Ugoda w sprawie rootkita Sony
Jest ugoda sądowa w sprawie naruszenia praw konsumentów przez narzędzia do "ochrony" praw autorskich, które na swoich płytkach umieszczała firma Sony.
Warunki ugody (PDF) zakładają, że Sony zapłaci konsumentom odszkodowania za narażenie na szkody zarówno przez wykorzystanie oprogramowania XCP jak i Media Max DRM, zakładają również, że Sony będzie ograniczone w przyszłym wykorzystaniu technologii DRM do ochrony swoich produktów.
Kompensacja w przypadku roszczeń związanych z XCP ma polegać na uzyskaniu albumu nie chronionego przed kopiowaniem oraz dodatkowe możliwości, takie jak wybór pomiędzy opłatą wynikającą z ugody w wysokości 7 dolarów i 50 centów wraz z możliwością pobrania z internetu darmowego albumu w wersji cyfrowej, albo na pobraniu trzech albumów (ta ostatni opcja też w przypadku roszczeń związanych z oprogramowaniem Media Max DRM).
Na podstawie warunków ww. ugody firma Sony zobligowała się do ograniczenia stosowania technologii DRM w przyszłości. W szczególności zobowiązała się do:
1. Niewykorzystywania w przyszłości technologii XCP oraz Media Max
2. Sony upewni się, że ewentualne oprogramowanie DRM, z którego będzie korzystać w przyszłości nie zostanie zainstalowane w komputerze konsumenta bez zaakceptowania przez konsumetna umowy licencyjnej (trzeba przypomnieć, że narzędzia będące przedmiotem sporu instalowały się na komputerach niezależnie od tego czy użytkownik zgodził się czy też nie zgodził się z warunkami licencji, która pojawiała się na ekranie komputera).
3. Sony ma zagwarantować, że dostępne dla konsumentów są narzędzia do deinstalacji oprogramowania chroniącego przed kopiowaniem (w spornej sprawie deaktywacja zainstalowanych narzędzi wiązała się nawet z zagrożeniem dla systemu operacyjnego)
4. Sony ma ujawniać konsumentom informacje na temat aktualizacji oprogramowania chroniącego przed kopiowaniem
5. Ma zagwarantować, że w warunkach umowy licencyjnej EULA znajdą się zapisy ujawniające naturę i pełnione przez oprogramowanie funkcje (w cytowanych w tym serwisie warunkach umowy strasznie enigmatycznie zawarto informacje o jakimś oprogramowaniu, które coś tam robi; chodzi o to, by warunki licencji jasko określały jakie to oprogramowanie jest i co dokładnie ono robi).
6. Uzyska niezależną opinię dotyczącą postanowień EULA (jak rozumiem - chodzi o opinię dotyczącą tego, czy propozycja postanowień umownych spełnia wcześniejsze warunki)
7. Uzyska opinię ekspertów od bezpieczeństwa systemów IT, z której ma wynikać, że oprogramowanie do ochrony przed kopiowaniem nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa systemu, na którym będzie zainstalowane.
8. Będzie zbierać jedynie minimalną ilość informacji na temat użytkowników płyt, ilość wystarczającą do uruchomienia płyty CD.
9. Umieści informacji na temat ochrony przed kopiowaniem na obwolucie CD.
10. Zobliguje się do naprawienia wszelkich szkód, które mogą powstać w wyniku działania oprogramowania chroniącego przed kopiowaniem.
Pojawiają się już analizy sytuacji po uzyskaniu tej ugody. Michael Geist w swoim tekście The Start of a DRM Protection Act przewiduje, iż warunki tej ugody staną się podstawą do przygotowania w przyszłości specjalnej ustawy mającej za zadanie ochronę przed nadużywaniem narzędzi do technicznej ochrony praw autorskich takich jak DRM.
Przeczytaj komentarze w serwisie Slashdot
- Login to post comments
Piotr VaGla Waglowski
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>