Kancelarie tajne operatorów wirtualnych

Retencja danych telekomunikacyjnych wzbudza wiele kontrowersji. Kontrowersje też wzbudza sposób przechowywania gromadzonych przez operatorów danych o ruchu w Sieci. Co mają zrobić operatorzy wirtualni, którzy nie mają własnych sieci, ale również muszą przechowywać informacje ściśle tajne?

Maciej Guziński opublikował artykuł w Rzeczpospolitej, który zatytułowany jest "Kancelaria tajna u każdego operatora". Czytamy tam m.in: "Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wypełniania przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych zadań i obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego (Dz. U. nr 187, poz. 1568, dalej: rozporządzenie), które weszło w życie 12 października 2005 r., ma wiele postanowień budzących zastrzeżenia i wątpliwości. Do takich kontrowersyjnych zapisów można zaliczyć m.in. wskazywanie przez prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty miejsc dostępu do treści przekazów telekomunikacyjnych i danych oraz ich utrwalania, gdy brakuje uzgodnień między przedsiębiorcą a odpowiednimi służbami, czy też sposób określania maksymalnej liczby udostępnianych zakończeń sieci"

Obawy autora artykułu wzbudza również zapis § 3 ust. 2 pkt 1, "który chce, by wszyscy przedsiębiorcy telekomunikacyjni działający na terenie więcej niż trzech województw, świadczący usługi, lecz niedostarczający (w tym eksploatujący) sieci, stworzyli warunki do ochrony informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", potwierdzone świadectwem bezpieczeństwa przemysłowego pierwszego stopnia".

Po batalii o zapisy związane z retencją danych telekomunikacyjnych i przeforsowaniu dwuletniego okresu ich zbierania, warto się zastanowić nad tym jak te dane są gromadzone i kiedy mafia zyska do nich nieograniczony dostęp... Istnieje potencjalny konflikt pomiędzy interesami przedsiębiorców telekomunikacyjnych (teraz muszą poczynić nakłady na zapewnienie bezpieczeństwa informacji), pomiędzy interesami państwa (obronność, bezpieczeństwo państwa oraz bezpieczeństwo i porządek publiczny), a interesami użytkowników telekomunikacji (ich prywatność). Warto też zastanawiać się nad tym czy nie dochodzi do naruszenia zasady domniemania niewinności zwykłych ludzi. Zbiera się dane zanim jeszcze popełnią oni jakiekolwiek przestępstwo.