Jak będzie traktowana Biblioteka sejmowa?

Przed świętami odbyła się druga tura konsultacji społecznych dotyczących projektu założeń projektu ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. I tak, jak pisałem w tekście genealogicznym - chodzi tu m.in. o rozszerzenie zasad ponownego wykorzystania informacji na informacje znajdujące się w zasobach bibliotek, archiwów i muzeów (w skrócie: BAM). Przy okazji zaś wsłuchiwania się w głosy padające na spotkaniu konsultacyjnym zapisałem sobie myśl dotyczącą jednego z aspektów projektowanej nowelizacji...

Jak wspomniałem - trwają prace nad projektem założeń do projektu ustawy, która ma być implementacją do polskiego porządku prawnego dyrektywy unijnej o ponownym wykorzystaniu informacji z sektora publicznego po nowelizacji tej dyrektywy, a to zakłada ponowne wykorzystanie informacji BAM. Ale przy okazji projektodawcy uznali, że trzeba zrobić odrębną ustawę do re-use, a odrębnie zostawić dostęp do informacji publicznej. Uznali, że dostęp do informacji i ponowne wykorzystanie informacji, to nie jest to samo. Ja uważam, że dostęp do informacji publicznej oraz ponowne wykorzystanie informacji publicznej powinny być w jednej ustawie (m.in., by nie okazało się, że po uzyskaniu informacji w trybie dostępu trzeba będzie składać odrębny wniosek na re-use, albo by nie pojawiły się problemy interpretacyjne w sytuacji, w której ustawa o dostępie i ustawa o re-use będzie posługiwała się delikatnie innymi konstrukcjami, delikatnie innymi definicjami, delikatnie innym zakresem zobowiązanych, delikatnie innym zakresem wyłączeń). Dodatkowo uważam, że powinno się uregulować dostęp, a przy ponownym wykorzystaniu informacji nie powinno stawiać się barier (zatem tu regulacja może być szczątkowa).

Problemy są z re-use efektów pracy instytucji takich jak muzea, biblioteki czy archiwa, bo - jak się podnosi - nie zawsze tam chodzi o "informacje publiczne". Tak się podnosi. Natomiast w czasie konferencji uzgodnieniowej w MAiC zapytałem, jakimi przepisami będzie regulowane ponowne wykorzystanie informacji z sektora publicznego w przypadku biblioteki... sejmowej.

Konstytucja RP w art. 61 ust. 4 przewiduje, że tryb udzielania informacji [publicznej - dopisek mój], o których mowa w ust. 1 i 2 tego artykułu, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy.

Już cieszę się na lekturę komentarzy ze strony posłów, którzy - być może - wpadną początkowo w stupor, gdy będą musieli przyjąć ustawę, wedle której instytucja "sejmowa" będzie musiała udostępniać (do ponownego wykorzystania) informacje na podstawie ustawy, a dostęp do informacji będzie realizowany na podstawie regulaminu Sejmu. Bo przecież dostęp i re-use informacji - jak chcą autorzy projektu założeń - to nie to samo. Zatem - a to już mój wywód w oparciu o takie założenie projektodawców - Konstytucja mówi tylko o dostępie, więc niech będzie sobie regulamin Sejmu, ale re-use, siłą rzeczy, musi być realizowany jak w przypadku innych bibliotek, archiwów i muzeów.

Dlaczego to taki diaboliczny przykład?

Biblioteka Sejmowa (BS) jest biblioteką naukową; realizuje ponadto zadania archiwum wyodrębnionego oraz muzeum parlamentaryzmu polskiego. Ale Biblioteka Sejmowa jest komórką organizacyjną Kancelarii Sejmu.

Więcej o Bibliotece Sejmowej można przeczytać na poświęconej jej stronie Sejmu.