Przefiltrowanie i sprzedaż internetowa biletów lotniczych w UE

Media już o tym informowały, ale dopiero dziś pojawiła się notatka prasowa związana ze środkami przedsięwziętymi przez UE przeciwko stronom internetowym sprzedającym bilety lotnicze w sposób wprowadzający w błąd. Chodzi o prawa konsumentów i o reklamę wprowadzającą w błąd. Reuters podał wcześniej, że co najmniej 200 stron internetowych europejskich przewoźników lotniczych wprowadza klientów w błąd, co miało wynikać z raportu Komisji.

Wczoraj pisał o tym np. Wprost, powołując się właśnie na agencję Reutersa, ale i PAP. Dziś można już odesłać do notatki IP/07/1694, w której można znaleźć bardziej szczegółowe informacje.

Dowiadujemy się z tej notatki, że UE zaczęła stosować nową formę działania z zakresu egzekwowania prawa: „przefiltrowanie”. Forma ta polega na "systematycznej kontroli przeprowadzanej jednocześnie i w skoordynowany sposób w różnych państwach członkowskich w celu zbadania naruszeń prawa ochrony konsumenta".

Dowiadujemy się również, że kontrola sprzedaży biletów lotniczych została zainicjowana i jest koordynowana przez Komisję Europejską w oparciu o rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów, które weszło w życie z końcem 2006 r.

Ale może zacytuję fragment przywołanej wyżej notatki w zakresie kontroli sprzedaży biletów lotniczych:

Komisarz ds. ochrony konsumentów UE Meglena Kunewa ogłosiła dzisiaj wyniki przeprowadzonej na obszarze całej UE kontroli dotyczących reklam wprowadzających w błąd oraz nieuczciwych praktyk stosowanych przez strony internetowe sprzedające bilety lotnicze. W badaniu wzięło udział 15 instytucji państw członkowskich UE oraz Norwegia. Kontrola obejmuje główne europejskie linie lotnicze, tanie linie lotnicze oraz inne strony internetowe sprzedające bilety lotnicze. Wyniki badań pokazują, że ponad 50% stron internetowych wykazuje nieprawidłowości, w szczególności w kwestii podania ceny, warunków umowy oraz przejrzystości proponowanych warunków. W tygodniu od 24 do 28 września, w ramach pierwszego wspólnego działania UE w zakresie egzekwowania praw konsumentów (koordynowanego przez Komisję Europejską), instytucje krajowe odpowiedzialne za egzekwowanie prawa w Austrii, Belgii, Bułgarii, na Cyprze, w Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Włoszech, Litwie, na Malcie, w Portugalii, Hiszpanii, Szwecji, a także w Norwegii sprawdziły ponad 400 stron internetowych w celu ustalenia ich zgodności z europejskim prawem ochrony konsumentów. Po fazie kontroli przefiltrowującej nastąpi faza egzekwowania, w czasie której instytucje skontaktują się z firmami, wzywając je do usunięcia nieprawidłowości na stronach internetowych bądź wyjaśnienia swego stanowiska. Komisarz Kunewa przestrzegła dzisiaj, że termin na udzielenie odpowiedzi przez firmy będzie wynosił cztery miesiące. Oprócz możliwości skierowania spraw na drogę sądową, po upływie tego terminu Komisarz zamierza podać do wiadomości publicznej nazwy firm, które nie podjęły działań zmierzających do dostosowania stron internetowych do wymogów prawa europejskiego.

Czyli działa to tak: wiemy kto działa niezgodnie z zasadami. Wiemy i na razie podajemy opinii publicznej zestawienia (a tam np. liczba sprawdzonych stron internetowych w poszczególnych krajach, liczba stron internetowych wykazujących nieprawidłowości z podziałem na obserwowane sieci przez "Sieć współpracy w zakresie ochrony konsumenta" - CPC i przez stosowne organy na poziomie krajowym...), sygnalizujemy problem i kierujemy pytania wskazując nieprawidłowości. A jeśli nie zostaną te nieprawidłowości w określonym czasie naprawione, to podamy konkretne nazwy przedsiębiorstw i zacznie się zabawa w sądach i stosownych urzędach:

Po przeprowadzeniu przefiltrowania, instytucje nawiążą kontakt z firmami, wzywając je do dostarczenia wyjaśnień bądź do zmiany ich postępowania. Sprawy firm, które nie odpowiedzą na wezwanie mogą zostać skierowane na drogę sądową, co pociąga za sobą nałożenie kary albo zamknięcie stron internetowych. W praktyce instytucje krajowe skontrolują i podejmą działania egzekwujące prawo w sprawach krajowych. W przypadku spraw o wymiarze transgranicznym zwrócą się za pośrednictwem CPC o pomoc do współpracowników z innych organów UE (np. w przypadku, gdy podmiot gospodarczy działa z terytorium innego kraju).