SN skierował do TK mega wniosek w sprawie niezgodności z Konstytucją przepisów o dostępie do informacji publicznej

Zeskanuj i wrzuć w pdfie, jak to mają w zwyczaju panie Wiesie z sekretariatu. #mspanc

Drugi punkt petitum wniosku Pierwszego Prezesa SN do TK jest następujący:

2) art. 1 ust. 1 i ust. 2, art. 3 ust. 1 i ust. 2, art. 4 ust. 1 i ust. 2, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy (...) o dostępie do informacji publicznej (...), w szczególności w zakresie, w jakim nie reguluje z należytą precyzją relacji między tą ustawą a art. 61 ust. 1, ust. 2, ust. 3 i ust. 4 Konstytucji RP oraz przepisami szczególnymi normującymi dostęp do określonych typów danych znajdujących się w posiadaniu podmiotów wymienionych w art 61 ust. 1 Konstytucji RP, lub/i podmiotów wymienionych w art. 4 ust. 1 lub ust. 2 u.d.i.p, w tym danych chronionych z mocy uregulowań szczególnych, a także stanowiących element akt spraw indywidualnych, jakie były lub są prowadzone przez organy władz publicznych lub/i do danych świadczących o wynikach takich postępowań,

są sprzeczne z art. 2, art. 7, art. 51 ust. 2, ust. 5, oraz art. 61 ust. 1, ust. 2 i ust. 4 konstytucji RP,

Zostało jeszcze osiem innych punktów tego petitum.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

VaGlo - a jest Ci znany Document Cloud...?..

https://www.documentcloud.org/

...który np. w ciekawej (ze wszechmiar) prezentacji użyty został tu:

http://www.theguardian.com/world/interactive/2013/nov/01/snowden-nsa-files-surveillance-revelations-decoded

:-) .v.

Trzeci punkt petitum wniosku:

3) art. 4 ust. 1 i ust. 2, a także art. 5 ust. 2 i ust. 3 ustawy (...) o dostępie do informacji publicznej (...), w zakresie, w którym nie zawierają legalnych definicji takich kategorii pojęciowych, jak "organ władzy publicznej" oraz "osoba pełniąca funkcje publiczne", a zarazem obejmują uregulowaniami tej ustawy Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej,

są sprzeczne z art. 61 ust. 1, ust. 2 i ust. 4 Konstytucji RP,

Zostało zatem jeszcze siedem punktów.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Wygląda na to, że Pierwszy Prezes SN dość mocno zaangażował się w sprawę. Ciekawe, czy na tyle, żeby osobiście uczestniczyć w postępowaniu, bo chyba nie ma możliwości, aby był reprezentowany przez pełnomocnika? To będzie super sprawa. I Prezes SN przed pełnym składem TK!!!

Punkt czwarty petitum wniosku jest dość długi. Oto on:

4) ustawa (...) o dostępie do informacji publicznej (...) w zakresie, w jakim nie reguluje takich elementów lub faz postępowania w sprawach z wniosków uznawanych przez osoby zainteresowane za wnioski w rozumieniu jej art. 10 ust. 1 w sposób, który gwarantowałby:

a) adresatom tych wniosków, przykładowo wymienionym w art. 4 ust. 1 i ust. 2 u.d.i.p., określonym ogólnie jako "władze publiczne" lub "organy władzy publicznej" lub "osoby pełniące funkcje publiczne", występującym także w roli administratorów danych osobowych, podejmowanie określonych wprost w ustawie działań faktycznych i/lub prawnych, jakie:

• ograniczą ryzyko formułowania pod ich adresem:
  • zarzutu bezczynności lub przewlekłości postępowania, a także
  • zarzutu popełnienia przestępstwa określonego albo w art. 23 u.d.i.p, albo art. 51 ustawy (...) o ochronie danych osobowych (...)
• pozwolą im na podjęcie efektywnej obrony przed właściwym sądem w wypadku pojawienia się tego rodzaju zarzutów,

b) podmiotom występującym z tego rodzaju wnioskami możliwość bezpośredniego poddania kontroli sądu administracyjnego lub sądu cywilnego odpowiedzi, bezczynności lub przewlekłości postępowania adresatów takich wniosków, a więc:

• bez konieczności formułowania zarzutu popełnienia przestępstwa określonego w art. 23 u.d.i.p przez osobę pełniącą funkcję publiczną lub reprezentującą podmiot wymieniony przykładowo w art. 4 ust. 1 lub ust. 2 tej ustawy, a także
• bez konieczności uprzedniego uzyskania postanowienia o odrzuceniu skargi lub pozwu ze względu na brak drogi sądowej przez, odpowiednio, sąd administracyjny lub cywilny

c) obu grupom podmiotów wymienionych pod lit. a) i b), a także sądom:

• rozpoznającym skargi na bezczynność lub przewlekłość postępowania w sprawach o udostępnienie informacji uznawanej przez wnioskodawców za publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. lub/i za podlegającą udostępnieniu w trybie i na zasadach określanych w tej ustawie,
• rozpoznającym akty oskarżenia z zarzutem popełnienia przestępstwa określonego w art. 23 u.d.i.p. lub art. 51 u.o.d.o.

możliwość precyzyjnego ustalenia początku i zakończenia biegu terminu na przeprowadzenie postępowania wstępnego lub/i zasadniczego w sprawach tego rodzaju wniosków, a więc w sposób co najmniej zbliżony do przedstawianych w procedurach kwalifikowanych, tj. np. zawartych w k.p.a. (tu zwłaszcza art. 35 par. 5, art. 57-60, art. 61-66 k.p.a.),

jest niezgodna z art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, a także jest sprzeczna z art. 2, art. 42 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 61 ust. 1, ust. 2, ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

Zostało zatem jeszcze sześć punktów do przepisania.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

no nie wierzę, nie wierzę w to co czytam. Z każdym punktem jest gorzej... jednocześnie sprawy w SN czekają po 10 miesięcy na rozpoznanie co podobno jest sukcesem, a tu marnotrawi się czas na taki wniosek...

Przy okazji czy ktoś wie co to za pojęcie "sprzeczna" w postępowaniu przed TK? znam pojęcia: niezgodna, zgodna, nie jest niezgodna... ale sprzeczna? no tego jeszcze nie grali.

Punkt piąty petitum wniosku Pierwszego Prezesa SN:

5) ustawa (...) o dostępie do informacji publicznej (...) w zakresie, w którym co najmniej na podmioty wymienione w jej art. 4 ust. 1 i ust. 2, nakłada obowiązek udostępnienia dokumentów urzędowych w rozumieniu jej art. 6 ust. 2, a także - ewentualnie - innych dokumentów, a jednocześnie, ani sama, ani przez odesłanie do ustaw szczególnych, nie stwarza możliwości tzw. anonimizacji danych zawartych w takich dokumentach w sposób służący ochronie sfery prywatności osób, których takie dokumenty dotyczą,

jest niezgodna z art. 8 ust. 1 i ust. 2 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, a także jest sprzeczna z art. 51 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 Konstytucji RP oraz nie odpowiada treści art. 61 ust. 1, ust. 2 ust. 3 i ust. 4 tej Konstytucji,

Pozostało pięć punktów do przepisania.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination

Jak dotąd wniosek idzie w stronę wyroku zakresowego. To nie dziwi, bo skądinąd wiadomo, że wyrok interpretacyjny nie jest mile widziany przez SN. Ile zatem ma zostać z całej ustawy? Przyszło mi do głowy, czy tak szeroki zakres zaskarżenia nie jest obejściem braku inicjatywy ustawodawczej?

Wniosek Pierwszego Prezasa SN został już opublikowany na stronie SN w PDFie.
www.sn.pl/aktualnosci -> aktualności

13 listopada 2013 r. o godz. 8.30 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał pytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące dostępu do informacji publicznej.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 3 lit. c ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej rozumiane w ten sposób, że kwalifikują dane, które stanowią element procesu wykonywania kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej określonej w art. 144 ust. 3 pkt 6 konstytucji, jako informacje publiczne podlegające udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, nie są niezgodne z art. 144 ust. 3 pkt 6 w związku z art. 122 ust. 1 konstytucji.

W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

Zdania odrębne zgłosili sędziowie TK: Mirosław Granat i Marek Zubik.

Przedmiotem zaskarżenia sąd pytający uczynił przepisy definiujące pojęcie informacji publicznej i przewidujące obowiązek jej udostępniania. Wzorcem kontroli został art. 144 ust. 3 pkt 6 i 9 w związku z art. 122 ust. 1-5 konstytucji, a zatem przepisy określające zakres kompetencji Prezydenta RP w procesie legislacyjnym. Podstawowy wzorzec odnosi się do wskazania tzw. prerogatyw prezydenckich (podpisanie, odmowa podpisania ustawy, skierowanie wniosku do Trybunału Konstytucyjnego) oraz, przez odesłanie do art. 144 ust. 2 konstytucji, obejmuje dodatkowo treść normatywną odnoszącą się do istoty powyższych uprawnień osobistych Prezydenta RP. Składają się na to dwa elementy: wymienione akty urzędowe do ich ważności nie wymagają podpisu Prezesa Rady Ministrów oraz Prezydent RP ponosi wyłączną odpowiedzialność za ich podjęcie i treść. Z kolei podany przez sąd jako związkowy art. 122 ust. 1-5 konstytucji dookreśla kompetencje Prezydenta RP związane z realizacją wyżej wskazanych uprawnień osobistych, przez co zawęża swobodę w zakresie realizacji tych prerogatyw, w szczególności określając przypadki, w których Prezydent RP ma konstytucyjny obowiązek podpisania oraz odmowy podpisania ustawy przedłożonej przez Marszałka Sejmu. Podsumowując, wyznaczone w pytaniu prawnym wzorce kontroli sprowadzają się do określenia istoty wymienionych prerogatyw prezydenckich oraz ustalenia przypadków, kiedy ich realizacja następuje względnie swobodnie, a kiedy ten zakres swobody nie istnieje albo jest marginalny.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, zestawienie przedmiotu i wzorców kontroli prowadzi do wniosku o nieadekwatności tych ostatnich do badania konstytucyjności sformułowanej w pytaniu prawnym Naczelnego Sądu Administracyjnego normy prawnej:
- Nałożenie w kwestionowanych przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.) obowiązku udostępnienia informacji publicznej nie wykazuje związku z przedmiotem regulacji art. 144 ust. 3 pkt 6 konstytucji, jako że w żaden sposób nie odnosi się do kwestii realizacji uprawnień Prezydenta RP do podpisania lub odmowy podpisania ustawy bez wymogu podpisu (kontrasygnaty) Prezesa Rady Ministrów oraz na własną odpowiedzialność głowy państwa
- Odkodowana przez sąd pytający norma nie dookreśla sposobu (zawęża swobody) realizacji prerogatyw prezydenckich w zakresie podpisania ustawy, wyznaczonego w art. 122 ust. 1 konstytucji. Kwestionowane przepisy w szczególności nie przewidują dodatkowego obowiązku współdziałania Prezydenta RP w zakresie wykonywania wspomnianych uprawnień osobistych.
- Powinności w zakresie udostępnienia informacji publicznej nie wiążą się z istotą i sposobem realizacji prerogatyw wymienionych w art. 144 ust. 3 pkt 6 konstytucji. Wniosek ten jest ewidentny na tle stanu faktycznego sprawy objętej rozpatrywanym pytaniem prawnym. Prezydent RP podpisał bowiem ustawę zmieniającą (z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych) 7 kwietnia 2011 r., a wniosek Mikołaja B. o udostępnienie wszystkich ekspertyz, opinii prawnych i dokumentów urzędowych z tym związanych jest datowany na 20 kwietnia 2011 r., a zatem nie mógł on mieć najmniejszego wpływu na zmniejszenie określonego w konstytucji zakresu samodzielności władztwa Prezydenta RP, ani w żadnym razie determinować sposobu realizacji osobistych uprawnień tego organu władzy publicznej
- Istota prerogatyw Prezydenta RP jest związana z płaszczyzną ustrojową (relacją lub jej brakiem z Prezesem Rady Ministrów), a problem swobody ich realizacji wykracza poza treść normatywną art. 144 ust. 3 konstytucji i wynikającą z tego przepisu (w związku z art. 144 ust. 2 konstytucji) istotę uprawnień osobistych głowy państwa. Potwierdza to m.in. art. 122 konstytucji, z którego wynika, że w określonych okolicznościach nie można mówić o "sferze samodzielnego władztwa" Prezydenta RP (por. art. 122 ust. 2, ust. 3 zdanie 2, ust. 4 zdanie 1 oraz ust. 5 zdanie 2 konstytucji)
- Za nieadekwatnością powołanych w pytaniu prawnym wzorców kontroli przemawia także to, że w odróżnieniu od zakresu przedmiotowego kwestionowanych przepisów u.d.i.p. nie dotykają sfery praw i wolności konstytucyjnych, do której to grupy bez wątpienia zaliczyć należy prawo dostępu do informacji publicznej, wynikające z art. 61 konstytucji. Ustawowe uszczegółowienie konstytucyjnego prawa dostępu do informacji publicznej wynikające z zakwestionowanych w niniejszej sprawie przepisów, a polegające na nałożeniu konkretnego obowiązku udostępniania tej informacji, funkcjonuje niezależnie od realizacji prerogatyw prezydenckich, w żaden sposób nie wpływając na konstytucyjnie wyznaczony zakres swobody decyzyjnej głowy państwa.

Rozprawie przewodniczył prezes TK Andrzej Rzepliński, sprawozdawcą był sędzia TK Zbigniew Cieślak.

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

Komunikat prasowy przed rozprawą dotyczącą dostępu do informacji publicznej.

13 listopada 2013 r. o godz. 8.30 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpozna pytanie prawne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące dostępu do informacji publicznej.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej rozumianego w ten sposób, że kwalifikuje dane, które stanowiły jeden z elementów procesu związanego ze skorzystaniem z prerogatyw prezydenckich dotyczących podpisania ustawy, odmowy jej podpisania lub skierowania ustawy w trybie kontroli uprzedniej do Trybunału Konstytucyjnego, jako informacje publiczne podlegające udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej z art. 144 ust. 3 pkt 6 i pkt 9 w związku z art. 122 ust. 1-5 konstytucji.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego kwestionowane przepisy są niezgodne z konstytucją m.in. dlatego, że sprawiają trudności interpretacyjne spowodowane mało precyzyjnym zdefiniowaniem przez ustawodawcę pojęcia "informacja publiczna". Powstały wątpliwości co do zakresu przedmiotowego tego pojęcia i jego znaczenia w kontekście wykonywania przez głowę państwa konstytucyjnych uprawnień w procesie legislacyjnym.

Sąd pytający wskazuje, że pojęcie "informacji publicznej", o którym mowa w kwestionowanych przepisach obejmuje każdą wiadomość, odnoszącą się do sprawy publicznej, wytworzoną przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne. Zdaniem sądu wyliczenie - w art. 6 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej u.d.i.p.) - rodzajów informacji publicznych podlegających udostępnieniu ma charakter przykładowy (na co wskazuje zwrot "w szczególności"). Ponadto z brzmienia art. 1 ust. 1 u.d.i.p. wynika wola ustawodawcy maksymalnego rozszerzenia zakresu informacji podlegających udostępnieniu. Sąd pytający przyjmuje jednak, że z obowiązku udostępniania wyłączone są informacje, których upublicznienie może ingerować w konstytucyjnie zagwarantowaną sferę samodzielnego władztwa głowy państwa. Naczelny Sąd Administracyjny podnosi, że zarówno podpisanie ustawy, jak i odmowa jej podpisania, nie wymagają kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów. Podjęcie decyzji pozostaje w sferze politycznego uznania Prezydenta, stosownie do przyznanych mu przez konstytucję uprawnień do aktywnego ingerowania w proces ustawodawczy. Tę czynność Prezydenta traktować należy jako szczególną kompetencję, należącą do systemu hamulców pozwalających władzy wykonawczej na powstrzymanie działań władzy ustawodawczej.

Rozprawie będzie przewodniczył prezes TK Andrzej Rzepliński, sprawozdawcą będzie sędzia TK Zbigniew Cieślak.

Ostatnia zmiana: 11/13/2013 15:22:06

TK już kiedyś wypowiadał się w sprawie zgodności art. 5 ust. 2 udip z Konstytucją. Wyrok z dnia 20 marca 2006 r.(sygnatura akt K 17/05) jest dostępny na stronie Sejmu:
http://isap.sejm.gov.pl/Download?id=WDU20060490358&type=1&nr=1

Po lekturze wniosku mam niemiłe wrażenie, że Pierwszy Prezes SN ma problem z formułowaniem pism procesowych. Treść pisma wprowadza niepewność nawet co do tego czy mamy do czynienia z jednym czy dziesięcioma wnioskami do TK.

Kuriozalne uzasadnienie wniosku 10 pokazuje, że autor pomylił adresata, którym powinien być ustawodawca a może nawet ustrojodawca bo tylko on a nie Trybunał Konstytucyjny mógłby badać zasadność regulacji.

Prokurator generalny przedstawił stanowisko w sprawie przed TK (K 58/13) (PDF). Generalnie Prokurator Generalny nie zgadza się z Sądem Najwyższym.
--
[VaGla] Vigilant Android Generated for Logical Assassination