z ust. 2, nie jest konieczna gdy:
1. wysyłający uzyskał dane kontaktowe do wiadomości, w związku ze sprzedażą lub świadczeniem usług swoim klientom i
2. wysłanie wiadomości służy bezpośrednio reklamie swoich podobnych produktów lub usług i ,
3. odbiorca otrzymał jasną i wyraźną możliwość, w sposób wolny od opłat i nieproblematyczny odmówić (prawa) wykorzystywania danych kontaktowych w trakcie ich pobierania oraz dodatkowo podczas każdej przesyłki oraz
4. odbiorca nie odmówił wcześniej swojej zgody, w szczególności poprzez wpisanie się na listę, o której mowa w § 7 ustawy o handlu elektronicznym.

(4) [uchylony]

(5) Przesyłanie poczty elektronicznej w celu bezpośrednio reklamowym jest w każdym przypadku niedozwolone, jeżeli identyfikacja wysyłającego, na rzecz którego wiadomość została wysłana, zostanie zafałszowana lub ukryta, lub w której nie zostaje podany żaden autentyczny adres na który odbiorca może skierować wezwanie do zaniechania.

(6) Jeżeli naruszenie, o którym mowa w ust. 1, 2 lub 5 zostało popełnione poza terytorium Austrii, przyjmuje się, iż zostało one popełnione w miejscu, w którym niechciane informacje doszły do urządzenia końcowego uczestnika

Oryginał przepisu:

Unerbetene Nachrichten

§ 107. (1) Anrufe - einschließlich das Senden von Fernkopien - zu Werbezwecken ohne vorherige Einwilligung des Teilnehmers sind unzulässig. Der Einwilligung des Teilnehmers steht die Einwilligung einer Person, die vom Teilnehmer zur Benützung seines Anschlusses ermächtigt wurde, gleich. Die erteilte Einwilligung kann jederzeit widerrufen werden; der Widerruf der Einwilligung hat auf ein Vertragsverhältnis mit dem Adressaten der Einwilligung keinen Einfluss.

(2) Die Zusendung einer elektronischen Post - einschließlich SMS - ist ohne vorherige Einwilligung des Empfängers unzulässig, wenn

1. die Zusendung zu Zwecken der Direktwerbung erfolgt oder
2. an mehr als 50 Empfänger gerichtet ist.

(3) Eine vorherige Zustimmung für die Zusendung elektronischer Post gemäß Abs. 2 ist dann nicht notwendig, wenn

1. der Absender die Kontaktinformation für die Nachricht im Zusammenhang mit dem Verkauf oder einer Dienstleistung an seine Kunden erhalten hat und
2. diese Nachricht zur Direktwerbung für eigene ähnliche Produkte oder Dienstleistungen erfolgt und
3. der Empfänger klar und deutlich die Möglichkeit erhalten hat, eine solche Nutzung der elektronischen Kontaktinformation bei deren Erhebung und zusätzlich bei jeder Übertragung kostenfrei und problemlos abzulehnen und
4. der Empfänger die Zusendung nicht von vornherein, insbesondere nicht durch Eintragung in die in § 7 Abs. 2 E-Commerce-Gesetz genannte Liste, abgelehnt hat.

(4) [Anm.: aufgehoben durch BGBl. I Nr. 133/2005]

(5) Die Zusendung elektronischer Post zu Zwecken der Direktwerbung ist jedenfalls unzulässig, wenn die Identität des Absenders, in dessen Auftrag die Nachricht übermittelt wird, verschleiert oder verheimlicht wird oder bei der keine authentische Adresse vorhanden ist, an die der Empfänger eine Aufforderung zur Einstellung solcher Nachrichten richten kann.

(6) Wurden Verwaltungsübertretungen nach Absatz 1, 2 oder 5 nicht im Inland begangen, gelten sie als an jenem Ort begangen, an dem die unerbetene Nachricht den Anschluss des Teilnehmers erreicht.