Co z tym podpisem w Europie?

Komisja Europejska: Europejczycy wciąż niechętnie korzystają z podpisu elektronicznego zamawiając towary i usługi przez internet, a przecież - jej zdaniem - system podpisów elektronicznych, który działa wewnątrz UE, jest zdolny do zapewnienia bezpiecznego handlu elektronicznego i efektywnego świadczenia usług obywatelom i biznesowi. Komisja opublikowała raport w tej sprawie.

Raport, o którym pisze Gazeta Wyborcza, a ściślej - związaną z nim notatkę prasową Komisji Europejskiej można znaleźć na jej stronie pod tytułem Electronic signatures: legally recognised but cross-border take-up too slow, says Commission.

Ze strony dostępny jest również REPORT FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL Report on the operation of Directive 1999/93/EC on a Community framework for electronic signatures (Brussels, 15.3.2006, COM(2006) 120 final - PDF, 10 stron)

O co chodzi? Chodzi o to, że w Unii Europejkskiej tworzy się jednolitą przestrzeń informacyjną (A Single European Information Space). To tego tematu związanego ze społeczeństwem informacyjnym należy już „telewizja bez granic”, a teraz dołączył do niego również podpis elektroniczny stosowany "ponad granicami" krajów członkowskich.

Z notatki prasowej wynika, że Komisja uważa, iż wiele jeszcze trzeba zrobić w sprawie wykorzystania tych elektronicznych podpisów, ale nie tylko kraje członkowskie muszą sprawdzić dlaczego ich obywatele jakoś niechętnie podchodzą do jego stosowania; Również Komisja Europejska zastanawia się jak usprawnić jej politykę regulacyjną (better regulation-policy). Wedle relacji prasowej - w raporcie znajdziemy konstatcje, iż rynek zaawansowanego podpisu elektronicznego (w Polskce chodzi o podpis "bezpieczny", gdyż tak polski ustawodawca postanowił zaimplementować dyrektywę o podpisie elektronicznym) rośnie wolniej niż się spodziewano. Jakoś dziwnie Komisja wiąże rozwój zaawansowanego podpisu elektronicznego z kartami identyfikacyjnymi, które mogą wszak być stosowane zarówno w dokumentach tożsamości (identification document), ale również jako narzędzie przyznające prawa dostępu do usług sektora publicznego (on-line access to public services for the citizens). Strategia Unii jest taka, że sektor publiczny i jego usługi mają napędzać rynek i upowszechnić stosowanie podpisu elektronicznego (jeśli miałbym tą strategie komentować, to powiedziałbym, że to raczej podpis elektroniczny winien być dla obywateli nie zaś odwrotnie; w kontekście takiego zestawienia dziwnie mam też wrażenie, że tendencja jest taka, byśmy lepiej byli identyfikowalni jako obywatele a to dziwnie mi się kojarzy z kontrolą, ale może jestem dziś bardziej zmęczony).

W Polsce pewnie będą zmiany w prawodawstwie dotyczącym podpisie elektronicznego. Kilak uwag w tym temacie przygotowuje rónież Internet Society Poland, ale nie uprzedzajmy faktów.