Powraca pomysł na opłatę kompensacyjną

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Tak brzmi art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czy felieton różni się (w kategoriach tej definicji) od innego utworu? Ja mam same pytania jak się nad tym zastanawiam. Bo przecież taka "opłata" ma być przeznaczona "dla twórców", bo to "oni tracą" przez fakt, że działa sobie internet i umożliwia ludziom komunikację i wymienianie się bitami. Twórcom, a mam wrażenie, że organizacja zbiorowego zarządzania nie przekaże tych pieniędzy twórcom. Uważam się za twórcę, ale nie sądzę, bym był uwzględniany w czasie prac nad taką ustawą.

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Głośno się jedynie zastanawiam nad propozycjami dotyczącymi tej opłaty nazywanej "kompensacyjną". Wyobrażam sobie, że ktoś, kto proponuje takie a nie inne rozwiązanie legislacyjne, będzie również potrafił odpowiedzieć na pytania, które zadałem sobie powyżej. Jeśli muzyka, czy filmy, to dlaczego nie inne utwory, zwłaszcza, że system powinien być spójny. Jeśli zadaje takie pytania, to nie dlatego, że przyjmuję pozycję rzecznika wydawców serwisów internetowych, który chciałby jeszcze coś dla siebie uszczknąć. Staram się "punktować" taką propozycję, gdyż tylko w taki sposób (jak sądzę) da się prowadzić publiczną dyskusję na temat propozycji legislacji. Chociaż Tomek by napisał, że w takich komentarzach do niczego się nie dojdzie. Czuje dość znaczny spadek formy intelektualnej. To przez te przenosiny i uprgrade.

Tak czy inaczej - wydaje mi się, że "woda musi spłynąć w najniższe miejsce". Dyskusja o tym "jak zmienić system" jest ważna, ale nie powoduje zmiany tego systemu, jako takiej. Cóż, że jakiś interdyscyplinarny zespół wypracuje model, w którym opłacać się będzie przedsiębiorcy publikowanie w Sieci. To przedsiębiorcy muszą sami wypracować sobie taki model biznesowy, który pozwoli im zarabiać. Wydaje mi się jednak, że system prawa jest traktowany teraz nazbyt instrumentalnie. Oto wczoraj przeczytałem, że RIAA (Recording Industry Association of America) ogłosiła, iż "wygrała wojnę z serwisami P2P". Zwycięstwo odtrąbiono pokazując dokładnie o co chodzi: "dzięki zdecydowanym działaniom RIAA - czyli przede wszystkim masowemu pozywaniu internautów wymieniających się plikami muzycznymi za pośrednictwem sieci peer-to-peer - wojna z piractwem w P2P została zakończona zwycięstwem przemysłu muzycznego". Ja to odczytuje w taki sposób, jak to literalnie przedstawiono: przemysł muzyczny walczy z użytkownikami Sieci. To jest walka o utrzymanie status quo. W takiej walce wszelkie chwyty są dozwolone, w szczególności wpływanie na proces legislacyjny, by maksymalnie wykorzystać go do ochrony swoich interesów. Wykorzystać imperium państwa. W tym układzie to już nie jest "niewidzialna ręka rynku", ale właśnie zaprzęgnięcie aparatu ścigania, wymiaru sprawiedliwości do ochrony swoich interesów. Jednak - jak mi się wydaje - prawo winno uwzględniać interesy wszystkich grup, a także istniejące relacje społeczne.

Piszesz, że "pewne treści powinny być odstępne za darmo dla dobra nas wszystkich". Pełna zgoda. Treść prawa, rejestry publiczne, wszystko co związane z szeroko pojętą informacją publiczną, winno być publikowane przez agendy państwa. Oczywiście i to publikowanie kosztuje, praca administracyjna, wprowadzanie danych, stworzenie i konserwacja infrastruktury... Zatem prawdopodobnie finansowane byłoby w głównej mierze z budżetu. Biblioteka internetowa? Z budżetu. Jakie jeszcze treści winny być dostępne za darmo dla dobra nas wszystkich? Czy da się "zadekretować", które to treści miałyby być? Czy można zobligować kogoś do publikowania w Sieci jakichś treści? Zawsze trzeba sobie zadać wówczas pytanie skąd finansować taką działalność. Dlatego właśnie przy propozycjach legislacyjnych przygotowuje się ocenę czy dana regulacja będzie miała wpływ na wydatki publiczne...

Dla jasności - przez prawie 10 lat nie traktowałem tego serwisu w kategoriach biznesowych, w tym sensie nie przyjmowałem wcale żadnego modelu biznesowego. Nadal nie widać w tym serwisie żadnego modelu biznesowego. W jednym z komentarzy opisałem swoje wrażenia związane z tymi reklamami Google, które tu się niedawno pojawiły (nie ma sensu tutaj tego powtarzać). Oczywiście mogę tu wpuścić reklamy takie jak poltergeist, czy zarzucić odwiedzających pop-upami, słać im reklamy mailowe, zalać ich strumieniem komercyjnego przekazu, który mógłby skompensować koszty utrzymania serwisu. Oczywiście, że w każdej chwili mogę "zamknąć zasoby" (oto przykład, który założyłem specjalnie dla potrzeb tego komentarza - strona dostępna jedynie dla zalogowanych użytkowników; czy miałbym ścigać tych, którzy mając czasowy dostęp do tego tekstu skopiują sobie treść i jeszcze przekażą ją mailem znajomemu?) i ustalić opłatę abonamentową za korzystanie z niego - takie możliwości cały czas istnieją w tym serwisie (cały czas też pojawiają się osoby, które próbują zassać całość zasobów za pomocą wgeta, czy innych tego typu wynalazków; trzeba ich "ubijać", zakładać restrykcje, blokować, bo "ciągną" bez względu na wszystko, co utrudniać może normalne działanie serwisu). Cóż. Nie wiem jakby się zachowali stali czytelnicy, chociaż w niektórych komentarzach przesłanych w ankiecie sami dziwili się niektórzy, że jeszcze nie zacząłem w jakiś sposób zarabiać na oglądalności. Widać nie mam żyłki biznesowej...

Co do zamknięcia zasobów - w dyskusji na temat DRM zadałem kiedyś pytanie - czy skoro dyskutanci są przeciwko grodzeniu kultury, w tym: są przeciwnikami cyfrowego limitowania treści, to czy implikuje to również negatywne nastawienie do takich modeli, które w sumie niewiele różnią się od DRM - czyli od zamkniętych, płatnych archiwów w serwisie internetowym. Odpowiedzią było to, że przecież w walce przeciwko DRM nie chodzi o to, by nie zabezpieczać, ale by można było zdejmować. Zatem pytanie kolejne - czy jeśli można zdejmować, to czy można obchodzić zabezpieczenia płatnych archiwów? I tak ta dyskusja właśnie przebiega. Relacjonuje ją jedynie, nie zajmując stanowiska, gdyż wciąż ogrom tych relacji i problemów, jakie wiążą się z rozwojem społeczeństwa nazywanego "informacyjnym" mnie przerasta. Cały czas mam z tyłu głowy: "tajemnica powszechnie znana przestaje być tajemnicą", "zakaz obchodzenia zabezpieczeń software’owych to prawie jak zakaz rozwiązywania krzyżówek". Być może w naturalny sposób (tak właśnie sądzę) wyklaruje się efektywny model biznesowy w nowych warunkach społecznych (tu gdzie informacja swobodnie sobie płynie). Obserwowane przeze mnie działania legislacyjne nie oddają dziś jednak - w moim subiektywnym wszak odczuciu - stosunków społecznych. Stanowią raczej sztuczne podtrzymywanie opadającego, gigantycznego wahadła. Nie wiem na ile pozwy RIAA przyczyniły się do powstania internetowych sklepów z muzyką, na ile zaś fakt, że w dobie coraz powszechniejszego korzystania z Sieci sprzedaż tradycyjnych nośników zaczęła spadać (aczkolwiek nie dysponuje żadnymi wiarygodnymi danymi, które mogłyby to potwierdzać). Przecież to nie piractwo spowodowało, że w ciągu roku sprzedaje się dziś jeden odtwarzacz video w dużym sklepie (a być może nawet już nie udaje się sprzedać ani jednego). Moglibyśmy znowelizować prawo, by chronić dotychczasową sprzedaż magnetowidów, ale to trochę jak zawracanie przysłowiowej Wisły kijem.

Mam wrażenie Tomir, że odczytałeś moje wcześniejsze komentarze jako głos we własnej sprawie. Ja jestem jedynie obserwatorem, żaden ze mnie rewolucjonista, więc również nie nawołuje do jakiejś rewolucji. Staram się jedynie na bieżąco analizować sytuację i dziele się wnioskami i wątpliwościami. Tylko tyle. Zdaje sobie sprawę również z tego, że w każdej chwili może mnie nie być stać na prowadzenie tego serwisu w dotychczasowym modelu. Cóż. Przetrwają ci, którzy potrafią na siebie zarobić w jakiś sposób. Na tym zdaje się to polega – trzeba przekonać innych, by następował przepływ środków. Jeden kopie rowy i na tym zarabia, inny struga figurki i je sprzedaje, inny leczy ludzi, ktoś inny udziela porad. Chodzi o to, by te zasady „gry rynkowej” były uczciwe. Strasznie się rozfilozofowałem.

A na koniec jeszcze takie stwierdzenie: mikropłatności nie są dziś efektwyne, gdyż koszt dokonania operacji wciąż jest zbyt wysoki, by się opłacało z niego korzystać. Być może z czasem będzie inaczej, gdy będzie popyt będzie też pewnie podaż i minimalizacja kosztów. Ale to dyskusja dla jakiegoś e-biznesowego serwisu. Ja zaś nie jestem ekonomistą ;)

--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination