Projektowana nowela ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną

To również może kilka osób zainteresować. Dostępny jest projekt ustawy zmieniającej ustawę o świadczeniu usług drogą elektroniczną (pewnie ktoś z czasem postanowi zmienić jej tytuł na ustawę o zmianie ustawy o świadczeniu usług drogą elektronicznych, bo - jak się wydaje - taki tytuł jest bardziej poprawny). Tak czy inaczej - ktoś powinien koordynować te nowelizacje, bo już inny resort postanowił uchylić część przepisów, które ten projekt stara się uzupełnić.

Ten projekt jest dostępny wraz z uzasadnieniem na stronach BIP Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w normalnym formacie, tj. na stronie internetowej: Projekt ustawy z dnia ...................... 2007 r. zmieniającej ustawę o świadczeniu usług drogą elektroniczną (w brzmieniu skierowanym do uzgodnień międzyresortowych) (i oto właśnie chodzi, żeby było właśnie w takim formacie).

Tu jest pewien problem, gdyż materia regulowana w tej ustawie miała zostać przeniesiona (w znacznej części) do ustawy Prawo telekomunikacyjne (por. Prawo telekomunikacyjne - zaczyna się. Znowu. oraz Udostępniono projekt nowelizacji prawa telekomunikacyjnego). W projekcie zmieniającym ustawę dodaje się kolejny ustęp do art. 10, który miał być właśnie zmieniony (wedle projektu nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego z 11 września 2006 r. uchyla się art. 10, tu się dodaje ustęp; Luz).

Gdy zostanie uchwalona - ustawa będzie wywierała skutki w stosunku do podmiotów świadczących usługi drogą elektroniczną (także w sferze odpowiedzialności podmiotów transmitujących dane lub zapewniających dostęp do sieci telekomunikacyjnej), mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz odbiorców tych usług z Krajów Członkowskich.

Uzasadnienie:

Nowelizacja ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną wynika z konieczności uzupełnienia wdrożenia do krajowego porządku prawnego postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/UE z dnia 8 czerwca 2000 roku w sprawie niektórych aspektów prawnych usług w ramach społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym). Na niepełną implementację dyrektywy zwróciła uwagę Komisja Europejska.

Zmiana definicji świadczenia usług drogą elektroniczną (z art. 2 pkt 4 ustawy) poprzez dodanie elementu „wynagrodzenia” nawiązuje do definicji usług zawartej w art. 50 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zgodnie z którym usługami są świadczenia wykonywane zwykle za wynagrodzeniem (...), a także do regulacji art. 735 § 1 Kodeksu cywilnego zgodnie z którą jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Stosownie do art. 750 Kodeksu cywilnego przepisy o zleceniu stosuje się odpowiednio do umów o świadczenie usług.

Wprowadzenie do przedmiotowej ustawy punktu kontaktowego (zapisem art. 1 pkt 1 lit. b w zw. z pkt 3) jest zgodne z przepisami art. 19 dyrektywy 2000/31/UE, która przewiduje ustanowienie punktów kontaktowych dostępnych co najmniej droga elektroniczną, z których usługobiorcy oraz usługodawcy mogą: otrzymać informacje ogólne na temat ich praw i obowiązków, jak również na temat procedur reklamacyjnych oraz naprawiania szkody w przypadku sporów, łącznie z informacjami na temat praktycznych aspektów związanych z wykorzystaniem tych procedur, a także uzyskać dane szczegółowe dotyczące władz, stowarzyszeń lub organizacji, od których mogą oni otrzymać dalsze informacje lub praktyczną pomoc. Ww. założenie spowodowało konieczność ustanowienia punktu kontaktowego na mocy ustawy, ponieważ dotychczasowe przepisy nie przewidywały tworzenia jednostek obsługujących w ww. zakresie usługobiorców, jak i usługodawców.

Uchylenie z art. 3 ustawy pkt 4 i 5 jest spowodowane zbyt szerokim dotychczas wyłączeniem stosowania przepisów przedmiotowej ustawy. Przeprowadzanie rozliczeń i rozrachunków międzybankowych za pomocą elektronicznych nośników informacji oraz wydawanie i i wykorzystywanie kat płatniczych oraz pieniądza elektronicznego nie jest objęte zakresem art. 1 ust. 5 dyrektywy 2000/31/UE.

Wynikające z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2000/31/UE zasady: państwa pochodzenia (art. 3 ust. 1) oraz zasada swobody – stanowiąca, iż państwa członkowskie Unii Europejskiej nie mogą ograniczać swobodnego świadczenia usług drogą elektroniczną z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (art. 3 ust. 2), zostały wprowadzone do ustawy poprzez dodanie art. 3a, który przewiduje zamknięty katalog wyłączeń ww. zasad.

Dodany ust. 3 w art. 10 ustawy zezwala na używanie informacji handlowych, które są częścią lub stanowią świadczenie usług drogą elektroniczną przez przedstawicieli zawodu regulowanego, pod warunkiem zgodności z zasadami wykonywania zawodu, dotyczącymi w szczególności niezależności, godności i prestiżu zawodu, tajemnicy zawodowej i rzetelności wobec klientów i innych przedstawicieli zawodu – przepis ten stanowi implementację art. 8 dyrektywy 2000/31/UE.

Zmiana brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy obejmującego tylko transmisję danych ma na celu rozszerzenie implementacji art. 12 ww. dyrektywy 2000/31/UE o zapewnienie dostępu do sieci telekomunikacyjnej.

Zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/31/UE, zmieniony został zapis art. 13 ust. 1 pkt 1 poprzez wykreślenie wyrazów „nie usuwa albo”.

Zgodnie z Oceną Skutków Regulacji: "Zainicjowanie procesu tworzenia punktów kontaktowych w rozumieniu Art. 19 dyrektywy 2000/31/WE ma stanowić wsparcie dla usługodawców i usługobiorców, umożliwiając im uzyskiwanie wiarygodnych i aktualnych informacji z zakresu rozwiązań prawnych w Polsce i państwach członkowskich Unii Europejskiej. Punkty te mają stanowić również źródło wiedzy o dobrych praktykach oraz rozstrzygnięciach preferowanych przez Komisję Europejską".