Piotr Kołodziejczyk nowym Witoldem Drożdżem

W dniu 5 marca premier Donald Tusk przyjął rezygnację dotychczasowego podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracij, p. Witolda Drożdża (którego dzień wcześniej wskazano, jako tego, który ma być jednym z reprezentantów strony rządowej w "grupie inicjatywnej"). Pan Premier powołał na to stanowisko p. Piotra Kołodziejczyka. Wypada zatem niniejszym powitać nowego ministra odpowiedzialnego za informatyzację.

Takie powitania stają się już chyba tradycją tego serwisu (por. Witold Drożdż nowym Grzegorzem Bliźniukiem). Tym razem witamy p. Piotra Kołodziejczyka, który urodził się 24 grudnia 1954 roku w Poznaniu, w 1978 roku ukończył studia na Politechnice Poznańskiej, a swoją pracę zawodową rozpoczął w Ośrodku Badawczo Rozwojowym Pojazdów Szynowych w Poznaniu. Na stronie MSWiA napisano również, że w 1997 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Odpowiadał za politykę rynku pracy oraz restrukturyzację zatrudnienia w sektorach schyłkowych. Na początku 2004 roku został sekretarzem miasta Poznania. Funkcję tę pełnił do 2010 roku.

W dziale "o autorze" serwisu nudnepanstwo.pl można przeczytać więcej informacji o nowym ministrze (liczę, że nowy minister wybaczy, że cytuję tą notatkę praktycznie w całości, ale w ten sposób nie przekręcę):

W moich młodzieńczych latach często Państwo (wtedy PRL) się mną zajmowało, na przykład każąc obciąć włosy czy słuchać tego czego nie lubiłem. Skutkiem troski Państwa o mnie było to, że … ja zacząłem troszczyć się o Państwo. To zainteresowanie przybrało formę nazywaną wtedy „knuciem”. To się władzom Państwa nie spodobało – uznali, że jestem „zepsuty” i trzeba mnie „naprawić”. Zaproszenie do naprawy miało charakter dosyć stanowczy (dobrzy ludzie wspominają o tym okresie) – ale nie przyniosło oczekiwanego skutku. Widać nie byłem zbyt bystry – bo przecież socjalizm zapewne ma wiele zalet, skoro w tylu dziedzinach życia uatrakcyjnia nam życie do dziś. A ja już wtedy wiedziałem, że chciałbym żyć w Nudnym Państwie.

Po wyborach 1989 roku miałem nadzieję! Pół roku Państwo nie zajmowało się mną, a ja Państwem. Nie trwało to długo, niestety. Państwo, w osobie Bardzo Ważnego Konspiratora wtargnęło do mojego mieszkania. Na początku za bardzo się nie przejąłem, bo myślałem, że to będzie rutynowa rewizja. Ale szybko wyszedłem z błędu i popadłem w stupor. Zrozumiałem, że to nowe Państwo jest groźniejsze od starego. Tamci mówili „jesteśmy z radia, Pan pozwoli do radiowozu” i zawozili do instytucji Państwowej nie dbając o to, co sądzę na ten temat. Ten funkcjonariusz chciał, żebym sam tam poszedł! Bo jak tego nie zrobię, to się wszystko zawali, że jest trudny moment zmiany ustroju, że trzeba zorganizować pomoc bezrobotnym. W tym stuporze zgodziłem się – na rok. Trwa on już dwadzieścia lat – tyle, ile dają zabójcom. A ja ciągle zajmuję się Państwem, mimo, że wolałbym zajmować się uprawą roślin. Mam hektar ziemi VI klasy (tak w nomenklaturze urzędowej nazywa się piasek) i bardzo chcę, by coś poza sosną, brzozą i jałowcem na nim rosło. A nie mam czasu na częste podlewanie, bo angażuje mnie praca w administracji publicznej.

Dlatego postanowiłem poszukać pomocy w sieci. Jeśli wspólnie nie damy rady zaprojektować Nudnego Państwa, to może chociaż dostanę podpowiedzi, co naprawdę rośnie na piasku.

PS
Strona nudnepanstwo.pl stoi na Drupalu... Można również sięgnąć do Wikipedii, do Encyklopedii Solidarność oraz na strony Laureatów Nagrody im. Marka Cara w 2009 roku i BIP Urzędu Miasta Poznania.