Przygotowujemy się do prac nad ustawą o ponownym wykorzystaniu informacji publicznej (por. ostatnio Uwagi PIIT i SLLGO do projektu założeń ustawy o re-use; Komisja UE pozwała Polskę w związku z brakiem wdrożenia dyrektywy 2003/98/WE), a tymczasem Komisja Europejska uruchomiła właśnie kolejne już konsultacje związane z funkcjonowaniem tej dyrektywy o ponownym wykorzystaniu informacji z sektora publicznego. Konsultacje potrwają do 30 listopada 2010 roku. A więc ponownie już kraje członkowskie (ale również organizacje pozarządowe, przedsiębiorcy i zwykli obywatele) mogą przedstawić swoje uwagi do działania dyrektywy z dnia 17 listopada 2003 r.

Przypadł mi w udziale zaszczyt przygotowywania się do wystąpienia na planowanym właśnie TransparencyCamp Polska. TCP to spotkanie osób, które interesują się i pracują nad przejrzystością życia publicznego. Wedle organizatorów, a jest nim Stowarzyszenie Liderów Lokalnych Grup Obywatelskich, w TCP weźmie udział "150 osób z różnych branż - związanych z Internetem, trzecim sektorem, pracownikami administracji i ośrodków naukowych, jak i przedsiębiorcami, którzy na lepszym dostępie do informacji i możliwości przetwarzania informacji publicznych mogliby oprzeć profil swojej działalności."

Jest taka ustawa, której stosowanie w elektronicznym obrocie prawnym wydaje się być hmm... fikcją? Mam na myśli ustawę o języku polskim. Ponieważ - jak zauważył poseł Krzysztof Brejza w niedawnej interpelacji skierowanej do ministra sprawiedliwości - "nie ulega wątpliwości, że spełnianie przez przepisy prawne wyznaczonej im roli wymaga ustanowienia odpowiednich sankcji", pojawiło się pytanie, czy "brzmienie ustawy sprawia, że jej regulacje pozostają przepisami martwymi". Odpowiedzi na interpelację udzielił Stanisław Chmielewski - sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości... Zdaniem ministerstwa: "w ocenie ministra sprawiedliwości nie ma podstaw do podjęcia działań legislacyjnych zmierzających do modyfikacji zakresu odpowiedzialności karnej za czyny określone w art. 15 ustawy o języku polskim, a tym bardziej do uchylenia obowiązujących przepisów"...

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego opublikowało "Wyniki konsultacji społecznych". Chodzi o stanowiska przesłane do MKiDN w sprawie przyszłości europejskiego prawa autorskiego. Swoje głosy ministerstwu przesłały takie podmioty, jak: ZPAV, ZAiKS, Związek Importerów i Producentów Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego Branży RTV i IT (ZIPSEE), TVP, Stowarzyszenie Architektów Polskich, Repropol, Polskie Stowarzyszenie Prezenterów Muzyki, Polskie Radio, Stowarzyszenie Autorów i Wydawców "Polska Książka", PIKE, KRRiTV, Google, Archiwa Państwowe, Związek Telewizji Kablowych... Nieobecni w gronie biorących udział w konsultacjach nie powinni chyba w przyszłości narzekać na zły kierunek zmian.

Kilka dni minęło od komunikatu UOKiK: "Stowarzyszenie ZAiKS utrudniając autorom rozwiązanie umowy mogło ograniczać konkurencję – uznała Prezes UOKiK wydając decyzję równolegle na podstawie prawa polskiego i unijnego. Stowarzyszenie zobowiązało się do zmiany zakwestionowanych zasad". UOKiK przyglądał się zasadom dot. powierzenia praw, a właściwie to warunkom wypowiadania umów powierzenia praw. UOKiK uznał, że ZAIKS nadużywa pozycji dominującej na krajowym rynku zbiorowego zarządzania prawami autorskimi do utworów muzycznych i słowno-muzycznych (to kolejna decyzja, która mówi o podobnym rynku)...

Spieszę donieść, że w dziale prace magisterskie dostępna jest już nadesłana przez p. Adama Szkurłata jego praca magisterska pt. "Wykorzystanie nowoczesnych technologii w postępowaniu cywilnym". Praca została obroniona na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Promotorem pracy był prof. dr hab. Janusz Jankowski. Opis może skromny, ale praca zacna i bardzo dobrze oceniona. Zapraszam do lektury i komentowania (zwracam przy tym uwagę, że kwestia informatyzacji postępowania cywilnego w Polsce ma coraz dłuższą bibliografię).

Pozarządowe Centrum Dostępu do Informacji Publicznej zaprasza na konferencję „Wiedza - władza! Aktywne informowanie - doświadczenia i perspektywy”. Konferencja ta będzie podsumowaniem Tygodnia Informacji Publicznej 2010. Rzeczywiście: Termin konferencji zbiega się z pracami Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji dotyczącymi wdrożenia Dyrektywy o ponownym wykorzystaniu informacji publicznej, co znacząco wpłynie na kształt nowelizowanej ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W tekście Zakończono szwajcarską rundę negocjacji ACTA sygnalizowałem fakt "zbierania" wśród eurodeputowanych podpisów pod "Oświadczeniem pisemnym w sprawie braku przejrzystego procesu i potencjalnie budzącej zastrzeżenia treści w odniesieniu do umowy handlowej dotyczącej zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA)". To oświadczenie funkcjonuje w świadomości niektórych internautów jako "Deklaracja WD12". Zainteresowani tematem prawdopodobnie chętnie odnotują, że pod oświadczeniem zebrano 369 podpisów, co oznacza, że deklaracja będzie uznana za przyjętą przez Parlament Europejski.

"Musimy się poważnie zastanowić, jak traktować serwisy społecznościowe w kontekście ochrony danych osobowych. Obowiązujące przepisy prawne pochodzą z połowy lat 90., kiedy technologia stawiała przed nami całkiem inne wyzwania. Wtedy były głównie strony www - statyczne, oferujące dostęp do wybranych przez ich autorów informacji. Dzisiaj wszyscy mogą skorzystać z narzędzi umożliwiających publikację dowolnych treści w sieci. Potrzebny jest przegląd istniejącego prawodawstwa pod kątem wyzwań stawianych przez dzisiejszą technologię."

Obsługa programów pomagających w tworzeniu grafiki trójwymiarowej może być przydatnym narzędziem do ćwiczeń zwiększających przestrzenną percepcję. Mówi się, że "medal ma dwie strony". Może mieć ich jednak więcej. Jeśli umieścić model medalu na wirtualnej scenie 3D, to potem taki model da się przybliżać i oddalać. Można też obracać sceną i próbować dostrzec takie elementy, których nie było widać przy innym punkcie widzenia. Ustawienie kamery i świateł, dobór ich parametrów, a także dobór parametrów "atmosfery" (np. w zakresie wędrówki światła) wywierają wpływ na ostateczny "render" obrazka. Programy do renderowania są różne. Jedne mniej dokładne, inne dające większe złudzenie realności. Gotowy obrazek może być zjawiskiem estetycznym, może mieć również wartość użytkową. Może być, na przykład, rodzajem mapy.