O "nonsensownych" pismach kierowanych do urzędów

Dla mnie wyrok sądu jedynie utwierdza urzędników w nietykalności i braku odpowiedzialości zarówno za słowa wypowiedziane w imieniu urzędu jak i czyny popełnione w imieniu urzędu.
Zastanawiającym jest stanowisko sądu, gdyż list opisujący umiejętności urzędnika został napisany do jego przełożonego, a zatem zastosowano drogę służbową. Nie była to publikacja medialna, której oddźwięk miałby wymiar krajowy. Zatem dziwną wydaje się być decyzja sądu, zwłaszcza w sytuacji gdy informacje o zastrzeżeniach co do umiejętności urzędnika powziął jedynie jego przełożony. Z punktu widzenia interesanta sąd swoim wyrokiem, odebrał obywatelowi możliwość złożenia skargi na działania urzędnika.

Na skutek takiego obrotu sprawy, warto by było określić sposób proceduralny postępowania w przypadku konieczności wykazania urzędnikowi niekompetencji czy pseudofachowości. Procedura taka będzie wielce użyteczną, gdyż takich spraw są tysiące, a obywateli niezadowolonych z pracy urzędnika jest dość pokaźna ilość. Tą decyzją sądu wskazano, że skarga na pracę urzędnika do jego przełożonego jest z założenia bezzasadna i traktowana jako pomówienie publiczne.

Pozostaje jeszcze jedna kwestia. Czy urzędnik wkraczając na drogę sądową nie dopuścił się ujawnienia treści dokumentu skierowanego do urzędu ??? Skarga klienta jako taka jest raczej dokumentem o klauzuli "zastrzeżone" gdyż treść tego dokumentu stanowi tajemnicę "handlową" firmy. Chyba, że adresat zmienił klauzulę dokumentu lub dokumenty o takiej treści mają zarządzeniem dyrektora, nadaną klauzulę jawności.
Zatem ciekawy rodzi się aspekt tej sprawy.

Pozdrawiam.