Ponowne wykorzystanie a budowa społeczeństwa informacyjnego

Ponowne wykorzystanie a budowa społeczeństwa informacyjnego

Konieczność transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy 2003/98/WE może pomóc w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Jeśli dowolny podmiot i w dowolnym celu (komercyjnym i niekomercyjnym) będzie mógł budować w oparciu o gromadzone w państwie informacje własne ośrodki informacyjne, a takich ośrodków powstanie odpowiednio dużo, to jest szansa, że zwiększy się przejrzystość działania organizacji państwowej.

Oczywiście mamy problem z ustaleniem, co jest informacją publiczną (informacją z sektora publicznego), i czy państwo gromadzi informacje nadające się do ponownego wykorzystania, które jednak nie są informacją publiczną? Trudno też ustalić zakres "wyjątków", a więc takich kategorii informacji, których do ponownego wykorzystania nie nie powinno się udostępniać (np. ze względu na prywatność obywateli, tajemnice prawnie chronione, ew. prawa wyłączne, takie jak autorskie prawa majątkowe, etc.).

Wydaje się również, że organom publicznym nie powinien przysługiwać jakiś szczególny, nowy monopol własności intelektualnej do zasobów informacyjnych gromadzonych w publicznych rejestrach i bazach danych. Należy również badać nowe rodzaje zjawisk konkurencyjnych, w których konkurują ze sobą nie równoprawne podmioty prywatne, a coraz częściej dochodzi do konkurencji publiczno-społeczno-prywatnej.

Udostępnienie danych do ponownego wykorzystania musi się wiązać z usystematyzowaniem, ale również często stworzeniem prawnych ram przeciwdziałania dyskryminacji w dostępie do informacji, web-accessibility, e-inclusion, zapewnienia praw osób niepełnosprawnych. To zaś wiąże się z takimi zagadnieniami, jak odpowiednie projektowanie publicznych systemów teleinformatycznych przystosowanych do ponownego wykorzystania informacji z sektora publicznego, a przez to również z prawem zamówień publicznych, oceną postanowień Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówień, i analizą takich zjawisk, jak vendor lock-in. Ważna jest również analiza takich pojęć, jak "marginalne koszty reprodukowania i rozpowszechniania dokumentów" oraz "rozsądny zysk z inwestycji" w przypadku organów publicznych.

Materiały związane z ponownym wykorzystaniem informacji z sektora publicznego gromadzę w dziale re-use niniejszego serwisu.

Piotr VaGla Waglowski

VaGla
Piotr VaGla Waglowski - prawnik, publicysta i webmaster, autor serwisu VaGla.pl Prawo i Internet. Ukończył Aplikację Legislacyjną prowadzoną przez Rządowe Centrum Legislacji. Radca ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego a następnie w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju. Felietonista miesięcznika "IT w Administracji" (wcześniej również felietonista miesięcznika "Gazeta Bankowa" i tygodnika "Wprost"). Uczestniczył w pracach Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego w ramach programu Odpowiedzialne Państwo. W 1995 założył pierwszą w internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim, Członek Założyciel Internet Society Poland, pełnił funkcję Członka Zarządu ISOC Polska i Członka Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. Był również członkiem Rady ds Cyfryzacji przy Ministrze Cyfryzacji i członkiem Rady Informatyzacji przy MSWiA, członkiem Zespołu ds. otwartych danych i zasobów przy Komitecie Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji oraz Doradcą społecznym Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej ds. funkcjonowania rynku mediów w szczególności w zakresie neutralności sieci. W latach 2009-2014 Zastępca Przewodniczącego Rady Fundacji Nowoczesna Polska, w tym czasie był również Członkiem Rady Programowej Fundacji Panoptykon. Więcej >>